Hoss Autobiografia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z dotychczasowejWachtruppe Oberbayern der Allgemeinen SS powstała SS-Totenkopfstandarte Oberbayern(Dok.Norymb.NO-2329).15Aczkolwiek, wstępując do oddziałów wartowniczych, H�ss miał w Allgemeine SSpodoficerski stopień SS-Unterscharf�hrera, został on wcielony do tego oddziału jako SS-man iprzeszedł rekruckie przeszkolenie w piechocie (wyjaśnienia H�ssa z dnia 28.9.1946 r.).W związku z tym patrz relacja H�ssa o rangach w SS i wykaz stopni w SS.16Theodor Eicke patrz charakterystyka na s.269.dziko wrzasnął i chciał się wyrwać.Krzyczał aż do ostatniego ciosuchociaż komendant wielekroć go nawoływał, aby był cicho.Stałemw pierwszym rzędzie i byłem zmuszony dokładnie przyglądać się całe-mu przebiegowi kary chłosty.Mówię zmuszony", bo gdybym, stałw tylnym szeregu, nie patrzyłbym na to.Robiło mi się zimno i gorąco,gdy zaczęły się krzyki.Całe wydarzenie już od początku przyprawiłomnie o dreszcze.Pózniej, na początku wojny, nie byłem tak wstrząśnię-ty przy pierwszej egzekucji, jak wówczas przy chłoście.Nie potrafięsobie tego wytłumaczyć.Aż do rewolucji 1918 r.w ciężkim więzieniu była stosowana karachłosty, lecz pózniej została zniesiona.Funkcjonariusz, który stale wy-konywał tę karę, pełnił jeszcze służbę; nazywano go ,,łamaczem kości".Nieokrzesany, obrzydliwy osobnik, zawsze śmierdzący alkoholemwszyscy więzniowie byli dla niego tylko numerami.Aatwo można gobyło sobie wyobrazić, jak chłoszcze więzniów.W piwnicy więziennejwidziałem też kiedyś kozioł do chłosty i kije.Przechodziły mnie ciarki,gdy wyobraziłem sobie w związku z tym ,,łamacza kości".Przy następnych karach chłosty (przy których musiałem być obecny,dopóki byłem w oddziale) zawsze stawałem z tyłu.Pózniej, gdy byłemjuż Blockf�hrerem, uchylałem się od asystowania przy wykonywaniutej kary, jeśli tylko było to możliwe, a w każdym razie od bicia.Aatwomi się to udawało, ponieważ kilku Blockf�hrerów chętnie się tym trud-niło.Jako Rapportf�hrer, jako Schutzhaftlagerf�hrer musiałem byćobecny przy karaniu chłostą.Nie robiłem tego chętnie.Gdy jako ko-mendant sam stawiałem wniosek o karze chłosty, rzadko byłem przy jejwykonywaniu.Na pewno nie stawiałem wniosku tych kar lekko-myślnie.17Dlaczego tak się wzdragałem przed wymierzaniem kary chłosty?Mimo najlepszej woli nie potrafię powiedzieć.W tym czasie był jeszcze jeden Blockf�hrer, z którym działo się zu-pełnie to samo co ze mną i który również stale się uchylał od wyko-nywania kary chłosty; był on pózniej Schutzhaftlagerf�hrerem w Brze-zince i Ravensbruck Schwarzhuber.1817W sprawie kary chłosty - patrz Regulamin obozów koncentracyjnych.Formularz, naktórym sporządzano wniosek o zatwierdzenie wymiaru tej kary, przewidywał od 5 do 25uderzeń.Zachowały się akta w sprawie kary chłosty wymierzonej więzniowi oświęcimskiemunr 122060 za.to, że pozwolił wyrwać sobie złoty ząb, za który otrzymał chleb.Oświęcimpostawił wniosek o 20 kijów, WVHA zatwierdził 10.18SS-Obersturmf�hrer Johann Schwarzhuber należał do SS od 1933 r.Pełnił kolejnosłużbę w obozach koncentracyjnych w Dachau, Sachsenhausen, Oświęcim-Brzezinka i Ravens-briick.W tych ostatnich był Lagerf�hrerem.Gdy dnia 12.1.1945 r.objął tę funkcjęw Ravensbruck, liczba więzniarek wynosiła około 25 tysięcy, a gdy hitlerowcy w 3 i półmiesiąca pózniej obóz ten rozwiązali, było już tylko 12 tysięcy więzniarek.ZaledwieSchwarzhuber przybył do Ravensbruck z niedobitkami Oświęcimia, natychmiast rozpoczęłysię masowe mordy.Przyznał on, że rozstrzeliwane kobiety patrzyły śmierci w oczy z takąBlockf�hrerzy.którzy kwapili się do wykonywania chłosty, to nie-mal bez wyjątku podstępne, nieokrzesane, gwałtowne, często ordynar-ne kreatury; zachowywali się w podobny sposób również w stosunku dokolegów i swoich rodzin.Dla nich więzniowie nie byli ludzmi.(Trzechz nich powiesiło się w areszcie, gdy w pózniejszych latach w innychobozach zostali pociągnięci do odpowiedzialności za maltretowaniewięzniów).Także i wśród szeregowych SS-manów było wielu takich, którzy wy-konywanie kary chłosty traktowali jako interesujące widowisko, jakorodzaj wesołej zabawy ludowej.Ja z pewnością do nich nie należałem.Jeszcze za moich rekruckich czasów w Dachau przeżyłem następują-cy wypadek: Podoficerowie SS razem z więzniami dokonali w rzeznimalwersacji na wielką skalę.Czterech członków SS zostało skazanychprzez sąd monachijski (sądów SS wówczas jeszcze nie było) na wyso-kie kary pozbawienia wolności.Zostali oni w pełnym umundurowaniuprzeprowadzeni przed batalionem, wartowniczym i osobiście przez Eicke-go zdegradowani oraz w sposób hańbiący wyrzuceni z SS [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne