[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mahaut została więc hrabiną-parem Artois.Robert nie uznał się za pokonanego i przez dwadzieścia lat z zaciętym uporem czy to na drodze sądowej, czy to w bezpośredniej akcji, toczył walkę ze swoją stryjna.W sporze tym obie strony nie gardziły żadnymi metodami: denuncjacją, oszczerstwem, fałszerstwem, czarami, trucizną, agitacją polityczną.Spór - jak później zobaczymy - zakończył się tragicznie dla Mahaut, tragicznie dla Roberta, tragicznie dla Anglii i Francji.Przypominamy czytelnikowi, że jeśli chodzi o ród, a raczej rody burgundzkie, w owym czasie istniały dwie całkowicie różne Burgundie, obie związane ze sprawą Artois, podobnie jak ze wszystkimi ważnymi sprawami królestwa: księstwo Burgundii - lenno korony francuskiej - oraz hrabstwo Burgundii, które było palatynatem i zależało od Świętego Cesarstwa.Stolicą księstwa było Dijon, zaś hrabstwa - Dole.Słynna Małgorzata Burgundzka pochodziła z rodziny diuków; jej kuzynki, a jednocześnie szwagierki, z rodziny hrabiowskiej.5 Trzosik, w języku francuskim zwany w średniowieczu bougette (fonetycz-nie: bużet) względnie bolgčte (fonetycznie: bolżet), był zawieszany przy pasku albo też przy łęku siodła.Wyraz ten przyjął się w Anglii, gdzie pisano go boudgett (fonetycznie: budżet), oznaczał zaś trzos skarbnika królestwa, a w szerszym pojęciu jego zawartość; taki jest źródłosłów wyrazu „budżet", jak widać pochodzenia anglosaskiego.6 Chronologia średniowieczna nie tylko różniła się od nam współczesnej, ale system datowania zmieniał się zależnie od kraju.Oficjalny rok zaczynał się w Niemczech, Szwajcarii, Hiszpanii, Portugalii w dniu Bożego Narodzenia; w Wenecji - l marca; w Anglii - 25 marca; w Rzymie czasem 25 stycznia, a czasem 25 marca, we Francji pierwszy dzień Wielkanocy był początkiem roku prawnego.Styl ten zwano „wielkanocnym" albo „stylem francuskim", albo „dawnym stylem".Osobliwy ten zwyczaj rozpoczynania nowego roku w dzień święta ruchomego sprawiał, że ilość dni w poszczególnych latach wahała się od trzystu trzydziestu do czterystu.Niektóre lata miały dwie wiosny: jedną na początku, drugą na końcu roku.Ten dawny styl jest źródłem bardzo wielu powikłań i wynikają stad ogromne trudności w ustaleniu dokładnej daty.Według dawnego stylu koniec procesu templariuszy należy umiejscowić w 1313 roku, ponieważ Wielkanoc 1314 roku wypadała 7 kwietnia.Dopiero w grudniu 1564 r., za panowania Karola IX, przedostatniego króla z dynastii Walezjuszy, początek roku został prawnie wyznaczony na dzień l stycznia.Rosja przyjęła „nowy styl" dopiero w 1725 r., Anglia - w 1752 r., zaś Wenecja - ostatnia, po zdobyciu jej przez Bonapartego.Daty podane w powieści są oczywiście dostosowane do nowego stylu[W średniowiecznej Polsce nowy rok rozpoczynał się przeważnie 25 grudnia, ale już w 1364 r.pojawia się dzisiejszy sposób datowania od l stycznia, zaś ogólnie obowiązuje on od polowy XV wieku.]7 Pałac Templariuszy z przyległościami, tzw.„uprawami", oraz sąsiednimi ulicami tworzył dzielnicę Temple, która to nazwa przetrwała do dziś.W wielkiej wieży, służącej za ciemnicę Jakubowi de Molay, więziony był w przeszło cztery i pół wieku później Ludwik XVI.Stamtąd wyprowadzono go na gilotynę.Wieżę zburzono w 1811 r.8 Sierżantami zwano niższych urzędników, pełniących różne funkcje w zakresie utrzymania porządku publicznego oraz w zakresie sprawiedliwości.Funkcje te obejmowały obowiązki woźnych (odźwiernych) i strażników.Posiadali przywilej eskortowania oraz poprzedzania króla, ministrów, przewodniczących Parlamentu Sprawiedliwości, rektora uniwersytetu.Pałka dzisiejszych policjantów jest reliktem kija dawnych sierżantów, podobnie jak berło, które dziś jeszcze noszą woźni podczas uroczystości uniwersyteckich.W roku 1254 do policji w Paryżu było przydzielonych specjalnie sześćdziesięciu sierżantów.9 Nadawany gildiom przywilej handlu w pobliżu czy ten w samej siedzibie panującego, jak się zdaje, pochodzi ze Wschodu.W Bizancjum sprzedawcy perfum mieli prawo ustawiać kramy przed wejściem do pałacu cesarskiego, bowiem zapach wonnych olejków mile łechtał powonienie basileusa [od VI wieku tytuł cesarza Bizancjum.]10 [Koadiutor - tytuł używany zasadniczo w hierarchii kościelnej - oznacza pomocnika, zastępcę prałata, np.opata, biskupa itp.Marigny, posiadając nadany mu przez Filipa Pięknego tytuł koadiutora oraz „rzeczywistego współrządcy królestwa", miał stanowisko pierwszego ministra.Podlegały mu: administracja, finanse, więziennictwo i wojsko.Autor zowie go nawet wicekrólem.]11 Wieża Nesle - pierwotnie zwana wieżą Hamelin, od nazwiska patronującego jej budowie prewota Paryża - i pałac Nesle znajdowały się na obszarze, który dziś zajmują Instytut Francuski oraz Pałac de la Monnaies - słynne muzeum numizmatyczne.Ogród po zachodniej stronie otaczały wały obronne, wzniesione przez Filipa Augusta, zaś na terenie fosy, zwanej wówczas „fosą Nesle", przebiega dziś ulica Mazarine.W XIV wieku całość dzieliła się na: WielkiPałac Nesle, Mały Pałac Nesle oraz Rezydencję Nesle.Na poszczególnych częściach tego obszaru wybudowano w następnych wiekach pałace: Nevers, Guenegaud, Conti oraz Monnaies.Wieżę zburzono w 1663 r.i na jej miejscu wzniesiono Kolegium Mazarini albo Czterech Narodów, przyłączone w 1805 r.do Instytutu Francuskiego.12 Papier z bawełny pojawił się w Europie około X wieku.Prawdopodobnie jest to wynalazek chiński, pierwotnie zwany „pergaminem greckim", tak bowiem nazwali go Wenecjanie, którzy zetknęli się z nim w Grecji.Papier płócienny (z gałganów), importowany przez Saracenów hiszpańskich, pojawił się nieco później.Pierwsze fabryki papieru powstają w Europie w ciągu XIII wieku.Papieru nie używano wówczas do sporządzania urzędowych dokumentów ze względu na trudność konserwacji, a także dlatego że był nietrwały i nie nadawał się do umieszczania na nim „wiszących pieczęci".13 [Ludwik IX ograniczył sądownictwo feudalne, zastępując je sądami królewskimi.Sądy te powstały z wyodrębnienia części Rady Królewskiej i otrzymały nazwę „Parlamentu".Z czasem członków Rady zastąpili sędziowie zawodowi.Do obowiązków Parlamentu należało również rejestrowanie królewskich zarządzeń.]14 Królowie Francji mieli zwyczaj odwoływać się do zgromadzeń ludowych jako do instytucji opiniodawczych.Powstały one za panowania Filipa Pięknego.Z czasem otrzymały nazwę Stanów Generalnych, a po 1789 r.przekształciły się we francuskie instytucje parlamentarne [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Mahaut została więc hrabiną-parem Artois.Robert nie uznał się za pokonanego i przez dwadzieścia lat z zaciętym uporem czy to na drodze sądowej, czy to w bezpośredniej akcji, toczył walkę ze swoją stryjna.W sporze tym obie strony nie gardziły żadnymi metodami: denuncjacją, oszczerstwem, fałszerstwem, czarami, trucizną, agitacją polityczną.Spór - jak później zobaczymy - zakończył się tragicznie dla Mahaut, tragicznie dla Roberta, tragicznie dla Anglii i Francji.Przypominamy czytelnikowi, że jeśli chodzi o ród, a raczej rody burgundzkie, w owym czasie istniały dwie całkowicie różne Burgundie, obie związane ze sprawą Artois, podobnie jak ze wszystkimi ważnymi sprawami królestwa: księstwo Burgundii - lenno korony francuskiej - oraz hrabstwo Burgundii, które było palatynatem i zależało od Świętego Cesarstwa.Stolicą księstwa było Dijon, zaś hrabstwa - Dole.Słynna Małgorzata Burgundzka pochodziła z rodziny diuków; jej kuzynki, a jednocześnie szwagierki, z rodziny hrabiowskiej.5 Trzosik, w języku francuskim zwany w średniowieczu bougette (fonetycz-nie: bużet) względnie bolgčte (fonetycznie: bolżet), był zawieszany przy pasku albo też przy łęku siodła.Wyraz ten przyjął się w Anglii, gdzie pisano go boudgett (fonetycznie: budżet), oznaczał zaś trzos skarbnika królestwa, a w szerszym pojęciu jego zawartość; taki jest źródłosłów wyrazu „budżet", jak widać pochodzenia anglosaskiego.6 Chronologia średniowieczna nie tylko różniła się od nam współczesnej, ale system datowania zmieniał się zależnie od kraju.Oficjalny rok zaczynał się w Niemczech, Szwajcarii, Hiszpanii, Portugalii w dniu Bożego Narodzenia; w Wenecji - l marca; w Anglii - 25 marca; w Rzymie czasem 25 stycznia, a czasem 25 marca, we Francji pierwszy dzień Wielkanocy był początkiem roku prawnego.Styl ten zwano „wielkanocnym" albo „stylem francuskim", albo „dawnym stylem".Osobliwy ten zwyczaj rozpoczynania nowego roku w dzień święta ruchomego sprawiał, że ilość dni w poszczególnych latach wahała się od trzystu trzydziestu do czterystu.Niektóre lata miały dwie wiosny: jedną na początku, drugą na końcu roku.Ten dawny styl jest źródłem bardzo wielu powikłań i wynikają stad ogromne trudności w ustaleniu dokładnej daty.Według dawnego stylu koniec procesu templariuszy należy umiejscowić w 1313 roku, ponieważ Wielkanoc 1314 roku wypadała 7 kwietnia.Dopiero w grudniu 1564 r., za panowania Karola IX, przedostatniego króla z dynastii Walezjuszy, początek roku został prawnie wyznaczony na dzień l stycznia.Rosja przyjęła „nowy styl" dopiero w 1725 r., Anglia - w 1752 r., zaś Wenecja - ostatnia, po zdobyciu jej przez Bonapartego.Daty podane w powieści są oczywiście dostosowane do nowego stylu[W średniowiecznej Polsce nowy rok rozpoczynał się przeważnie 25 grudnia, ale już w 1364 r.pojawia się dzisiejszy sposób datowania od l stycznia, zaś ogólnie obowiązuje on od polowy XV wieku.]7 Pałac Templariuszy z przyległościami, tzw.„uprawami", oraz sąsiednimi ulicami tworzył dzielnicę Temple, która to nazwa przetrwała do dziś.W wielkiej wieży, służącej za ciemnicę Jakubowi de Molay, więziony był w przeszło cztery i pół wieku później Ludwik XVI.Stamtąd wyprowadzono go na gilotynę.Wieżę zburzono w 1811 r.8 Sierżantami zwano niższych urzędników, pełniących różne funkcje w zakresie utrzymania porządku publicznego oraz w zakresie sprawiedliwości.Funkcje te obejmowały obowiązki woźnych (odźwiernych) i strażników.Posiadali przywilej eskortowania oraz poprzedzania króla, ministrów, przewodniczących Parlamentu Sprawiedliwości, rektora uniwersytetu.Pałka dzisiejszych policjantów jest reliktem kija dawnych sierżantów, podobnie jak berło, które dziś jeszcze noszą woźni podczas uroczystości uniwersyteckich.W roku 1254 do policji w Paryżu było przydzielonych specjalnie sześćdziesięciu sierżantów.9 Nadawany gildiom przywilej handlu w pobliżu czy ten w samej siedzibie panującego, jak się zdaje, pochodzi ze Wschodu.W Bizancjum sprzedawcy perfum mieli prawo ustawiać kramy przed wejściem do pałacu cesarskiego, bowiem zapach wonnych olejków mile łechtał powonienie basileusa [od VI wieku tytuł cesarza Bizancjum.]10 [Koadiutor - tytuł używany zasadniczo w hierarchii kościelnej - oznacza pomocnika, zastępcę prałata, np.opata, biskupa itp.Marigny, posiadając nadany mu przez Filipa Pięknego tytuł koadiutora oraz „rzeczywistego współrządcy królestwa", miał stanowisko pierwszego ministra.Podlegały mu: administracja, finanse, więziennictwo i wojsko.Autor zowie go nawet wicekrólem.]11 Wieża Nesle - pierwotnie zwana wieżą Hamelin, od nazwiska patronującego jej budowie prewota Paryża - i pałac Nesle znajdowały się na obszarze, który dziś zajmują Instytut Francuski oraz Pałac de la Monnaies - słynne muzeum numizmatyczne.Ogród po zachodniej stronie otaczały wały obronne, wzniesione przez Filipa Augusta, zaś na terenie fosy, zwanej wówczas „fosą Nesle", przebiega dziś ulica Mazarine.W XIV wieku całość dzieliła się na: WielkiPałac Nesle, Mały Pałac Nesle oraz Rezydencję Nesle.Na poszczególnych częściach tego obszaru wybudowano w następnych wiekach pałace: Nevers, Guenegaud, Conti oraz Monnaies.Wieżę zburzono w 1663 r.i na jej miejscu wzniesiono Kolegium Mazarini albo Czterech Narodów, przyłączone w 1805 r.do Instytutu Francuskiego.12 Papier z bawełny pojawił się w Europie około X wieku.Prawdopodobnie jest to wynalazek chiński, pierwotnie zwany „pergaminem greckim", tak bowiem nazwali go Wenecjanie, którzy zetknęli się z nim w Grecji.Papier płócienny (z gałganów), importowany przez Saracenów hiszpańskich, pojawił się nieco później.Pierwsze fabryki papieru powstają w Europie w ciągu XIII wieku.Papieru nie używano wówczas do sporządzania urzędowych dokumentów ze względu na trudność konserwacji, a także dlatego że był nietrwały i nie nadawał się do umieszczania na nim „wiszących pieczęci".13 [Ludwik IX ograniczył sądownictwo feudalne, zastępując je sądami królewskimi.Sądy te powstały z wyodrębnienia części Rady Królewskiej i otrzymały nazwę „Parlamentu".Z czasem członków Rady zastąpili sędziowie zawodowi.Do obowiązków Parlamentu należało również rejestrowanie królewskich zarządzeń.]14 Królowie Francji mieli zwyczaj odwoływać się do zgromadzeń ludowych jako do instytucji opiniodawczych.Powstały one za panowania Filipa Pięknego.Z czasem otrzymały nazwę Stanów Generalnych, a po 1789 r.przekształciły się we francuskie instytucje parlamentarne [ Pobierz całość w formacie PDF ]