[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Kurwa mać! - powiedział Simon.- Połowa powieści, jakie kiedy-kolwiek napisano, ma identyczną fabułę.O tym jest Anna Karenina.Tołstoj nie popełnił samobójstwa.Charlie, tracimy tylko czas.- Posłuchaj mnie, do cholery! - warknęła Olivia.- Jak powiedziałamSendze McAllister z The Times , że Martha Wyers nie żyje, jej pierw-szym pytaniem było, czy się zabiła.W tysiąc dziewięćset dziewięćdzie-siątym dziewiątym roku, gdy Senga pisała reportaże o sztuce, The Ti-mes opublikował jej długi artykuł pod tytułem Przyszła Piątka Wspa-niałych, złożony z sylwetek młodych osób ze świata sztuki, na którewarto było mieć oko w nowym tysiącleciu.Gwiazdy jutra, coś w tymstylu.- Olivia zrobiła pauzę, by wziąć oddech.- Z literatury wzięliMarthe Wyers.Senga sama ją wybrała.Wtedy nie znała jeszcze powie-ści, ale zdążyła przeczytać kilka opowiadań i uznała, że ma do czynieniaz najwybitniejszą pisarką ostatnich lat.- Wybitność wymaga oryginalności - powiedział Simon.- Powieśćo kobiecie ze złamanym sercem nie jest oryginalna, jeśli została napisanaw tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym dziewiątym.- Czy on mówi serio? - Olivia spytała Charlie.- Mów dalej.Nie zwracaj na niego uwagi.- Są różne rodzaje złamanego serca, Simon.Mam nadzieję, że nigdysię o tym nie dowiesz.- Co to ma znaczyć?318 - Olivia.- Charlie wymachiwała rękoma przed oczami siostry.-Mów.- Sendze było trochę wstyd, że wybrała Marthe Wyers.- Olivia rzu-ciła Simonowi spojrzenie, które oznaczało, że zamierza rozliczyć się znim przy innej okazji.- Jej pierwsza powieść okazała się jedyną.Po jejwydaniu Wyers zniknęła bez śladu.- Tak już jest ze śmiercią - powiedziała Charlie.- Bardzo częstouniemożliwia dalszą pracę.- Wyers już nigdy nie napisała innej książki i odeszła w zapomnie-nie niedługo po tym, jak opublikowano artykuł Sengi.Niektórzy jej zna-jomi, którzy też wybierali obiecujące postaci do tamtego artykułu - kry-tycy muzyczni i teatralni - mieli lepszą rękę.Ich wybrańcy są teraz po-wszechnie znani.- Na przykład?- Pippa Dowd reprezentowała świat muzyki.- Z Limited Sympathy - wyjaśniła Simonowi Charlie.- On nie znażadnych zespołów - wytłumaczyła siostrze.- Z aktorów był Doohan Champion.- Przecież to kompletne beztalencie!- I multimilioner - dodała oschle Olivia.- Pewnie nie jest łatwoprzewidzieć, czyja kariera zakończy się sukcesem, a kto poniesie klęskę.Nikt nie zna przyszłości.- Widząc wyraz twarzy Simona, dodała szybko:- Senga powiedziała mi coś, co przypomniałam sobie pózniej, gdy przy-słała mi mejlem artykuł i zobaczyłam, że brakuje w nim wszystkich opi-sów z wyjątkiem Marthy Wyers. Na szczęście nie tylko ja się pomyli-łam.Krytyk sztuki i gość od komedii też wyszli na durni .Pomyślałamsobie: ciekawe, kogo wskazał krytyk sztuki.A jeśli Mary Trelease?Simon zwrócił się do Charlie.- Co ona wie o Mary Trelease?- Niemało - odpowiedziała mu Olivia.- Wiem o Ruth Bussey, którama obsesję na punkcie Charlie i której chłopak twierdzi, że zabił MaryTrelease, chociaż ona wcale nie jest martwa.- Opowiedziałaś jej to z nazwiskami?319 Charlie uciekła wzrokiem.Normalnie nie wyjawiłaby siostrze aż tyle,ale potrzebowała innego tematu do rozmowy niż wycinki z gazet i zwią-zane z nimi uczucia.Miała pod ręką dobrą historię i ją wykorzystała.Ahistorii nie da się ożywić, nie podając nazwisk bohaterów.- Co z tego, że malarką z artykułu jest Mary Trelease? - zapytał Si-mon.- Co z tego, że Trelease i Martha Wyers pojawiły się dziewięć lattemu w tym samym tekście prasowym? Co kurwa z tego?- Olivia próbuje nam pomóc, Simon.- Do siostry Charlie powie-działa: - Związek między Martha Wyers a Mary Trelease nie bardzo nampomaga.Zresztą już go mamy: obie chodziły do szkoły w Villers.Byłyrówieśniczkami.Na twarzy Olivii pojawił się najpierw gniew, potem zagubienie.Po chwili się roześmiała.- Obydwoje sądzicie, że artystą, którego wskazało The Times , by-ła Mary Trelease.Simon zrobił krok w jej stronę.Wyglądał, jakby zaraz miał wyrwaćjej z rąk wszystkie papiery.- Mary czy nie Mary?- Tak się składa, że nie.Charlie zasznurowała wargi.- Olivia, co chcesz.- Zmarnowaliśmy tu już dosyć czasu - zawołał Simon przez ramię,będąc już blisko drzwi.- Chodzmy.- Tym artystą był Aidan Seed - powiedziała Olivia, wyciągając dosiostry wydrukowany artykuł [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.- Kurwa mać! - powiedział Simon.- Połowa powieści, jakie kiedy-kolwiek napisano, ma identyczną fabułę.O tym jest Anna Karenina.Tołstoj nie popełnił samobójstwa.Charlie, tracimy tylko czas.- Posłuchaj mnie, do cholery! - warknęła Olivia.- Jak powiedziałamSendze McAllister z The Times , że Martha Wyers nie żyje, jej pierw-szym pytaniem było, czy się zabiła.W tysiąc dziewięćset dziewięćdzie-siątym dziewiątym roku, gdy Senga pisała reportaże o sztuce, The Ti-mes opublikował jej długi artykuł pod tytułem Przyszła Piątka Wspa-niałych, złożony z sylwetek młodych osób ze świata sztuki, na którewarto było mieć oko w nowym tysiącleciu.Gwiazdy jutra, coś w tymstylu.- Olivia zrobiła pauzę, by wziąć oddech.- Z literatury wzięliMarthe Wyers.Senga sama ją wybrała.Wtedy nie znała jeszcze powie-ści, ale zdążyła przeczytać kilka opowiadań i uznała, że ma do czynieniaz najwybitniejszą pisarką ostatnich lat.- Wybitność wymaga oryginalności - powiedział Simon.- Powieśćo kobiecie ze złamanym sercem nie jest oryginalna, jeśli została napisanaw tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym dziewiątym.- Czy on mówi serio? - Olivia spytała Charlie.- Mów dalej.Nie zwracaj na niego uwagi.- Są różne rodzaje złamanego serca, Simon.Mam nadzieję, że nigdysię o tym nie dowiesz.- Co to ma znaczyć?318 - Olivia.- Charlie wymachiwała rękoma przed oczami siostry.-Mów.- Sendze było trochę wstyd, że wybrała Marthe Wyers.- Olivia rzu-ciła Simonowi spojrzenie, które oznaczało, że zamierza rozliczyć się znim przy innej okazji.- Jej pierwsza powieść okazała się jedyną.Po jejwydaniu Wyers zniknęła bez śladu.- Tak już jest ze śmiercią - powiedziała Charlie.- Bardzo częstouniemożliwia dalszą pracę.- Wyers już nigdy nie napisała innej książki i odeszła w zapomnie-nie niedługo po tym, jak opublikowano artykuł Sengi.Niektórzy jej zna-jomi, którzy też wybierali obiecujące postaci do tamtego artykułu - kry-tycy muzyczni i teatralni - mieli lepszą rękę.Ich wybrańcy są teraz po-wszechnie znani.- Na przykład?- Pippa Dowd reprezentowała świat muzyki.- Z Limited Sympathy - wyjaśniła Simonowi Charlie.- On nie znażadnych zespołów - wytłumaczyła siostrze.- Z aktorów był Doohan Champion.- Przecież to kompletne beztalencie!- I multimilioner - dodała oschle Olivia.- Pewnie nie jest łatwoprzewidzieć, czyja kariera zakończy się sukcesem, a kto poniesie klęskę.Nikt nie zna przyszłości.- Widząc wyraz twarzy Simona, dodała szybko:- Senga powiedziała mi coś, co przypomniałam sobie pózniej, gdy przy-słała mi mejlem artykuł i zobaczyłam, że brakuje w nim wszystkich opi-sów z wyjątkiem Marthy Wyers. Na szczęście nie tylko ja się pomyli-łam.Krytyk sztuki i gość od komedii też wyszli na durni .Pomyślałamsobie: ciekawe, kogo wskazał krytyk sztuki.A jeśli Mary Trelease?Simon zwrócił się do Charlie.- Co ona wie o Mary Trelease?- Niemało - odpowiedziała mu Olivia.- Wiem o Ruth Bussey, którama obsesję na punkcie Charlie i której chłopak twierdzi, że zabił MaryTrelease, chociaż ona wcale nie jest martwa.- Opowiedziałaś jej to z nazwiskami?319 Charlie uciekła wzrokiem.Normalnie nie wyjawiłaby siostrze aż tyle,ale potrzebowała innego tematu do rozmowy niż wycinki z gazet i zwią-zane z nimi uczucia.Miała pod ręką dobrą historię i ją wykorzystała.Ahistorii nie da się ożywić, nie podając nazwisk bohaterów.- Co z tego, że malarką z artykułu jest Mary Trelease? - zapytał Si-mon.- Co z tego, że Trelease i Martha Wyers pojawiły się dziewięć lattemu w tym samym tekście prasowym? Co kurwa z tego?- Olivia próbuje nam pomóc, Simon.- Do siostry Charlie powie-działa: - Związek między Martha Wyers a Mary Trelease nie bardzo nampomaga.Zresztą już go mamy: obie chodziły do szkoły w Villers.Byłyrówieśniczkami.Na twarzy Olivii pojawił się najpierw gniew, potem zagubienie.Po chwili się roześmiała.- Obydwoje sądzicie, że artystą, którego wskazało The Times , by-ła Mary Trelease.Simon zrobił krok w jej stronę.Wyglądał, jakby zaraz miał wyrwaćjej z rąk wszystkie papiery.- Mary czy nie Mary?- Tak się składa, że nie.Charlie zasznurowała wargi.- Olivia, co chcesz.- Zmarnowaliśmy tu już dosyć czasu - zawołał Simon przez ramię,będąc już blisko drzwi.- Chodzmy.- Tym artystą był Aidan Seed - powiedziała Olivia, wyciągając dosiostry wydrukowany artykuł [ Pobierz całość w formacie PDF ]