[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ze względu na swą wiarę w otwartysystem handlu światowego rząd amerykański zawahał się przed wprowadzeniem zakazów czyograniczeń importu z Japonii  poza dość wątpliwym systemem  dobrowolnych" ograniczeńze strony japońskich eksporterów.Jednak nawet najbardziej zawzięci amerykańscyzwolennicy zasady laissez faire zaczęli czuć się nieswojo, gdy doszło do tego, \e StanyZjednoczone sprzedają Japonii \ywność i surowce, a sprowadzają w zamian wyrobyprzemysłowe  a więc \e USA spadły w tym handlu do roli kraju  kolonialnego" czy te\ nierozwiniętego", co się nie zdarzyło od półtora wieku.* Właśnie dlatego w krajach tych budują swe zakłady tak\e firmy japońskie.(Przypisautora).ui.TCo więcej, rosnące ujemne saldo bilansu handlowego USA w stosunkach z Japonią  62 mlddolarów w roku finansowym, który zakończył się 31 marca 1986 r. i naciski najbardziejzagro\onych przez tę transoceaniczną konkurencję gałęzi amerykańskiego przemysłu skłoniłyWaszyngton do nasilenia \ądań, by Japonia podjęła środki zmniejszające tę nierównowagę na przykład pobudzała wzrost kursu jena, znacznie zwiększyła import z USA itd.Co więcej,w miarę dryfowania świata zachodniego w kierunku quasi-protekcjo-nizmu pojawiła siętendencja do ograniczania ilościowego całego importu tekstyliów i telewizorów, co implikujekonieczność dzielenia się przez Japonię tym kurczącym się rynkiem z jej azjatyckimirywalami.Nie nale\y się więc dziwić, \e niektórzy rzecznicy Japonii zaprzeczają twierdzeniu, \esytuacja ich kraju jest dobra, i zwracają uwagę na niepokojący zbieg ró\nychniebezpieczeństw zagra\ających obecnemu udziałowi Japonii w rynkach i jej prosperity:coraz silniejsze wyzwanie w bardzo wielu dziedzinach produkcji ze strony azjatyckich krajównowo uprzemysłowionych; restrykcje nakładane na japoński eksport przez rządy państwzachodnich; \ądania, by Japonia zmieniła swój system podatkowy, skierowała więcejpieniędzy nie na inwestycje, lecz na konsumpcję i zapewniła du\y wzrost importu; wreszcie,szybkie podnoszenie się kursu jena.Twierdzi się, \e wszystko to mogłoby oznaczać koniecjapońskiego boomu napędzanego przez eksport, zmniejszanie się dodatniego salda bilansupłatniczego i spadek tempa wzrostu gospodarczego (które ju\ i tak spada w związku z rosnącą dojrzałością" gospodarki japońskiej i zmniejszaniem się mo\liwości spektakularnej ekspansjigospodarczej).W związku z tym trzeba zauwa\yć, i\ Japonia martwi się, \e to nie tylko wiekjej gospodarki się zwiększa: w wyniku zmian zachodzących w strukturze wiekowejspołeczeństwa w 2010 r.będzie miała  najni\szy procent ludzi w wieku produkcyjnym (tj.wprzedziale 15 64 lat \ycia) spośród wszystkich czołowych krajów uprzemysłowionych", co spowoduje konieczność du\ych wydatków na ubezpieczenia społeczne i mo\e doprowadzićdo spadku dynamizmu gospodarki5S.Co więcej, wszelkie próby skłonienia japońskiegokonsumenta do kupowania zagranicznych wyrobów przemysłowych (z wyjątkiem dóbr presti\owych", na przykład samochodów Mercedesa) prowadzą do kontrowersjipolitycznych56, mogących z kolei spowodować załamanie się consensusu politycznego,będącego integralną częścią dotychczasowej japońskiej ekspansji gospodarczej napędzanejeksportem.O ile jednak prawdziwe mo\e być stwierdzenie, \e tempo wzrostu gospodarczego Japoniizmniejsza się w związku z wchodzeniem gospodarki w fazę większej dojrzałości, i o ileprawdą jest, \e inne kraje bynajmniej nie chcą pozwolić Japonii na dalsze korzystanie z tychprzewag gospodarczych, które przyczyniły się do poprzedniej eksplozji jej eksportu, o tyleistnieją powa\ne powody merytoryczne nakazujące sądzić, \e najprawdopodobniej jej rozwójgospodarczy nadal będzie szybszy od rozwoju innych większych państw.Przedewszystkim, będąc krajem tak niewiarygodnie wręcz uzale\nionym od importu surowców (99proc.ropy, 92 proc.rud \elaza, 100 proc.miedzi), ciągnie ona ogromne korzyści ze zmian wukładzie cen handlu zagranicznego (terms of trade), polegających na spadku cen wielu rud,paliw i płodów rolnych  spadek cen ropy po okresie 1980 1981, który pozwoliłzaoszczędzić Japonii ka\dego roku wiele miliardów dolarów, jest tylko najefektowniejszymprzykładem takiejzni\ki cen surowców i \ywności".Co więcej, o ile szybki wzrost kursu jenanajprawdopodobniej spowoduje zmniejszenie w jakiejś mierze eksportu (zale\ne jednak odelastyczności popytu), o tyle powa\nie obni\y koszt importu, a więc przyczyni się doutrzymania przez przemysł zdolności konkurencyjnej i do zachowania niskiego poziomuinflacji.Ponadto kryzys naftowy 1973 r.pobudził Japończyków do szukania wszelkiegorodzaju mo\liwości oszczędzania energii, co przyczyniło się do jeszcze silniejszego wzrostusprawności japońskiego przemysłu; w ciągu tylko ostatniego dziesięciolecia Japoniazmniejszyła swą zale\ność od ropy naftowej o 25 proc.Prócz tego ów kryzys zmusił kraj dosystematycznego szukania nowych zródeł surowców i do wielkich inwestycji związanych zrozbudową eksploatacji tych zródeł (co w pewnej mierze przypomina brytyjskie inwestycjezagraniczne w XIX w.).śaden z tych czynników nie daje absolutnej pewności, \e Japoniabędzie miała zagwarantowany dopływ tanich surowców, ale wró\by są dobre.Jeszcze wa\niejsze jest to, \e przemysł japoński nadal szybko przestawia się na działalność wnajbardziej obiecujących  z punktu widzenia zbli\ania się początku XXI w. i wostatecznym rachunku najbardziej zyskownych sektorach, tj.w działach najbardziejzaawansowanych technicznie [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • odbijak.htw.pl