[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zwiatopogląd jest nietolerancyjny i nie może zadowolić siętym, że jest jedną spośród wielu partii; nalega na wyłączne i trwałe uznanie siebie i naabsolutnie nową koncepcję całości publicznego życia, zgodną z jego poglądami.Dlatego niemoże tolerować dalej siły, która reprezentuje dotychczasowe warunki.To samo jest z religiami.Chrześcijaństwo nie zadowalało się tylko wznoszeniem swojego ołtarza.Musiało takpostępować, aby zniszczyć ołtarze pogan.Taka fanatyczna nietolerancja umożliwiłarozszerzenie tego kamiennego credo; jest to podstawowy kierunek jego istnienia.Partiepolityczne są zawsze gotowe do kompromisu, światopoglądy nigdy.Partie polityczne godząsię ze swoimi przeciwnikami, a światopoglądy proklamują własną nieomylność.Nawet partie polityczne na początku często żywią nadzieję zniesienia despotycznejwładzy; zawierają one zwykle pewien niewielki ślad światopoglądowy.Ale ubóstwo ichprogramu pozbawia je heroizmu, którego wymaga światopogląd.Ich gotowość do pojednaniaprzyciąga drobne, słabe duchy, z którymi nie można przeprowadzić żadnej krucjaty.Więcgrzęzną szybko w swoich problemach, bagnie własnej, żałosnej drobiazgowości.Idee światopoglądu nigdy nie mogą zwyciężyć, o ile nie zjednoczy on w swoichszeregach najśmielszych i najsilniejszych elementów jego wieku i narodu i sformułuje je wtrwałą, walczącą organizację.Trzeba koniecznie wyciągać pewne określone idee z ogólnegoobrazu świata i prezentować je w zwięzłej, ekspansywnej formie, aby mogły służyć jakocredo przyszłemu społeczeństwu.Podczas gdy polityczny program partii jest zwykle receptą na osiągnięcie dobrychrezultatów w nadchodzących wyborach, to program światowej teorii jest równoznaczny zdeklaracją wojny przeciw ogólnie przyjętemu poglądowi na życie.Nie jest konieczne, aby każdy pojedynczy wojownik był obdarowany pełnym wglądemi dokładną znajomością najnowszych idei.Armia nie byłaby dobra, gdyby składała się z samych generałów, a polityczny ruch nie broniłby lepiej swojego światopoglądu, gdyby się składał z samych intelektualistów.Nie, onpotrzebuje również prymitywnego, walczącego mężczyzny - dlatego bez niego nie jestmożliwa wewnętrzna dyscyplina.Przez swoją właściwą naturę organizacja nie może istnieć, o ile przywódcyreprezentujący wysoki poziom intelektualny nie są obsługiwani przez masę mężczyzninspirowanych przez sentyment.Trudniej byłoby utrzymać dyscyplinę w kompanii dwóchsetek mężczyzn równo obdarowanych walorami intelektualnymi, niż w takiej samej grupiezawierającej sto dziewięćdziesiąt osób mniej obdarowanych i dziesięciu z wyższymi in-telektami.Organizacja socjaldemokratów jest takim przypadkiem; jej armia składa się z oficerówi żołnierzy.Niemiecki żołnierz zwolniony z armii jest prostym %7łołnierzem, żydowskiintelektualista jest oficerem.Aby ta narodowa idea mogła powstać z jakiejś bliżej nieokreślonej potrzebybieżącego dnia i odniosła powodzenie w wytworzeniu jasnej myśli - musi ona wybrać pewneokreślone najważniejsze sentencje z masy szerokich koncepcji.Na tej podstawie programnowego ruchu opracowany został w formie ograniczonej liczby głównych sentencji; jest ichdwadzieścia pięć.jego celem jest przede wszystkim danie przybliżonego obrazu intencjiruchu mężczyznie z ulicy.W pewnej mierze są one wyznaniem politycznej wiary, służącym częściowodowartościowaniu ruchu, a częściowo jako spoiwo łączące razem wszystkich uznających tepostulaty.W naszej polityce rozpowszechniania doktryny, która jest w zasadzie zdrowa,uważamy, że mniej szkodliwe jest przylgnięcie jednej koncepcji, nawet jeżeli ona zupełnienie odpowiada aktualnej rzeczywistości, niż próba ulepszania jej - można objaśniać wdyskusji pewne podstawowe prawo ruchu, które dotychczas było uważane za niezmienne -ponieważ zmiana mogłaby spowodować bardziej szkodliwe konsekwencje [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • odbijak.htw.pl