Claude Farree Korsarz z Saint Malo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Być może zgodził się Tomasz. Ale co zrobić, kiedy już jej nie kocham?Ludwik przypomniał sobie zdanie, które często słyszał: Zaślub ją najpierw, a potem pokochasz.104 Ach westchnął Tomasz, wznosząc ręce do nieba. Rzeczywiście, niegdyś Anna Mariai ja byliśmy kochankami.Aączyła nas wówczas miłość.Skończyła się i nigdy nie zdoła wró-cić.Poza tym kocham inną kobietę, i to tak silnie, tak namiętnie, że gdyby matka mojego sy-na dowiedziała się o tej miłości, sama nie chciałaby mnie poślubić i wolałaby raczej umrzeć.%7łe na dnie całej tej sprawy była Juana, Ludwik nie zdziwił się zbytnio.Ukraść męża żonie,ukraść ojca synowi to było sprawą tej czarownicy.Tomasz na pewno został przez nią zacza-rowany.Ludwik cichaczem zmówił modlitwę łacińską.Po czym zawołał z oburzeniem: Tomaszu! To ta przeklęta Mauretanka nie pozwala ci posłuchać głosu honoru i naraża wten sposób twoją duszę na poważne niebezpieczeństwo!Tomasz opuścił znów wzrok ku ziemi i nie powiedział ani słowa.Szli tak obok siebie po pustych ulicach bacząc, aby się nie zbliżyć przedwcześnie domieszkania Trubletów, gdyż nie mogliby tam teraz wejść, ponieważ dawno już minęła godzi-na wieczerzy, obydwaj zaś chcieli wyczerpać rozmowę, aby nie wracać już nigdy do tej spra-wy.Ludwik jednak wrócił znowu do Mauretanki. Na Boga, Tomaszu, odpowiedz! Powiedz, czyż nie byłem zawsze twym wiernym przyja-cielem i czy w różnych niebezpiecznych sytuacjach nie radziłeś się mnie, nawet wbrew mojejwoli? Zaprzecz, jeśli kłamię! Błagam cię i zaklinam! Na świętą Annę z Auray! Czy wiesz, coznaczy dla dziewczyny dobrze urodzonej i godnej wszelkiego szacunku być wypędzoną zdomu rodzicielskiego, lżoną przez każdego mieszkańca, wytykaną palcami na ulicy, obrzuca-ną kamieniami przez każdego nicponia i hultaja? Tomaszu, czyś nie pomyślał o tym, że twójsyn podczas gdy jego matka, zacna kobieta, będzie go usypiała w kołysce zostanie obu-dzony wrzaskiem, jaki tłum zwykł czynić u drzwi nierządnic? Aby zapłacić za to wszystkozło, co dobrego zamierzasz uczynić? I czy chcesz, aby twój syn, który jest kością z kości ikrwią z krwi twojej, pozostał bękartem i nie wiedział nigdy, że jest synem Tomasza1 Agneleta? Jest znacznie gorzej wyszeptał Tomasz.Przypomniał sobie przysięgę, daną ongiś bliskiemu skonania Wincentemu Kerdoncuffowi.On, Tomasz, przysiągł na Chrystusa z Ravelinu i na Najświętszą Panienkę Wielkiej Bramy,że poślubi Annę Marię, jeśli stała się brzemienna przez niego.I tak było, zaszła w ciążę zajego sprawą.Nie wątpił w to ani przez chwilę.Jeśli jej nie poślubi, co powie Wincenty Ker-doncuff z głębi swego grobu? I co powie grozna Panienka, i co powie Chrystus, straszny dlakrzywoprzysięzców? Tak.jest znacznie gorzej! powtórzył Tomasz drżąc. Boże mój! wykrzyknął Ludwik Gu�nol�, otwierając usta ze zdumienia. Jakim sposo-bem może być jeszcze gorzej?Ale Tomasz uważał za zbyteczne odpowiedzieć.Bił się z własnymi myślami.Czy nie byłożadnego wyjścia? Czyż złoto nie jest najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby? SprawaAnny Marii, zważywszy wszystkie okoliczności, nie była tak dramatyczna w porównaniu zesprawą Juany.Może da się znalezć korzystne rozwiązanie, jeżeli się sypnie w porę wiele tala-rów.Trzeba ich bez wątpienia niemało, aby uczynić z siostry Wincentego szanowaną miesz-czankę, a z bękarta chłopca, który byłby uznawany przez innych.Prawdę mówiąc, pozosta-wali Chrystus i Jego Matka Przenajświętsza.Czy zadowolą się, jeśli w wielkiej skrusze ofia-ruje im bez miary świec, mszy, jałmużny i innych nabożnych uczynków?. Niestety! przerwał te rozmyślania wielce zasmucony Ludwik. Tomaszu, widzę, żeśzatroskany i posępny, ale jeszcze nie podjąłeś ostatecznej decyzji.Czy możliwe, aby jakaśsamica?.Szatan stanął na pewno na naszej drodze w dniu, kiedyśmy rozpoczęli pościg za tąprzeklętą galeoną, na której pokładzie była ta Juana. Tę właśnie kocham z determinacją rzekł Tomasz.105VIIIW niedzielę Zielonych Zwiątek zebrał się w katedrze na uroczystej sumie wielki tłum za-cnych i pobożnych mieszkańców Saint-Malo.Ksiądz kanonik, dożywotni wikariusz kate-dry16, wszedłszy na ambonę ogarnął rozradowanym wzrokiem licznie zgromadzonych wier-nych [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne