[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W opinii większości respondentów,pobyt w szpitalu należy ukrywać, aby nie narazić się na wstyd, ośmieszenie, czyszykany.Wśród przeważającej większości respondentów dominowały postawynieufności i obojętności oraz tendencje do unikania kontaktów z chorymipsychicznie.W 1974 roku Wyka (OBOP i SP 1975) przeprowadziła sondaż dotyczącystosunku społeczeństwa polskiego do chorób psychicznych.Rozpowszechnieniechorób psychicznych jako bardzo częste oceniło tylko 7% respondentów, z tymże istotnie częściej taką odpowiedz wybierały osoby z wyższym wykształceniem,a mieszkańcy miast prawie czterokrotnie częściej niż mieszkańcy wsi wybieraliodpowiedz, że choroby psychiczne zdarzają się bardzo często (15% miasto, 4%wieś).Wśród przyczyn chorób psychicznych wymieniane były przede wszystkimciężkie przeżycia osobiste (wymiar psychologiczny) oraz uszkodzenie mózgui skłonności dziedziczne lub wrodzone (wymiar biologicznym), chociaż wysoka 106 Psychologia, psychiatria i prawo wobec.pozycja alkoholizmu (47%) wskazywałyby także na postrzeganie ich społecznychuwarunkowań.Osoby z wyższym wykształceniem znamiennie częściej uważałychoroby psychiczne za uleczalne.Także tendencje izolacyjne wobec osóbchorych psychicznie były najmniejsze w grupie osób z wyższym wykształceniem,a największe wśród osób z niższym poziomem edukacji.Jeśli chodzi o poczuciezagrożenia przestępczością, to tylko 7% respondentów odpowiedziało, że obawiasię, iż padnie ofiara chorego psychicznie.Co czwarty liczy się z możliwościąpobicia, przeważa jednak obawa obrazy lub zniewagi.W badaniach ankietowychzrealizowanych przez Eugeniusza Ziarkowskiego (1980) w Wielkopolscestwierdzono, że przynależność do środowisk miejskich lub wiejskich w większymstopniu wpływa na postawy wobec psychicznie chorych niż takie zmienne, jakpłeć, wiek i poziom wykształcenia.Na wsi znamiennie częściej postrzeganochorobę psychiczną jako nieuleczalną, a chorego psychicznie za osobę groznądla otoczenia.W mieście respondenci znacznie częściej wyrażali pogląd o jejuleczalności i w mniejszym stopniu postrzegali chorego jako niebezpiecznego dlainnych.Należy tu zauważyć, że jedynie niewielki odsetek osób na pierwszy planwysuwał znaczenie zachowań agresywnych jako charakterystycznego objawuchoroby psychicznej.Z kolei w badaniach Ostrowskiej (OBOP i SP 1981) nad postawami społe-czeństwa polskiego wobec niepełnej sprawności, choroba psychiczna, jakonajcięższe kalectwo, znalazła się dopiero na trzeciej pozycji za brakiem wzrokui paraliżem nóg.Osoby z wykształceniem wyższym trzykrotnie częściej niżosoby z wykształceniem podstawowym i prawie dwukrotnie częściej niż osobyz wykształceniem średnim uważały chorobę psychiczną za najcięższe kalectwo.W porównaniu z innymi niesprawnościami choroba psychiczna w największymstopniu (78%) powoduje izolację społeczną i niechęć ludzi oraz ograniczamożliwość podjęcia pracy zarobkowej.Na znaczny dystans społeczny wskazująodpowiedzi dotyczące możliwości zawarcia małżeństwa oraz kontaktówtowarzyskich z chorym psychicznie.Przeważająca większość respondentówwolałaby bowiem uniknąć małżeństwa z osobą chorą psychicznie (86%),a kontaktów koleżeńskich i przyjacielskich odpowiednio - 38 i 42% badanych, cojest miarą znacznego dystansu społecznego.W interesujących badaniach przeprowadzonych w drugim półroczu 1983roku dotyczących rodzaju zagrożeń i zjawisk niepożądanych oraz ich ocenyw opinii społecznej (b.a., CBOS 1985) okazało się, iż wśród zjawisk najczęściejpostrzeganych jako negatywne społecznie, po przestępczości kryminalneji gospodarczej, dominują zjawiska uznane za medycynę za jednostki chorobowe(70,1%), tj.alkoholizm, narkomania i choroby psychiczne.Jednocześnie zajęły onerównież drugie miejsce (51,9%) w rankingu ocen szkodliwości poszczególnychzjawisk oraz poczucia zagrożenia z ich strony.Warto tu również nadmienić, że Rozdział III - Sytuacja psychologiczna probantów.107tak postrzeganie, jak i ocena tego typu zagrożeń społecznych nie zmieniają sięw zależności od płci, wieku, wykształcenia, przynależności do określonej grupyspołeczo-zawodowej i miejsca zamieszkania.W najnowszym sondażu opinii o chorobie psychicznej w kategoriach społe-cznego stereotypu i dystansu (Wciórka, Wciórka, CBOS 1996), na wielkieniezrozumienie tych chorób i znaczny dystans wskazuje duża liczba pejora-tywnych określeń nadawanych chorym, odzwierciedlających niechętny lubpogardliwy stosunek do takich osób [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.W opinii większości respondentów,pobyt w szpitalu należy ukrywać, aby nie narazić się na wstyd, ośmieszenie, czyszykany.Wśród przeważającej większości respondentów dominowały postawynieufności i obojętności oraz tendencje do unikania kontaktów z chorymipsychicznie.W 1974 roku Wyka (OBOP i SP 1975) przeprowadziła sondaż dotyczącystosunku społeczeństwa polskiego do chorób psychicznych.Rozpowszechnieniechorób psychicznych jako bardzo częste oceniło tylko 7% respondentów, z tymże istotnie częściej taką odpowiedz wybierały osoby z wyższym wykształceniem,a mieszkańcy miast prawie czterokrotnie częściej niż mieszkańcy wsi wybieraliodpowiedz, że choroby psychiczne zdarzają się bardzo często (15% miasto, 4%wieś).Wśród przyczyn chorób psychicznych wymieniane były przede wszystkimciężkie przeżycia osobiste (wymiar psychologiczny) oraz uszkodzenie mózgui skłonności dziedziczne lub wrodzone (wymiar biologicznym), chociaż wysoka 106 Psychologia, psychiatria i prawo wobec.pozycja alkoholizmu (47%) wskazywałyby także na postrzeganie ich społecznychuwarunkowań.Osoby z wyższym wykształceniem znamiennie częściej uważałychoroby psychiczne za uleczalne.Także tendencje izolacyjne wobec osóbchorych psychicznie były najmniejsze w grupie osób z wyższym wykształceniem,a największe wśród osób z niższym poziomem edukacji.Jeśli chodzi o poczuciezagrożenia przestępczością, to tylko 7% respondentów odpowiedziało, że obawiasię, iż padnie ofiara chorego psychicznie.Co czwarty liczy się z możliwościąpobicia, przeważa jednak obawa obrazy lub zniewagi.W badaniach ankietowychzrealizowanych przez Eugeniusza Ziarkowskiego (1980) w Wielkopolscestwierdzono, że przynależność do środowisk miejskich lub wiejskich w większymstopniu wpływa na postawy wobec psychicznie chorych niż takie zmienne, jakpłeć, wiek i poziom wykształcenia.Na wsi znamiennie częściej postrzeganochorobę psychiczną jako nieuleczalną, a chorego psychicznie za osobę groznądla otoczenia.W mieście respondenci znacznie częściej wyrażali pogląd o jejuleczalności i w mniejszym stopniu postrzegali chorego jako niebezpiecznego dlainnych.Należy tu zauważyć, że jedynie niewielki odsetek osób na pierwszy planwysuwał znaczenie zachowań agresywnych jako charakterystycznego objawuchoroby psychicznej.Z kolei w badaniach Ostrowskiej (OBOP i SP 1981) nad postawami społe-czeństwa polskiego wobec niepełnej sprawności, choroba psychiczna, jakonajcięższe kalectwo, znalazła się dopiero na trzeciej pozycji za brakiem wzrokui paraliżem nóg.Osoby z wykształceniem wyższym trzykrotnie częściej niżosoby z wykształceniem podstawowym i prawie dwukrotnie częściej niż osobyz wykształceniem średnim uważały chorobę psychiczną za najcięższe kalectwo.W porównaniu z innymi niesprawnościami choroba psychiczna w największymstopniu (78%) powoduje izolację społeczną i niechęć ludzi oraz ograniczamożliwość podjęcia pracy zarobkowej.Na znaczny dystans społeczny wskazująodpowiedzi dotyczące możliwości zawarcia małżeństwa oraz kontaktówtowarzyskich z chorym psychicznie.Przeważająca większość respondentówwolałaby bowiem uniknąć małżeństwa z osobą chorą psychicznie (86%),a kontaktów koleżeńskich i przyjacielskich odpowiednio - 38 i 42% badanych, cojest miarą znacznego dystansu społecznego.W interesujących badaniach przeprowadzonych w drugim półroczu 1983roku dotyczących rodzaju zagrożeń i zjawisk niepożądanych oraz ich ocenyw opinii społecznej (b.a., CBOS 1985) okazało się, iż wśród zjawisk najczęściejpostrzeganych jako negatywne społecznie, po przestępczości kryminalneji gospodarczej, dominują zjawiska uznane za medycynę za jednostki chorobowe(70,1%), tj.alkoholizm, narkomania i choroby psychiczne.Jednocześnie zajęły onerównież drugie miejsce (51,9%) w rankingu ocen szkodliwości poszczególnychzjawisk oraz poczucia zagrożenia z ich strony.Warto tu również nadmienić, że Rozdział III - Sytuacja psychologiczna probantów.107tak postrzeganie, jak i ocena tego typu zagrożeń społecznych nie zmieniają sięw zależności od płci, wieku, wykształcenia, przynależności do określonej grupyspołeczo-zawodowej i miejsca zamieszkania.W najnowszym sondażu opinii o chorobie psychicznej w kategoriach społe-cznego stereotypu i dystansu (Wciórka, Wciórka, CBOS 1996), na wielkieniezrozumienie tych chorób i znaczny dystans wskazuje duża liczba pejora-tywnych określeń nadawanych chorym, odzwierciedlających niechętny lubpogardliwy stosunek do takich osób [ Pobierz całość w formacie PDF ]