Collins Suzanne Igrzyska mierci 02 W piercieniu ognia

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Prim.Rue.Czy nie z ich powodu muszę stanąd do walki? Bo to, co je spotkało, było potworne,całkowicie nieusprawiedliwione i tak złe, że chyba nie pozostaje mi nic innego? Bo nikt nie miał prawatraktowad ich tak, jak zostały potraktowane?Tak, właśnie o tym muszę pamiętad, kiedy narasta we mnie obezwładniający strach.Dla nich zrobię, cobędę musiała, zniosę, co będzie konieczne.Już za pózno, żeby pomóc Rue, ale może jeszcze zdążęuratowad pięd dziecięcych buz, które spoglądałylit.�% rna mnie z placu w Jedenastym Dystrykcie.Nie jest za pózno dla Rory'ego, Vicka i Posy.Nie jest za póznodla Prim.Gale ma rację jeśli ludziom wystarczy odwagi, nadarza się dobra sposobnośd.Poza tym słusznie uważa,że mogę sporo dokonad, bo przecież ja uruchomiłam tę machinę.Co prawda nie mam pojęcia, cowłaściwie powinnam zrobid, ale jest już za mną pierwszy, zasadniczy krok: zrezygnowałam z ucieczki.Biorę prysznic i tego ranka nie sporządzam w myślach listy przedmiotów, które powinnam zabrad nawyprawę do lasu, tylko zastanawiam się nad tym, jak udało się wzniecid powstanie w �smym Dystrykcie.Tylu ludzi otwarcie przeciwstawiło się Kapitolowi.Czy zryw był zaplanowany, czy samoistny i wynikał zwieloletniego nagromadzenia nienawiści oraz złości? Jak powtórzyd to tutaj? Czy mieszkaocyDwunastego Dystryktu byliby gotowi się przyłączyd, czy też zabarykadowaliby się w domach? Wczoraj,po chłoście wymierzonej Gale'owi, plac błyskawicznie opustoszał.Czy nie dlatego, że wszyscy czujemysię bezradni i nie mamy pojęcia, co robid? Potrzebujemy kogoś, kto nami pokieruje i utwierdzi nas wprzekonaniu, że mamy szansę coś zmienid.Wątpię, żebym ja była tą osobą.Może i przyśpieszyłamwybuch rebelii, ale wodzem powinien zostad ktoś przekonany o słuszności sprawy, a ja dopiero co sięnawróciłam.Najlepszy byłby człowiek o niezłomnej odwadze, której ja nadal w sobie szukam.Przywódcamusi używad jasnych, przekonujących słów, a ja łatwo zapominam języka w gębie.Słowa.Na myśl o nich przychodzi mi do głowy Peeta.Ludzie akceptują wszystko, co powie, więcmogłabym iśd o zakład, że gdyby zechciał, zdołałby porwad tłum, wiedziałby, jakich argumentów użyd.Jestem jednak pewna, że nawet nie przyszło mu to do głowy.Na dole spotykam mamę i Prim, zajmują się milczącym Gale'em.Widzę po jego twarzy, że lekarstwoprzestaje działad.Przygotowuję się do następnej awantury, ale staram się mówid spokojnie.11 Nie możesz mu zrobid jeszcze jednego zastrzyku? Podam lekarstwo, jeśli to będzie konieczne.Najpierw spróbujemy nałożyd mu śnieżny okład odpowiada mama.Już wcześniej zdjęła bandaże i niemal widad, jak ciepło promieniuje z pooranychpleców Gale'a.Mama kładzie na nie czysty materiał i ruchem głowy daje sygnał Prim.Prim podchodzi z dużą miską, w której miesza coś, co wygląda jak śnieg, ale ma zielonkawą barwę isłodkawy, świeży zapach.Znieżny okład.Delikatnie zabiera się do przekładania zimnej masy na materiał.Mam wrażenie, że słyszę, jak zmaltretowana skóra skwierczy w zetknięciu ze śniegową mieszanką.Galemruga i oddycha z ulgą. Całe szczęście, że mamy śnieg zauważa mama.Zastanawiam się, jak bardzo muszą cierpied ludzie, którychwychłostano w środku lata, podczas skrajnych upałów, kiedy z kranu płynie ciepława woda. Co robiłaś, kiedy było ciepło? pytam.Marszczy czoło, między jej brwiami pojawia się głęboka zmarszczka. Próbowałam odpędzad muchy.Na samą myśl o tym przewraca mi się w żołądku.Mama kładzie śnieżny okład na chustkę, dotyka niąpręgi na moim policzku i ból natychmiast znika.Zimno pomaga, to oczywiste, ale znieczulające działaniema także mieszanka ziołowych soków. Och wzdycham. Cudownie.Dlaczego nie nałożyłaś mu tego okładu wczoraj w nocy? Rana musiała się najpierw zasklepid.Nie całkiem rozumiem, co ma na myśli, ale czy mam prawo kwestionowad jej decyzje, skoro lek działa?Mama wie, co robi.Mam wyrzuty sumienia na myśl o tym, jakie okropne rzeczy wykrzykiwałam pod jejadresem, kiedy Peeta i Haymitch wywlekali mnie z kuchni. Przepraszam cię mówię. Za to, że wczoraj na ciebie nawrzeszczałam.11 a* * r Słyszałam gorsze obelgi.Sama widziałaś, jak się zachowują ludzie, kiedy cierpi ktoś, kogokochają.Ktoś, kogo kochają.Te słowa sprawiają, że tracę czucie w języku, zupełnie jakbym przycisnęła do niegośnieżny okład.Rzecz jasna, kocham Gale'a, ale jaki rodzaj miłości ma na myśli mama? Co ja mam namyśli, kiedy mówię, że go kocham? Trudno powiedzied.Pocałowałam go wczoraj w nocy, kiedy niepotrafiłam zapanowad nad emocjami, ale z pewnością tego nie pamięta.A może? Mam nadzieję, że nie.Jeśli zapamiętał pocałunek, sytuacja dodatkowo się skomplikuje, a ja naprawdę nie mogę zaprzątadsobie tym głowy, kiedy mam wzniecad powstanie.Lekko kręcę głową, żeby myśled klarowniej. Gdzie Peeta? zwracam się do mamy. Poszedł do siebie, gdy usłyszeliśmy, że się obudziłaś.Nie chciał zostawiad domu bez opiekipodczas burzy śnieżnej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne