Krasiński Zygmunt Sto listów do Delfiny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.O nudo nud! Nie mogę pójśćdo tego domu Pontio, żebym nie wrócił smutny i zły, i kwaśny, i zgorzkniały wszystek.Tu mitylko lepiej, tu, w tym pokoiku.Toteż tu przez dni całe sam siaduję i przepisuję dawne ze-szyty Niebosk., ale nowego coś stworzyć nie sposób! Od kilku dni wieczorem po obiedziesiadamy z Vadem i Augustem na murku altany i na te pyszne noce patrząc, rozmawiamy dopółnocy, lecz nie żywą rozmową jak trzej umarli, w blasku miesięcznym! Konno już odwiekuwem nie jezdził, ni też mógł się dotknąć morza.Grypa mnie nurtuje wciąż, raz na oczy,to znów na zęby, to na żołądek się rzuca, to zwraca do piersi i srogim je wstrząsa kaszlem.Twoja do Nat.paczka nie przybyła dotąd.Nie wiem więc, co z nią będzie, czy ją wyprawić?Na 15-go nie stanie w Policastro! Każ ,,Alliance i Debaty jeszcze na 3 miesiące przedłu-żyć, to dla El.będą, gdy wyjadę, a ja Ci oddam lub z tego procentu, o którym twierdzisz, żekratycznych.Z czasem odwołał potępione przez papieża poglądy i stał się prawowiernymwyznawcą Kościoła.W r.1848 członek Zgromadzenia Narodowego.Pozostawił szereg dzieł,z których najważniejsze odnoszą się do dziejów Kościoła.Autor głośnej broszury Une nationen deuil.La Pologne en 1861.Paris 1861.499Zygmunt Krasiński mówi tu o tragicznym losie rodziny B o g u s z ó w, pomordowa-nych w okresie rabacji Szeli.500Fran�ois G u i z o t (1787 1874) konserwatywny polityk i historyk francuski, w la-tach 1840 1848 minister monarchii lipcowej, w latach 1847 1848 premier, zdecydowanyprzeciwnik reform liberalnych.Autor głośnych dzieł: Du gouvernement de la France depuis laRestauration, Paris 1820, Collection des m�moires relatifs � 1'histoire de France, Paris 18231825, Histoire de la r�volution d'Angleterre, Paris 1826 1827.501Aluzja niezrozumiała.185go masz, racz odebrać.,,Debaty zawsze dniem jednym pózniej dochodzą, niżby powinny,nie pojmuję, czemu? Nie zapominaj też, o ile możesz, często przypominać Aleks-wi położe-nie Twoje i kapitał.Nie daj tej myśli zależeć w głowie jego.Mestr502 jeszcze nie wrócił.Burraskarży się na Agostina, a Agostini na Burrę503 zdaje mi się, że Pac wart pałaca, a pałac Pa-ca! Już Besson504 nowe powoje zakopał przy altanie, a tamte rosną szparko pod daszkiemdomu.Widzę z rozpaczą, że kit odpadł u wielu okien z szyb i że psują się zamki u drzwi nie-których, a to mnie przeszywa boleśnie.Z tym domem połączyłem się w organizm jeden, ja-koby żywy, i on mnie boli, jakby był częścią ciała mego.Niech Bóg będzie z Tobą.Paryskiejhuczności i lekkomyślności nie daj żadnego na sobie wywierać wrażenia.Patrz na nie, jak naprzepłynne fale! Zaprawdę Ci mówię, to Rzym Cezarowy naszych czasów! To najogromniej-sza korupcja na ziemi, tak ogromna, że prawdziwą jest potęgą.Słyszę, że Jadwisia505 bywa nabalach Mabille i wiele dam paryskich, winszuję im.Widać postęp, bo zaprzeszłego rokumój golibroda mi mówił, że tylko les dames du cirque bywają.Do obaczenia.Do obaczenia.Twój teraz i na wieki Z.502Rodolphe de M a i s t r e (1789 1865) syn Josepha, znanego francuskiego filozofa ipolityka, gubernator Genui, a następnie Nicei.Ożeniony z Azelią (1799 1881) córką marki-za de Plan de Siey�s, oficera marynarki królewskiej.Dobry znajomy Zygmunta Krasińskiegoi Delfiny Potockiej.503Domownicy Delfiny Potockiej.504Carlo B e s s o n ogrodnik Delfiny Potockiej.505Jadwiga z Lubomirskich ks.de Ligne.186ELIZA Z BRANICKICH KRASICSKAJej ojcowie i moi nienawidzili się, walczyli z sobą wciąż, nawzajem przeklinali się.Ona,choć sama w sobie dobra, stoi mi wiecznie przed oczyma jak Widmo, w którym skupionewszystko, co tylko kiedy stanowiło moje nieszczęście (.); Ona nic przeciwko temu nie może.(12 VII 1846)187ZYGMUNT KRASICSKIO duszo duszy mojej, im czasy się spieszniej spieszą, im bardziej czuję, że nadchodzi kumnie czy chwila jedna wyroczna, czy chwil wiele strasznych, tym bardziej Cię kocham, tymbardziej myślą się łączę i duchem z Tobą, tym bardziej się spodziewam, że kiedyś, gdzieś,spokojni i świetlani, wspominać będziem jeszcze życia troski i męczarnie.(14 III 1848)188N i c e a.1 8 4 6.1 2 l i p c a.Najdroższa Dialy! Z nud dawnych w coraz nowe nudy.Mamka koniecznie chce odjechaćdo domu.Szukajże teraz dla maleńkiego bony.Nic obrzydliwszego nie znam nad te wszystkiedomowe przykrości i zatrudnienia.Dobrze Dant uczynił, że uciekł od żony i dzieci trojga, żeuciekłszy, nigdy już do nich nie wrócił, bo inaczej niezawodnie by nigdy Diviny nie napi-sał506.Nic sprzeczniejszego ze mną, nic mojej naturze przeciwniejszego być nie może.Wszystko to nienawiść mi coraz lepszą w sercu wygrzebuje.Nie mogę spojrzeć na ten domPontio, żebym się ponuro wewnętrznie nie wściekał.Jedynie mi lepiej, gdy wracam do siebie,gdy zupełnie sam siedzę w pokojach tych Twoich! Jeszczem się nie mógł zdobyć na sile mo-ralnej pójścia do de Maistra.Wszelka figura ludzka mi nienawistną jest.Noszę w sobie głę-boko ukryte uczucie jakby zhańbienia się jakiegoś natury mej całej.Pęta mam na nogach, naręku, na mózgu, na ustach.Nigdym nie lubił świata, ale od lat trzech każden mi człowiek stałsię wrogiem.Unikam ich, jak zarazy, która stoczyć mnie ma.O! nacierpiałem się i cierpięokrutnie, gniję żywcem.Całkie szmaty duchowe odpadają z duszy mojej.Ach, żeby tylko nieskończyć na srogiej nienawiści ku wszystkim, a szczególnie ku niektórym, bo nienawiść naj-okropniejszą trucizną dla tego, który ją czuje.Nic tak nie rozżera ostatnich włókien i nici or-ganizmu, nic tak nie przezwierzęca, nie pochyla ku ziemi, nie przyspiesza starości.Namięt-ność do gry i nienawiść, to dwa suche szkielety, które, gdy się przyczepią do człowieka, wy-suszą go naprzód na mumię, a potem rozsypią w proch.O! nie chcę nienawidzieć, a czujęwzbierającą w sercu nienawiść po trosze, po trosze, z dnia na dzień, z miesiąca na miesiącprzybywa tych węgli tlejących wewnętrznie, lada okoliczność rozdmuchuje je teraz i w pło-mień zamienia już.Są na świecie okropne fatalności.Są w przeszłych wiekach zawiązanezarody czegoś, które pózniej czy wcześniej rozwinąć się muszą.Są tradycyjne walki.Są rody,które gdziekolwiek i jakkolwiek się spotkają, muszą się nie cierpieć.Patrz na Moskwę i Pol-skę w historii plemion narodowych i w pomniejszych okręgach tak samo bywa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne