[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kolejnym gwozdziem do trumny formatu Backplane było pojawienie się możliwościwymiany samego tylko procesora na płycie głównej.Zwiększenie szybkości poprzezwymianę procesora, na przykład na typ ,,overdrive", osiąga się bez wymiany płyty głównej.Jest to najprostszy i najtańszy sposób poprawy parametrów komputera.Dni formatu Backplane są już policzone, głównie dlatego, że karty z procesorem czy też kartypłyty głównej są droższe od kompletnych płyt głównych wykonanych w standardowymformacie.Niedawno firma Intel zaprezentowała płytę główną dla procesora Pentium II,wykonaną w nowym formacie NLX, która posiada pewne cechy formatu backplane.Producenci komputerów wykazali zainteresowanie nowym formatem, tak więc już niedługomogą pojawić się w sprzedaży, i to po umiarkowanej cenie, komputery wykorzystujące torozwiązanie. Pełnowymiarowa Płyta AT" (ang.Full-Size AT)Nazwa pełnowymiarowa płyta AT" wzięła się stąd, że format płyty odpowiada oryginalnejpłycie głównej komputera AT.Płyta ta charakteryzuje się bardzo dużymi rozmiarami, ma 12cali szerokości i 13,8 cali długości.IBM potrzebował więcej miejsca na dodatkowe obwody,kiedy przechodził z ośmiobitowej architektury XT na szesnastobitową AT.Tak więc płytawygląda jak ta z oryginalnego XT, z tym że rozciągnięta wszerz i wzdłuż.Płyta ta została przerobiona w rok po pojawieniu się jej na rynku.Potem została zmody-fikowana raz jeszcze, aż rozmiarami dorównała płycie XT.IBM nazwał ją XT-286.Rozwiązanie to zostało zaadaptowane przez wielu producentów i zostało nazwane ostatecznieBaby-AT.Gniazdo klawiatury i gniazda na karty rozszerzeń na płycie muszą być odpowiedniorozmieszczone, tak aby pasowały do otworów w obudowie komputera.Płytę tę możnaumieścić tylko w obudowie Fuli Size AT lub Tower (wieża).Większość producentów nie wytwarza już tak dużych płyt, gdyż nie mieszczą się one w obudowie Baby-AT ani Mini-Tower, a także z powodu znacznego postępu w miniaturyzacjielementów elektronicznych.Płytą Baby AT można zawsze zastąpić inną, pełnowymiarowa AT.Natomiast odwrotnazamiana jest często niemożliwa.Baby-ATFormat płyty Baby-AT jest zasadniczo taki sam jak format oryginalnej płyty komputera IBMXT, różni się od niej jedynie rozkładem otworów na śruby, które są dopasowane do obudowyAT (zob.rysunek 4.1).Inne jest również rozmieszczenie gniazda klawiatury i gniazd kartrozszerzających (slotów), które są dopasowane do otworów w obudowie.Charakterystycznejest wyposażenie praktycznie wszystkich płyt głównych Full-Size AT i Baby-AT wpięciokońcówkowe gniazdko typu DIN służące do podłączenia klawiatury.Płyty Baby-ATpasują do każdego rodzaju obudowy, za wyjątkiem obudowy typu Low profile, oraz SlimLinę.Z powodu możliwości elastycznej zmiany konfiguracji płyty Baby-AT stanowią obecnienajpopularniejszy format płyt głównych.Na rysunku 4.1 przedstawiono kształt i rozmiarypłyty głównej Baby-AT.Rysunek 4.1.Format płyty głównej Baby-A TNajprostszą metodą identyfikacji systemu Baby AT bez otwierania obudowy jest przyjrzeniesię tylnej części takiego komputera.W komputerze Baby AT karty rozszerzeń są umieszczonebezpośrednio na płycie głównej, prostopadle do jej powierzchni.Jedynym gniazdembezpośrednio zamontowanym na płycie głównej jest gniazdo klawiatury -5-bolcowe D1N(czasem można spotkać płyty Baby AT z 6-bolcowym mini-DIN, zwanym również gniazdemPS/2, zamiast tego większego).Wszystkie inne złącza są umieszczone na kartach rozszerzeń. LPXInnym popularnym formatem płyt głównych jest format LPX oraz Mini-LPX.Format tenzostał opracowany przez firmę Western Digital i był stosowany w niektórych płytachgłównych tej firmy.Firma Western Digital zaprzestała już produkcji płyt głównych PC,jednak format LPX zaczął żyć własnym życiem i jest wykorzystywany przez wieluproducentów.Płyty główne LPX są obecnie powszechnie stosowane w komputerachmontowanych w popularnych obudowach typu Low Profile i Slimline.Komputerywyposażone w płyty LPX są zazwyczaj dość tanie, ich cena jest zbliżona do cen komputerówsprzedawanych w supermarketach ze sprzętem elektronicznym.Trzeba pamiętać, żekomputery wykorzystujące płyty LPX mogą się różnić od siebie pod wieloma względami,przez co mogą się pojawiać problemy z brakiem kompatybilności między nimi, podobnie jakto się zdarza w przypadku niektórych markowych komputerów.Płyty LPX wyróżniają się kilkoma unikatowymi rozwiązaniami.Najbardziej charakte-rystyczne jest w nich to, że gniazda na karty rozszerzeń (expansion slots) znajdują się nadodatkowej karcie magistrali (ang.bus riser card), którą wkłada się w płytę główną.Karta tajest ustawiona prostopadle do karty rozszerzającej.Takie ułożenie kart pozwala nazastosowanie obudowy typu low profile.Gniazda rozszerzeń są rozlokowane po obu stronachkarty magistrali, w zależności od rodzaju komputera i obudowy.Inną cechą wyróżniającą format LPX jest rząd gniazd umieszczonych standardowo z tyłupłyty.Wśród nich znajdują się gniazda: monitora VGA (15-końcówkowe), porturównoległego (25-końcówkowe), dwóch portów szeregowych (oba 9-końcówkowe) orazgniazdko mini-DIN służące do podłączenia klawiatury i myszy PS/2.Gniazdka te są montowane poprzecznie z tyłu płyty, w ten sposób, że wystają przez otwory wobudowie.Na niektórych płytach LPX mogą znajdować się gniazda na dodatkowe karty,m.in.na karty sieciowe czy adaptery SCSI.Na rysunku 4.2 przedstawiono standardowe płytyLPX i Mini-LPX, spotykane obecnie w wielu komputerach.Rysunek 4.2.Format płyty główneji Mini-LPXGniazdo na kartę rozszerzającą magistralę Rozpoznanie systemu opartego na płycie LPX jest bardzo proste.Mianowicie zastosowaniekarty rozszerzającej magistralę spowodowało, że karty są ułożone równolegle do płytygłównej.Nie jest to jednak cecha wystarczająca do upewnienia się.Podobne rozwiązaniespotyka się w komputerach NLX.Jednak gniazdo w płycie LPX znajduje się pośrodku płyty,a w komputerze NLX - z boku (w zasadzie w komputerze NLX to płytę główną podłącza siędo karty, a nie na odwrót).Prócz tego płyty LPX mają także komplet gniazd ułożonych wjednej linii, a płyty NLX mają część gniazd ułożonych w jednym rzędzie, a część w dwóchrzędach.ATXOstatnim etapem ewolucji płyt głównych jest format ATX, który łączy w sobie najlepszecechy Baby-AT i LPX, a oprócz tego posiada szereg dodatkowych usprawnień [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Kolejnym gwozdziem do trumny formatu Backplane było pojawienie się możliwościwymiany samego tylko procesora na płycie głównej.Zwiększenie szybkości poprzezwymianę procesora, na przykład na typ ,,overdrive", osiąga się bez wymiany płyty głównej.Jest to najprostszy i najtańszy sposób poprawy parametrów komputera.Dni formatu Backplane są już policzone, głównie dlatego, że karty z procesorem czy też kartypłyty głównej są droższe od kompletnych płyt głównych wykonanych w standardowymformacie.Niedawno firma Intel zaprezentowała płytę główną dla procesora Pentium II,wykonaną w nowym formacie NLX, która posiada pewne cechy formatu backplane.Producenci komputerów wykazali zainteresowanie nowym formatem, tak więc już niedługomogą pojawić się w sprzedaży, i to po umiarkowanej cenie, komputery wykorzystujące torozwiązanie. Pełnowymiarowa Płyta AT" (ang.Full-Size AT)Nazwa pełnowymiarowa płyta AT" wzięła się stąd, że format płyty odpowiada oryginalnejpłycie głównej komputera AT.Płyta ta charakteryzuje się bardzo dużymi rozmiarami, ma 12cali szerokości i 13,8 cali długości.IBM potrzebował więcej miejsca na dodatkowe obwody,kiedy przechodził z ośmiobitowej architektury XT na szesnastobitową AT.Tak więc płytawygląda jak ta z oryginalnego XT, z tym że rozciągnięta wszerz i wzdłuż.Płyta ta została przerobiona w rok po pojawieniu się jej na rynku.Potem została zmody-fikowana raz jeszcze, aż rozmiarami dorównała płycie XT.IBM nazwał ją XT-286.Rozwiązanie to zostało zaadaptowane przez wielu producentów i zostało nazwane ostatecznieBaby-AT.Gniazdo klawiatury i gniazda na karty rozszerzeń na płycie muszą być odpowiedniorozmieszczone, tak aby pasowały do otworów w obudowie komputera.Płytę tę możnaumieścić tylko w obudowie Fuli Size AT lub Tower (wieża).Większość producentów nie wytwarza już tak dużych płyt, gdyż nie mieszczą się one w obudowie Baby-AT ani Mini-Tower, a także z powodu znacznego postępu w miniaturyzacjielementów elektronicznych.Płytą Baby AT można zawsze zastąpić inną, pełnowymiarowa AT.Natomiast odwrotnazamiana jest często niemożliwa.Baby-ATFormat płyty Baby-AT jest zasadniczo taki sam jak format oryginalnej płyty komputera IBMXT, różni się od niej jedynie rozkładem otworów na śruby, które są dopasowane do obudowyAT (zob.rysunek 4.1).Inne jest również rozmieszczenie gniazda klawiatury i gniazd kartrozszerzających (slotów), które są dopasowane do otworów w obudowie.Charakterystycznejest wyposażenie praktycznie wszystkich płyt głównych Full-Size AT i Baby-AT wpięciokońcówkowe gniazdko typu DIN służące do podłączenia klawiatury.Płyty Baby-ATpasują do każdego rodzaju obudowy, za wyjątkiem obudowy typu Low profile, oraz SlimLinę.Z powodu możliwości elastycznej zmiany konfiguracji płyty Baby-AT stanowią obecnienajpopularniejszy format płyt głównych.Na rysunku 4.1 przedstawiono kształt i rozmiarypłyty głównej Baby-AT.Rysunek 4.1.Format płyty głównej Baby-A TNajprostszą metodą identyfikacji systemu Baby AT bez otwierania obudowy jest przyjrzeniesię tylnej części takiego komputera.W komputerze Baby AT karty rozszerzeń są umieszczonebezpośrednio na płycie głównej, prostopadle do jej powierzchni.Jedynym gniazdembezpośrednio zamontowanym na płycie głównej jest gniazdo klawiatury -5-bolcowe D1N(czasem można spotkać płyty Baby AT z 6-bolcowym mini-DIN, zwanym również gniazdemPS/2, zamiast tego większego).Wszystkie inne złącza są umieszczone na kartach rozszerzeń. LPXInnym popularnym formatem płyt głównych jest format LPX oraz Mini-LPX.Format tenzostał opracowany przez firmę Western Digital i był stosowany w niektórych płytachgłównych tej firmy.Firma Western Digital zaprzestała już produkcji płyt głównych PC,jednak format LPX zaczął żyć własnym życiem i jest wykorzystywany przez wieluproducentów.Płyty główne LPX są obecnie powszechnie stosowane w komputerachmontowanych w popularnych obudowach typu Low Profile i Slimline.Komputerywyposażone w płyty LPX są zazwyczaj dość tanie, ich cena jest zbliżona do cen komputerówsprzedawanych w supermarketach ze sprzętem elektronicznym.Trzeba pamiętać, żekomputery wykorzystujące płyty LPX mogą się różnić od siebie pod wieloma względami,przez co mogą się pojawiać problemy z brakiem kompatybilności między nimi, podobnie jakto się zdarza w przypadku niektórych markowych komputerów.Płyty LPX wyróżniają się kilkoma unikatowymi rozwiązaniami.Najbardziej charakte-rystyczne jest w nich to, że gniazda na karty rozszerzeń (expansion slots) znajdują się nadodatkowej karcie magistrali (ang.bus riser card), którą wkłada się w płytę główną.Karta tajest ustawiona prostopadle do karty rozszerzającej.Takie ułożenie kart pozwala nazastosowanie obudowy typu low profile.Gniazda rozszerzeń są rozlokowane po obu stronachkarty magistrali, w zależności od rodzaju komputera i obudowy.Inną cechą wyróżniającą format LPX jest rząd gniazd umieszczonych standardowo z tyłupłyty.Wśród nich znajdują się gniazda: monitora VGA (15-końcówkowe), porturównoległego (25-końcówkowe), dwóch portów szeregowych (oba 9-końcówkowe) orazgniazdko mini-DIN służące do podłączenia klawiatury i myszy PS/2.Gniazdka te są montowane poprzecznie z tyłu płyty, w ten sposób, że wystają przez otwory wobudowie.Na niektórych płytach LPX mogą znajdować się gniazda na dodatkowe karty,m.in.na karty sieciowe czy adaptery SCSI.Na rysunku 4.2 przedstawiono standardowe płytyLPX i Mini-LPX, spotykane obecnie w wielu komputerach.Rysunek 4.2.Format płyty główneji Mini-LPXGniazdo na kartę rozszerzającą magistralę Rozpoznanie systemu opartego na płycie LPX jest bardzo proste.Mianowicie zastosowaniekarty rozszerzającej magistralę spowodowało, że karty są ułożone równolegle do płytygłównej.Nie jest to jednak cecha wystarczająca do upewnienia się.Podobne rozwiązaniespotyka się w komputerach NLX.Jednak gniazdo w płycie LPX znajduje się pośrodku płyty,a w komputerze NLX - z boku (w zasadzie w komputerze NLX to płytę główną podłącza siędo karty, a nie na odwrót).Prócz tego płyty LPX mają także komplet gniazd ułożonych wjednej linii, a płyty NLX mają część gniazd ułożonych w jednym rzędzie, a część w dwóchrzędach.ATXOstatnim etapem ewolucji płyt głównych jest format ATX, który łączy w sobie najlepszecechy Baby-AT i LPX, a oprócz tego posiada szereg dodatkowych usprawnień [ Pobierz całość w formacie PDF ]