handlarz ksiag przekletych marcello simoni

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Wieści? powtórzył. A jakiejż to natury? Wyjawiając wam pewne szczegóły, mógłbym was narazić na niebezpieczeństwo, wielebnyojcze odrzekł czym prędzej Dodiko.Nie ufał Scipionowi Lazarusowi, który był oślizły i dawał dozrozumienia, że wie więcej, niż mówi. Można się przynajmniej dowiedzieć, w czyim imieniu działacie albo w jakim celu? Przysiągłem zachować milczenie w kwestii mojego zleceniodawcy i celu, jaki mi przyświeca.Mogę wam tylko powiedzieć, że muszę odnalezć Ignacia z Toledo, zanim coś złego go spotka. Coś złego? Mam powody, by sądzić, że ktoś czyha na jego życie.Dlatego też, z pewnością to rozumiecie,potrzebuję wszelkich możliwych wiadomości, aby zapobiec temu niebezpieczeństwu. Naturalnie, hrabio. Twarz dominikanina rozciągnęła się w drapieżnym uśmiechu. Dlategoteż zastanawiacie się, dokąd się udał i z jakiej przyczyny. Doprawdy nic wam nie umknie, ojcze.[1]Gonel jak podaje The Middle English Dictionary, opracowany przez Uniwersytet Michigan,jest to długa luzna szata lub płaszcz (przyp.tłum.).===Pwk6WWwIPA5rCWhZYQI6DDtdaF0+DDoMOAEzAmcDZVE=39Drużyna Ignacia znalazła nocleg po drugiej stronie rzeki Garonny, na ziemiach Gaskonii albo, jaksię często mówiło, Vasconii.Posuwając się kamienistą drogą wiodącą do Hiszpanii, raczej nietrudnobyło natrafić na jakąś gospodę.Rozgościwszy się w izbie, z dala od ciekawskich spojrzeń, trzejtowarzysze usiedli przy dębowym stole, by postanowić, co począć dalej.Pierwszy przemówił Uberto: Szyfr nie na wiele się zdaje, dostarcza wyraznych wskazówek jedynie na temat Tuluzy.W jego słowach brzmiała nuta rozczarowania. Z kolei w drugim wierszu jest wzmianka o krzewieróżanym.Chodzi o ogród różany? A jeśli nawet tak, to gdzie on jest? Jak już powiedziałem wcześniej, podejrzewam, że szyfr nie jest kompletny. Ignacio dotknąłpalcem pergaminu. Muszą tu być ukryte jeszcze inne wskazówki. Ja też tak uważam. Chłopiec utkwił wzrok w znakach, które nie zostały podkreślone przypoprzedniej próbie odszyfrowywania. Połowy liter nie wykorzystano, usiłując zaś odczytać te,które pozostały, uznałem, że nie mają sensu. Spróbuj je przepisać na zszyte pergaminowe karty zachęcił Ignacio, podczas gdy na jegotwarzy pojawił się wyraz zadumy.Uberto zabrał się posłusznie do zapisywania liter na pergaminie, obok poprzedniej zagadki.ecsvnrvtaslatverbai nteroi amaraolose+l vnatogtangi smhvsrvberpoeni gersitn+celvmsancmidnvcafi tiratvrl avrcsa+svi tnel epi vsservcamgi neataampi stelleGdy młodzieniec skończył, kupiec przyjrzał się badawczo transkrypcji.Z początku spróbowałzastosować bustrofedon, który pozwolił mu odkryć pierwszą część wiadomości, lecz bezpowodzenia.Pierwszy wiersz tekstu, odczytany od lewej do prawej, nie nabrał żadnego sensu.Wobec tego przystąpił do analizy drugiego wiersza i nagle rozpoznał wyraznie słowo verba.Powściągnął wszakże zapał, nie był bowiem pewien, czy podążał właściwą drogą.Sprawdziłdokładnie, wiedziony przeczuciem, i zabrał się do badania kolejnych wierszy.aż uzyskałpotwierdzenie, którego szukał.Odnalazł klucz do szyfru! Podniósł triumfalny wzrok na swychtowarzyszy. Pojąłeś coś? zapytał Willalme.Ignacio skinął potakująco głową. Byliśmy głupcami rzekł. Wystarczyło odwrócić kierunek. Jaki kierunek? Uberto płonął z ciekawości. Mów jaśniej. Kierunek czytania, oczywiście! Kupiec postukał palcem w pergamin. Musimy odczytaćtrzecią transkrypcję tak, jak zrobiliśmy to z pierwszą, jako bustrofedon, ale tym razem w odwrotnymkierunku, czyli od prawej do lewej.Uberto i Willalme przyglądali mu się wyczerpani, podczas gdy Ignacio, całkowicie pochłoniętyodkryciem, przepisywał zaszyfrowaną wiadomość zgodnie z własnym tokiem rozumowania.satvrnvscelatverbai naramaioretolose+l vnamsignatgothvsrvberponti sregine+celvmsanctifacvndi miratvrl avrentivs+ascl epi vsservataeni gmacampi stelle Jeśli się usunie elementy rozdzielające, czyli krzyżyki, tekst przedstawia się następująco oświadczył wreszcie.satvrnvscelatverbai naramaioretol oselvnamsi gnatgothvsrvberpontisreginecel vmsancti facvndi mi ratvrl avrentivsasc l epi vsservataeni gmacampistelleUberto przechylił się do przodu, by przeczytać. Tym razem wygląda na łacinę zauważył. Rzeczywiście tak się wydaje potwierdził Ignacio. Jest napisany po łacinie, chociaż niecozniekształcony przez miejscową mowę. Może więc teraz dowiemy się, dokąd zmierzamy zawołał Willalme.Zamiast odpowiedzieć, kupiec przeczytał głośno, dokładnie oddzielając słowa zawartew przesłaniu:Saturnus celat verba in ara maiore ToloseLunam signat Gothus Ruber Pontis RegineCelum Sancti Facundi miratur LaurentiusAsclepius servat aenigma Campi StelleWysłuchawszy, Uberto przetłumaczył dla Willalme a.W ten sposób odwdzięczył mu się zaprzysługę sprzed kilku dni.Saturn skrywa słowa w ołtarzu głównym w TuluzieGothus Ruber pokazuje Księżyc na Pons ReginaeWawrzyniec spogląda w niebo San FacondaAsklepios strzeże tajemnicy na Polu GwiazdyFrancuz zmarszczył brwi. Zatem zaszyfrowany tekst Viv�ena zawiera nie jedną, lecz dwie zagadki, po prowansalsku i połacinie. Tylko że ta jest całkowicie różna od poprzedniej dodał Uberto. Pierwsza mówi o upadłychaniołach, druga o planetach, o księżycu i o gwiazdach. Za to druga jest o wiele łatwiejsza do odgadnięcia stwierdził Ignacio. Każdy wierszwskazuje inne miejsce, powinniśmy więc odwiedzić wszystkie cztery. Cztery powtórzył Uberto. Tyle ile jest części księgi. Dokładnie tak. Kupiec policzył na palcach. Cztery części księgi, cztery miejsca [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne