[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Studiowanie charakteru Bożego, objawionego w stworzonych przez Niego dziełach,otwiera pole do rozmyślań, które odwiodą umysł od niskich i osłabiających przyjemności.Znajomość dzieł i dróg Bożych możemy rozpocząć jedynie w tym świecie; natomiast dalszestudiowanie będziemy kontynuować we wieczności (YI.6.05.1897).2-7.Siły przyrody są Bożymi sługami [cyt.Ps.19,1-6].Bóg zachęca nas do rozważania Jegodzieł w świecie przyrody.Pragnie, byśmy odwrócili nasze umysły od studiowania dziełpozornie ważnych, skupiających się na studiowaniu natury.Zrozumiemy to lepiej, jeślipodniesiemy nasze oczy ku Bożym wyżynom i będziemy zastanawiać się nad dziełami, którestworzyła Jego ręka.Są to dzieła Boże.To Jego ręka ukształtowała góry i ustawiła je na swoimmiejscu tak, że nie ruszą się, zanim nie przyjdzie Jego rozkaz.Wiatr, słońce, deszcz, śnieg, lód,są sługami do wykonywania Jego woli (Ms.16,1897).14.(Przyp.4,23; Mat.12,34-37; Filip.4,8).Kontrolowane, szlachetne myśli są Bogu przyjemne [cyt.Ps.19,14].Bóg oddziaływuje na serca przez Swego Ducha Zwiętego, a człowiek musiwspółpracować z Nim.Myśli muszą być opanowywane i ograniczane; nie mogą zbaczać zwłaściwych torów i nie mogą kierować się ku rzeczom, które tylko osłabiają i plugawią duszę.Myśli muszą być czyste; kontemplacje serca muszą być oczyszczone, jeśli słowa wymawianeustami mają być słowami przyjętymi przez niebo i pomocne bliznim.[cyt.Mat.12,34-37].W kazaniu na Górze, Jezus przedstawił Swym uczniom dalekosiężne zasady Prawa Bożego.Uczył Swych słuchaczy, że Zakon jest przekraczany już w myślach, zanim złe pragnieniezostanie wykonane.Musimy więc kontrolować nasze myśli i poddać je Zakonowi Bożemu.Szlachetne siły umysłu, otrzymywane od Boga, mamy używać do rozmyślania o sprawachniebieskich.Bóg uczynił wszystko, aby dusza mogła dokonywać stałego postępu w duchowymżyciu.Jego ręka wszędzie umieściła dzieła, które mają nam pomagać w poznaniu i w prawympostępowaniu.Jakże rzadko docenia się je i korzysta z nich.Jakże często umysł rozmyśla otym, co ziemskie, zmysłowe i niskie! Poświęcamy czas i myśli na błahe, pospolite i świeckierzeczy, a zaniedbujemy wielkie sprawy, sięgające wieczności.Szlachetne siły umysłukarłowacieją i słabną na skutek nie zastanawiania się nad tymi tematami, nad którymi warto siękoncentrować [cyt.Filip.4,8].Niech każdy, kto pragnie być uczestnikiem Bożej natury uświadomi sobie fakt, że musi chronićsię przed zepsuciem panującym na świecie na skutek ludzkich pożądliwości.Stale musiwytężać siły swej duszy do odrzucania złej wyobrazni.Stale i zdecydowanie musi odrzucaćwszelkie pokusy do grzechu w myślach i czynach.Dusza musi być utrzymywana z dala odwszelkiego zanieczyszczenia, poprzez wiarę w Tego, który może uchronić nas od upadku.Mamy rozmyślać nad Pismem Zwiętym, zastanawiając się trzezwo i szczerze nad dziełamidotyczącymi naszego zbawienia.Nieskończona łaska i miłość Jezusa, ofiara, jaką poniósł za nas, wzywają nas do najpoważniejszych i najuroczystszych refleksji.Mamy zastanawiać sięnad charakterem naszego drogiego Odkupiciela i Pośrednika.Starajmy się pojąć znaczenieplanu zbawienia.Rozmyślajmy nad misją Tego, który przyszedł zbawić Swój lud od grzechówich.Dzięki stałemu rozmyślaniu nad niebiańskimi sprawami, wzrasta nasza wiara i miłość.Nasze modlitwy będą przyjemniejsze dla Boga, gdy coraz bardziej będą połączone z wiarą imiłością.Będą rozumniejsze i żarliwsze.Niezmiernie wzrośnie ufność do Jezusa i codzienniebędziemy mieć żywe doświadczenia w usłużności i mocy Chrystusa w ratowaniu tychwszystkich, którzy przez Niego przychodzą do Boga.Przez wpatrywanie się [w Niego] będziemy się zmieniać, a przez rozważanie doskonałościnaszego Boskiego Wzoru, zapragniemy zupełnej odmiany i odnowy na podobieństwo Jegoczystości.Nasza dusza zapragnie być podobna do Tego, którego uwielbia.Im bardziej naszemyśli będą zatrzymywać się na Chrystusie, tym bardziej będziemy mówić o Nim innym iprzedstawiać Go przed światem.Zostaliśmy wezwani do wyjścia i odłączenia się od świata,byśmy mogli być synami i córkami Najwyższego.Jako Jego dzieci na ziemi jesteśmyuroczyście zobowiązani do uwielbiania Go.Umysł nasz musi bezwzględnie opierać się naJezusie, byśmy do końca zachowali nadzieję na łaskę, jaka została nam objawiona przez JezusaChrystusa (RH.12.06.1888) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Studiowanie charakteru Bożego, objawionego w stworzonych przez Niego dziełach,otwiera pole do rozmyślań, które odwiodą umysł od niskich i osłabiających przyjemności.Znajomość dzieł i dróg Bożych możemy rozpocząć jedynie w tym świecie; natomiast dalszestudiowanie będziemy kontynuować we wieczności (YI.6.05.1897).2-7.Siły przyrody są Bożymi sługami [cyt.Ps.19,1-6].Bóg zachęca nas do rozważania Jegodzieł w świecie przyrody.Pragnie, byśmy odwrócili nasze umysły od studiowania dziełpozornie ważnych, skupiających się na studiowaniu natury.Zrozumiemy to lepiej, jeślipodniesiemy nasze oczy ku Bożym wyżynom i będziemy zastanawiać się nad dziełami, którestworzyła Jego ręka.Są to dzieła Boże.To Jego ręka ukształtowała góry i ustawiła je na swoimmiejscu tak, że nie ruszą się, zanim nie przyjdzie Jego rozkaz.Wiatr, słońce, deszcz, śnieg, lód,są sługami do wykonywania Jego woli (Ms.16,1897).14.(Przyp.4,23; Mat.12,34-37; Filip.4,8).Kontrolowane, szlachetne myśli są Bogu przyjemne [cyt.Ps.19,14].Bóg oddziaływuje na serca przez Swego Ducha Zwiętego, a człowiek musiwspółpracować z Nim.Myśli muszą być opanowywane i ograniczane; nie mogą zbaczać zwłaściwych torów i nie mogą kierować się ku rzeczom, które tylko osłabiają i plugawią duszę.Myśli muszą być czyste; kontemplacje serca muszą być oczyszczone, jeśli słowa wymawianeustami mają być słowami przyjętymi przez niebo i pomocne bliznim.[cyt.Mat.12,34-37].W kazaniu na Górze, Jezus przedstawił Swym uczniom dalekosiężne zasady Prawa Bożego.Uczył Swych słuchaczy, że Zakon jest przekraczany już w myślach, zanim złe pragnieniezostanie wykonane.Musimy więc kontrolować nasze myśli i poddać je Zakonowi Bożemu.Szlachetne siły umysłu, otrzymywane od Boga, mamy używać do rozmyślania o sprawachniebieskich.Bóg uczynił wszystko, aby dusza mogła dokonywać stałego postępu w duchowymżyciu.Jego ręka wszędzie umieściła dzieła, które mają nam pomagać w poznaniu i w prawympostępowaniu.Jakże rzadko docenia się je i korzysta z nich.Jakże często umysł rozmyśla otym, co ziemskie, zmysłowe i niskie! Poświęcamy czas i myśli na błahe, pospolite i świeckierzeczy, a zaniedbujemy wielkie sprawy, sięgające wieczności.Szlachetne siły umysłukarłowacieją i słabną na skutek nie zastanawiania się nad tymi tematami, nad którymi warto siękoncentrować [cyt.Filip.4,8].Niech każdy, kto pragnie być uczestnikiem Bożej natury uświadomi sobie fakt, że musi chronićsię przed zepsuciem panującym na świecie na skutek ludzkich pożądliwości.Stale musiwytężać siły swej duszy do odrzucania złej wyobrazni.Stale i zdecydowanie musi odrzucaćwszelkie pokusy do grzechu w myślach i czynach.Dusza musi być utrzymywana z dala odwszelkiego zanieczyszczenia, poprzez wiarę w Tego, który może uchronić nas od upadku.Mamy rozmyślać nad Pismem Zwiętym, zastanawiając się trzezwo i szczerze nad dziełamidotyczącymi naszego zbawienia.Nieskończona łaska i miłość Jezusa, ofiara, jaką poniósł za nas, wzywają nas do najpoważniejszych i najuroczystszych refleksji.Mamy zastanawiać sięnad charakterem naszego drogiego Odkupiciela i Pośrednika.Starajmy się pojąć znaczenieplanu zbawienia.Rozmyślajmy nad misją Tego, który przyszedł zbawić Swój lud od grzechówich.Dzięki stałemu rozmyślaniu nad niebiańskimi sprawami, wzrasta nasza wiara i miłość.Nasze modlitwy będą przyjemniejsze dla Boga, gdy coraz bardziej będą połączone z wiarą imiłością.Będą rozumniejsze i żarliwsze.Niezmiernie wzrośnie ufność do Jezusa i codzienniebędziemy mieć żywe doświadczenia w usłużności i mocy Chrystusa w ratowaniu tychwszystkich, którzy przez Niego przychodzą do Boga.Przez wpatrywanie się [w Niego] będziemy się zmieniać, a przez rozważanie doskonałościnaszego Boskiego Wzoru, zapragniemy zupełnej odmiany i odnowy na podobieństwo Jegoczystości.Nasza dusza zapragnie być podobna do Tego, którego uwielbia.Im bardziej naszemyśli będą zatrzymywać się na Chrystusie, tym bardziej będziemy mówić o Nim innym iprzedstawiać Go przed światem.Zostaliśmy wezwani do wyjścia i odłączenia się od świata,byśmy mogli być synami i córkami Najwyższego.Jako Jego dzieci na ziemi jesteśmyuroczyście zobowiązani do uwielbiania Go.Umysł nasz musi bezwzględnie opierać się naJezusie, byśmy do końca zachowali nadzieję na łaskę, jaka została nam objawiona przez JezusaChrystusa (RH.12.06.1888) [ Pobierz całość w formacie PDF ]