Morrell Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ktoś bliskomnie, kto wykorzystuje przekazywane mi przez Saula informacje usiłując go dostać. Ale dlaczego?77 Nie mam pojęcia, czemu jest aż tak ważny, że trzeba go zabić.Co odkrył lub komuzagraża.Nie dowiem się tego, dopóki nie złapię śpiocha.Ale to nie jest łatwe.Szukam good 1947 roku.Mimo to muszę znalezć Saula.Muszę zapewnić mu bezpieczeństwo. W jaki sposób? Nie skontaktuje się z tobą, jeżeli obawia się, że śpioch przechwy-ci jego wiadomość.Eliot odłożył różę do wazonu. W koszyku jest jajko.Chris poczuł nagle, że samolot zapada się w dziurę powietrzną. Ta wiadomość nadeszła do Rzymu cztery dni temu powiedział Eliot. Zaadresowana do ciebie; sądzę, że od Saula.Chris skinął głową. Nie wiem, cooznacza te kilka słów powiedział Eliot. I, na miłość boska, nie mów mi tego.Na-wet ta róża może mieć uszy.A jeżeli wiadomość pochodzi od Saula i mówi ci, gdzie goznalezć, wykorzystaj ją.Bądz ostrożny.Sprowadz go. Jeden Czarny Książę śpieszy na pomoc drugiemu? Właśnie.Twój przybrany ojciec prosi cię, żebyś ratował swego przybranego brata.Jeżeli szukałeś powodu, który powstrzymałby cię od samobójstwa, to właśnie go zna-lazłeś.Chris odwrócił się do okna i zmrużył oczy, nie tylko ze względu na blask słońca.Nie-pokój o brata wymazał wszystkie myśli o samobójstwie.Serce zabiło mu szybciej.Saulpotrzebuje pomocy i poza tym nic się nie liczy.Jego brat go potrzebuje.Znalazł ten je-dyny powód, który mógł go zmusić do pozostania przy życiu.Odwrócił się do Eliota i powiedział z zaciętością: Możesz na mnie liczyć. Cóż za ironia losu zauważył Eliot. Saul ucieka przed grupą likwidacyjną,a ciebie z kolei ściga cala reszta. Będzie ci się podobała ta symetria. Wolałbym, żeby Saul był już bezpieczny.Do jakiego kraju kazać lecieć pilotowi? Do domu. Do jakiego miasta?Chris zastanowił się.Skrytka depozytowa była w Santa Fe, ale nie mógł się tam udać.Musi wylądować w pobliżu, jednak w wystarczającej odległości, by zgubić ogon.Niemoże tego powiedzieć wprost; na wypadek gdyby ich rozmowa była podsłuchiwana. Albuquerque.Eliot wyprostował się, jego stare oczy pojaśniały, dając Chrisowi do zrozumienia, żerozpoznał podstęp i akceptuje go. Czy przyszło ci to na myśl? zapytał Chris.Eliot zmarszczył czoło. Nie rozumiem. Krzyżówki są zazwyczaj bezpłodne.Odrzutowiec rozpoczął schodzenie wśród chmur.78�� III.W oddali majaczyły góry Sangre de Cristo.Szczyty wciąż pokrywał śnieg, a na zbo-czach ciemniały dębowe i jodłowe lasy.Pomimo prażącego słońca powietrze było su-che.Chris szedł wąską ulicą, mijając zwieńczone czerwoną dachówką płaskodache domyz suszonej na słońcu cegły i otoczone niskimi murkami ogrody.Poprzez bramę do-strzegł bulgocząca fontannę.Drzewa pi�on rzucały cień, a zieleń ich igieł kontrastowa-ła z ziemistą szarością domów.Zatrzymał się na rogu i spojrzał na ulicę za sobą.Wybrał tę bogatą dzielnicę rezyden-cji Santa-Fe, ponieważ wiedział, że będzie opustoszała niewiele samochodów i kilkuprzechodniów.Dzięki temu bez trudu zauważy ogon.Przyjął za pewnik, że ktoś z KGB,MI-6 lub innej ścigającej go agencji nie pozwoli mu tak długo chodzić po ulicach.Za-biliby go bez wahania.Jedyny wniosek: nie ma ich w pobliżu.Mimo to dla Saula chętnie podjąłby nawet takie ryzyko.Oczy mu błyszczały.Dla bra-ta gotów był podjąć każde ryzyko.Z radością wystawiłby się na cel, gdyby w ten sposóbmógł odciągnąć polujących na Saula myśliwych.Zpioch.Kimkolwiek był, przechwycił wiadomość, którą Eliot przeznaczył dla Saula.Kimkolwiek był, pragnął jego śmierci.Ten problem wciąż go dręczył.Co takiego zrobiłSaul lub o czym wiedział? Jedno było jasne: skoro Chris w obawie przed przeciekiemnie może kontaktować się z Eliotem, śpioch musi dostać Saula, śledząc Chrisa.Jednakdo tej pory Chris nie zauważył żadnych oznak inwigilacji.Jeszcze raz obejrzał się, po czym minął dom z dziedzińcem i werandą częściowoukrytą w jałowcach.Spojrzał na góry, przeszedł na drugą stronę ulicy i zbliżył się do ka-tedry w stylu hiszpańskim.Wspiął się po wysokich kamiennych stopniach, pociągnąłza żelazny pierścień przymocowany do olbrzymich dębowych drzwi i wszedł do ciem-nego, zimnego przedsionka.Po raz ostatni był tu w roku 1973.Wtedy gruntownie odre-staurowano katedrę z okazji stulecia jej budowy.Miał nadzieję, że od tamtego czasu ni-czego tu nie zmieniono.Sklepione zwieńczenie świątyni, witraże, hiszpańska ornamen-tyka stacji Męki Pańskiej pozostały nienaruszone.Podszedł do marmurowej chrzciel-nicy, zanurzył dłoń w wodzie święconej i przyklęknął, odwracając się w stronę odległe-go złotego tabernakulum na ołtarzu.Przeżegnał się i ruszył w lewo w stronę konfesjo-nałów umiejscowionych w głębi kościoła poniżej galerii chóru.Echo odbijało jego kro-ki na gładkiej kamiennej posadzce.Zbliżył się do narożnego konfesjonału.Na sąsiednich ławkach nikt nie siedział [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne