[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlatego też niektórzy wydawcy proponują napodstawie Strabona (VII, C 331) poprawką w tekście, a to 105 lub 115 zamiast 15.13Sygnalizacja przy pomocy tarcz używana była powszechnie w starożytności, np.w czasiewyprawy perskiej w r.490 dawano z Aten Persom sygnały właśnie przy pomocy tarcz.14Według Diodora (XIII 106, l 6) strateg Filokles wypłynął z 30 okrętami na spotkanieLysandra, który go rozbił, po czym dopiero ruszył na resztę floty.Opis ten jednak uważa się za mniejprawdopodobny od Ksenofontowego.Por.E.Meyer, Geschichte des Altertums, Stuttgart Berlin 1901,Bd.IV, s.657. 39szeregi wioślarzy, inne jeden, inne wreszcie całkiem były puste.Mimo to okrętKonona i dalsze siedem dokoła niego wypłynęły z pełną obsada i jednocześnie takżeokręt zwany Paralos" 15, wszystkie zaś inne zagarnął Lysander przy brzegu, schwytałteż na lądzie ogromną większość załóg, reszta zbiegła do miejsc obronnychl6.Kononzaś, uciekający na dziewięciu okrętach17, skoro zrozumiał, że sprawa Ateńczykówprzepadła zupełnie, zawinął do przylądka Abarnis w ziemi lampsakijskiej, zabrałstamtąd wielkie żagle okrętów Lysandra i sam na ośmiu okrętach odpłynął do18Euagorasa na Cypr.okręt zaś ,,Paralos" do Aten, aby obwieścić o tym, co sięstało.Lysander tymczasem odstawił okręty, jeńców i całą pozostałą zdobycz doLampsakos i schwytał wśród innych strategów Filoklesa i Adeimanta.W dniu zaś,kiedy tego dokonał, wysłał do Lacedemonu z wiadomością o wypadkach korsarza zMiletu, Teopompa, który, przybywszy w trzecim dniu, złożył sprawozdanie19.Następnie zwoławszy zebranie sojuszników, nakazał im naradzić się nad sprawąjeńców.Wtedy rozpoczęły się coraz to nowe oskarżenia pod adresem Ateńczykówbądz o bezprawia, które już się dokonały, bądz o te, które w razie zwycięstwa na morzudokonać się miały zgodnie z uchwałą, żeby odrąbać prawą rękę każdemu wziętemu doniewoli, bądz wreszcie o to, że oni schwytawszy dwa trójrzędowce z Koryntu i zwyspy Andros całą załogę ich ze skały zrzucili, tym zaś, kto kazał to uczynić, byłFilokles20, strateg ateński.Mówiono tam też o wielu innych zbrodniach 21 i zapadłauchwała, żeby zabić tych wszystkich jeńców, którzy są Ateńczykami, z wyjątkiemAdeimanta, a to z tego powodu, że on jeden sprzeciwił się uchwale o obcinaniu rąk.Niektórzy jednak oskarżali go o to, że wydał Lacedemończykom okręty 22.Filoklesa,który15Paralos był to okręt państwowy używany do specjalnych misji, np.przewozu posłów.16Według więc Ksenofonta pod Aigospotamoi nie było bitwy, tylko zagarnięcie bez walki flotyateńskiej przez Lysandra.17Informacja ta jest nieścisła, według bowiem autorów IV w., Lysiasa i Isokratesa, 12 okrętówzdołało dotrzeć do Aten.18Euagoras był to król greckiego miasta Salaminy na Cyprze, który popierał usilnie Ateny,zasilając je transportami zboża, za co otrzymał obywatelstwo ateńskie.19Nie była to przeciętna szybkość okrętów, bo la w starożytności wynosiła na okrętachhandlowych około 8 km na godzinę.20Poświadcza to również Plutarch, Lysand.9, według którego Filokles zaproponował, aby jeńcomwojennym odciąć prawą rękę, czyniąc ich w ten sposób niezdolnymi do walki.21Karę odcięcia rąk stosowano dotąd tylko wobec przestępców, a nie jeńców wojennych, stąduważano ją za bezprawie.22Rzeczywiście Konon w wiele lat po bitwie oskarżył Adeimanta o zdradę.Por.Demost.Oprzekroczeniu uprawnień poselskich, 191. 40spowodował strącenie ze skały Andryjczyków i Koryntian, Lysander zapytał, na jakąkarę zasłużył ten, kto zapoczątkował wśród Greków bezprawie, i kazał stracićpierwszego.2.Uporządkowawszy sprawy w Lampsakos, Lysander popłynął.do Bizancjum iKalchedonu.Tu wpuszczono go do wnętrza na podstawie porozumienia, pozwoliwszywpierw odejść załodze ateńskiej.Natomiast ci, którzy wydali Bizancjum w ręceAlkibiadesa, uciekli najpierw do Pontu, pózniej do Aten i tam otrzymali obywatelstwo.Lysander odsyłał żołnierzy załóg ateńskich i innych Ateńczyków, gdziekolwiekspotkanych, do Aten, zapewniając bezpieczny przejazd płynącym tylko lam, a niegdzie indziej, gdyż wiedział dobrze, że im więcej ludzi się zbierze w grodzie i porcieAteńczyków, tym prędzej nastąpi brak żywności.Pozostawiwszy więc w Bizancjum iKalchedonie w roli komendanta wojennego Lakończyka Stenelaosa, sam odpłynął doLampsakos i zaopatrywał we wszystko okręty.W Atenach po nadejściu okrętu Paralos" już w nocy poczęto mówić onieszczęściu i jęk z Pireusu po długich murach23 docierał aż do miasta, gdyż jedendrugiemu przekazywał o nim wieści, tak iż nocy tej nie spał tam nikt, lecz wszyscyopłakiwali nie tylko poległych, lecz o wiele bardziej samych siebie; sądzili bowiem, żedoznają takich cierpień24, jakie przedtem sami zadali zarówno wychodzcom zLacedemonu, Melijczykom, zmógłszy ich oblężeniem, jak i obywatelom Histiai,Skiony, Torony, Eginy oraz wielu innym Grekom.W następnym dniu odbyło sięzgromadzenie ludu, na którym uchwalono zasypać25 wszystkie przystanie z wyjątkiemjednej, doprowadzić do porządku mury i ustawić na nich straż oraz wszystkoniezbędne, aby miasto przygotować do obrony.Tym wiec byli zajęci Ateńczycy.Lysander zaś tymczasem, przybywszy na dwustu okrętach z Hellespontu do Lesbos,wprowadził w Mydlenie i innych grodach swój po-23Długie mury łączyły Ateny z Pireusem oraz ze starym portem ateńskim Faleronem.Perikles por.457 rozbudował je przez wzniesienie drugiego muru do Pireusu, tak że Ateny z portem tworzyłyjedną twierdzę, którą przy ówczesnym poziomie sztuki oblężniczej można było zdobyć jedynie głodem.24Są to przykłady okrutnego prowadzenia wojny przez Ateńczyków, które dały ich wrogompodstawę do antyateńskiej akcji propagandowej.Spośród mieszkańców wyspy M e l o s (południoweCyklady) mężczyzni zostali wymordowani, a kobiety i dzieci sprzedane w niewołę w r.415 (Tucyd.V116), mieszkańcy Histiai na Eubei wypędzeni zostali z miasta przez Periklesa w 445 r.(Tucyd.I 114) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Dlatego też niektórzy wydawcy proponują napodstawie Strabona (VII, C 331) poprawką w tekście, a to 105 lub 115 zamiast 15.13Sygnalizacja przy pomocy tarcz używana była powszechnie w starożytności, np.w czasiewyprawy perskiej w r.490 dawano z Aten Persom sygnały właśnie przy pomocy tarcz.14Według Diodora (XIII 106, l 6) strateg Filokles wypłynął z 30 okrętami na spotkanieLysandra, który go rozbił, po czym dopiero ruszył na resztę floty.Opis ten jednak uważa się za mniejprawdopodobny od Ksenofontowego.Por.E.Meyer, Geschichte des Altertums, Stuttgart Berlin 1901,Bd.IV, s.657. 39szeregi wioślarzy, inne jeden, inne wreszcie całkiem były puste.Mimo to okrętKonona i dalsze siedem dokoła niego wypłynęły z pełną obsada i jednocześnie takżeokręt zwany Paralos" 15, wszystkie zaś inne zagarnął Lysander przy brzegu, schwytałteż na lądzie ogromną większość załóg, reszta zbiegła do miejsc obronnychl6.Kononzaś, uciekający na dziewięciu okrętach17, skoro zrozumiał, że sprawa Ateńczykówprzepadła zupełnie, zawinął do przylądka Abarnis w ziemi lampsakijskiej, zabrałstamtąd wielkie żagle okrętów Lysandra i sam na ośmiu okrętach odpłynął do18Euagorasa na Cypr.okręt zaś ,,Paralos" do Aten, aby obwieścić o tym, co sięstało.Lysander tymczasem odstawił okręty, jeńców i całą pozostałą zdobycz doLampsakos i schwytał wśród innych strategów Filoklesa i Adeimanta.W dniu zaś,kiedy tego dokonał, wysłał do Lacedemonu z wiadomością o wypadkach korsarza zMiletu, Teopompa, który, przybywszy w trzecim dniu, złożył sprawozdanie19.Następnie zwoławszy zebranie sojuszników, nakazał im naradzić się nad sprawąjeńców.Wtedy rozpoczęły się coraz to nowe oskarżenia pod adresem Ateńczykówbądz o bezprawia, które już się dokonały, bądz o te, które w razie zwycięstwa na morzudokonać się miały zgodnie z uchwałą, żeby odrąbać prawą rękę każdemu wziętemu doniewoli, bądz wreszcie o to, że oni schwytawszy dwa trójrzędowce z Koryntu i zwyspy Andros całą załogę ich ze skały zrzucili, tym zaś, kto kazał to uczynić, byłFilokles20, strateg ateński.Mówiono tam też o wielu innych zbrodniach 21 i zapadłauchwała, żeby zabić tych wszystkich jeńców, którzy są Ateńczykami, z wyjątkiemAdeimanta, a to z tego powodu, że on jeden sprzeciwił się uchwale o obcinaniu rąk.Niektórzy jednak oskarżali go o to, że wydał Lacedemończykom okręty 22.Filoklesa,który15Paralos był to okręt państwowy używany do specjalnych misji, np.przewozu posłów.16Według więc Ksenofonta pod Aigospotamoi nie było bitwy, tylko zagarnięcie bez walki flotyateńskiej przez Lysandra.17Informacja ta jest nieścisła, według bowiem autorów IV w., Lysiasa i Isokratesa, 12 okrętówzdołało dotrzeć do Aten.18Euagoras był to król greckiego miasta Salaminy na Cyprze, który popierał usilnie Ateny,zasilając je transportami zboża, za co otrzymał obywatelstwo ateńskie.19Nie była to przeciętna szybkość okrętów, bo la w starożytności wynosiła na okrętachhandlowych około 8 km na godzinę.20Poświadcza to również Plutarch, Lysand.9, według którego Filokles zaproponował, aby jeńcomwojennym odciąć prawą rękę, czyniąc ich w ten sposób niezdolnymi do walki.21Karę odcięcia rąk stosowano dotąd tylko wobec przestępców, a nie jeńców wojennych, stąduważano ją za bezprawie.22Rzeczywiście Konon w wiele lat po bitwie oskarżył Adeimanta o zdradę.Por.Demost.Oprzekroczeniu uprawnień poselskich, 191. 40spowodował strącenie ze skały Andryjczyków i Koryntian, Lysander zapytał, na jakąkarę zasłużył ten, kto zapoczątkował wśród Greków bezprawie, i kazał stracićpierwszego.2.Uporządkowawszy sprawy w Lampsakos, Lysander popłynął.do Bizancjum iKalchedonu.Tu wpuszczono go do wnętrza na podstawie porozumienia, pozwoliwszywpierw odejść załodze ateńskiej.Natomiast ci, którzy wydali Bizancjum w ręceAlkibiadesa, uciekli najpierw do Pontu, pózniej do Aten i tam otrzymali obywatelstwo.Lysander odsyłał żołnierzy załóg ateńskich i innych Ateńczyków, gdziekolwiekspotkanych, do Aten, zapewniając bezpieczny przejazd płynącym tylko lam, a niegdzie indziej, gdyż wiedział dobrze, że im więcej ludzi się zbierze w grodzie i porcieAteńczyków, tym prędzej nastąpi brak żywności.Pozostawiwszy więc w Bizancjum iKalchedonie w roli komendanta wojennego Lakończyka Stenelaosa, sam odpłynął doLampsakos i zaopatrywał we wszystko okręty.W Atenach po nadejściu okrętu Paralos" już w nocy poczęto mówić onieszczęściu i jęk z Pireusu po długich murach23 docierał aż do miasta, gdyż jedendrugiemu przekazywał o nim wieści, tak iż nocy tej nie spał tam nikt, lecz wszyscyopłakiwali nie tylko poległych, lecz o wiele bardziej samych siebie; sądzili bowiem, żedoznają takich cierpień24, jakie przedtem sami zadali zarówno wychodzcom zLacedemonu, Melijczykom, zmógłszy ich oblężeniem, jak i obywatelom Histiai,Skiony, Torony, Eginy oraz wielu innym Grekom.W następnym dniu odbyło sięzgromadzenie ludu, na którym uchwalono zasypać25 wszystkie przystanie z wyjątkiemjednej, doprowadzić do porządku mury i ustawić na nich straż oraz wszystkoniezbędne, aby miasto przygotować do obrony.Tym wiec byli zajęci Ateńczycy.Lysander zaś tymczasem, przybywszy na dwustu okrętach z Hellespontu do Lesbos,wprowadził w Mydlenie i innych grodach swój po-23Długie mury łączyły Ateny z Pireusem oraz ze starym portem ateńskim Faleronem.Perikles por.457 rozbudował je przez wzniesienie drugiego muru do Pireusu, tak że Ateny z portem tworzyłyjedną twierdzę, którą przy ówczesnym poziomie sztuki oblężniczej można było zdobyć jedynie głodem.24Są to przykłady okrutnego prowadzenia wojny przez Ateńczyków, które dały ich wrogompodstawę do antyateńskiej akcji propagandowej.Spośród mieszkańców wyspy M e l o s (południoweCyklady) mężczyzni zostali wymordowani, a kobiety i dzieci sprzedane w niewołę w r.415 (Tucyd.V116), mieszkańcy Histiai na Eubei wypędzeni zostali z miasta przez Periklesa w 445 r.(Tucyd.I 114) [ Pobierz całość w formacie PDF ]