[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.2 Jak wielu innych neurologów, LeDoux pracuje nad zagadnieniami o ró\nym poziomie ogólności, badając na przykład jak konkretne uszkodzenia mózgu szczura wpływają na zmianyw jego zachowaniu, śledząc \mudnie drogę pojedynczych neuronów, opracowując skomplikowane eksperymenty w celu warunkowania strachu u szczurów, których mózgi zostałychirurgicznie zmienione.Jego odkrycia, podobnie jak wiele innych tu opisywanych, stanowią forpocztę badań neurologicznych, dlatego te\ wypływające z nich wnioski, szczególniete, które - opierając się na surowych danych - wydają się umo\liwiać zrozumienie naszego \ycia emocjonalnego, mają charakter nieco spekulatywny.Jednak odkrycia LeDouxpotwierdza stale rosnąca liczba dowodów dostarczanych przez innych neurologów, którzy wytrwale obna\ają neuronalne podstawy emocji.Zob.na przykład: Joseph LeDoux, Sensory Systems and Emotion , Integrative Psychiatry, 4, 1986; Joseph LeDoux,  Emotion and the Limbic System Concept , Concepts in Neuroscience 2, 1992.3 Myśl o tym, \e układ limbiczny jest emocjonalnym ośrodkiem mózgu, wysunął neurolog Paul MacLean ju\ ponad czterdzieści lat temu.Odkrycia ostatnich lat, (np.LeDoux),doprowadziły do dokładniejszego opracowania tej koncepcji, wykazując \e niektóre z centralnych struktur układu limbicznego, takie jak hipokamp, nie są tak bezpośrednio związane zpowstawaniem emocji, jak dotąd sądzono, natomiast du\o większe znaczenie odgrywają obwody nerwowe łączące ciało migdałowate z innymi częściami mózgu, zwłaszcza przednimiczęściami płatów czołowych.Poza tym staje się coraz bardziej jasne, \e ró\ne emocje mogą anga\ować ró\ne części mózgu.Ostatnio uwa\a się, \e nie ma w mózgu \adnej takiejczęści, którą mo\na by określić jako  mózg emocjonalny , ale \e raczej istnieje kilka układów połączeń nerwowych, które rozdzielają funkcję kierowania daną emocją pomiędzyró\ne, ale działające w koordynacji, części mózgu.Neurolodzy spekulują, \e kiedy zakończone zostanie dzieło sporządzania  mózgowej mapy emocji, to ka\da wa\niejsza emocjabędzie miała swoją własną topografię, odrębną mapę, która przedstawiać będzie drogi nerwowe określające jej unikatowe cechy, chocia\ jest wielce prawdopodobne, \e połączenia tezbiegać się będą w kluczowych punktach układu limbicznego, takich jak ciało migdałowate i przednie części płatów czołowych.Zob.: Joseph LeDoux,  Emotional Memory Systems inthe Brain , Behavioral and Brain Research, 58, 1993.22 Daniel Goleman Inteligencja EmocjonalnaW takich właśnie momentach, kiedy impulsywne uczucie zagłusza rozsądek, kluczową rolęodgrywa niedawno odkryta funkcja ciała migdałowatego.Analizuje sygnały napływające odnarządów zmysłu, nastawiając się na wyłapywanie tych, które świadczą o możliwych kłopotach.Sprawia to, że zajmuje ono bardzo ważną pozycję w naszym życiu psychicznym, będąc czymś wrodzaju wartownika, który zatrzymuje i sprawdza każde docierające do mózgu wrażenie, zadającpytania tylko jednego, najbardziej prymitywnego rodzaju:  Czy jest to coś, czego nienawidzę?Coś, co sprawia mi ból? Coś, czego się boję? Jeśli odpowiedz na któreś z tych pytań brzmi  tak ,to ciało migdałowate reaguje błyskawicznie, jak nerwowy system alarmowy, przekazując dowszystkich części mózgu wiadomość o zagrożeniu.W architekturze mózgu ciało migdałowate jest czymś w rodzaju centrali alarmowej, gdzie czuwająprzy telefonach operatorzy gotowi wezwać na pomoc policję, straż pożarną i zawiadomić sąsiada,gdy tylko zainstalowany w budynku system czujników zasygnalizuje jakieś kłopoty.Kiedy ogłosi alarm spowodowany, powiedzmy, strachem, wysyła pilne zawiadomienia dowszystkich ważniejszych części mózgu: uruchamia proces wydzielania się hormonówaktywizujących ciało do walki lub ucieczki, mobilizuje ośrodki zawiadujące ruchami, pobudzaukład sercowo-naczyniowy, mięśniowy i organy wewnętrzne.4 Inne obwody nerwowe dają sygnałdo wydzielania dużych dawek noradrenaliny, hormonu zwiększającego reaktywność kluczowychokolic mózgu włącznie z tymi, które zaostrzają czujność zmysłów, wprawiając tym samym mózgw stan pogotowia.Dodatkowe sygnały płynące z ciała migdałowatego do pnia mózgu nakazująmu wykrzywić twarz w grymasie przerażenia, zatrzymać wszelkie niezwiązane ze stanempogotowia ruchy mięśni, przyspieszyć rytm serca, podnieść ciśnienie krwi i zwolnić oddychanie.Inne przykuwają uwagę do przedmiotu lub osoby wzbudzającej w nas strach i przygotowująmięśnie do odpowiedniej reakcji.Jednocześnie korowe układy pamięci zostają zmuszone doprzywołania wszelkiej posiadanej wiedzy na temat zródła zagrożenia, usuwając w cień innemyśli.A jest to zaledwie część starannie skoordynowanego zespołu zmian, które zarządza ciałomigdałowate, przejmując komendę nad różnymi okolicami mózgu (bardziej szczegółowy opispodaje Dodatek C.) Rozległa sieć połączeń nerwowych pozwala mu na przejęcie w wypadkuzagrożenia kontroli nad całym mózgiem, włącznie z umysłem racjonalnym, i kierowanie nim.Strażnik emocjiZnajomy opowiedział mi, co przydarzyło mu się w czasie wakacji, które spędzał w Anglii.Zjadłszy lekki posiłek w położonej nad kanałem kawiarni, poszedł na przechadzkę [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • odbijak.htw.pl