[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- A więc w ciągu trzech miesięcy wydał siedem milionów! Jeżeli pójdzie dalej w tym tempie,to niedługo zbraknie pieniędzy, choćby mu wszyscy bogacze zapisywali w testamencie swemajątki.Dochody państwowe zmniejszyły się i wynoszą mniej niż za czasów twej babki, którasama gospodarowała i sprawdzała rachunki.- Może z biegiem czasu, kiedy przeminie pierwsze uniesienie, w jakie go wprawiła możnośćrzucania pieniędzmi na lewo i prawo, Kaligula stanie się oszczędniejszy.Dla swojej obecnejrozrzutności znajduje zresztą bardzo rozsądną wymówkę; twierdzi, że za Tyberiuszaunieruchomienie zapasów złota w skarbie państwa zrujnowało handel, chce więc umyślnie puścićw obieg parę milionów.311- Wszystko możliwe.Lepiej go przecież znasz ode mnie.Może potrafi zatrzymać się wewłaściwym momencie.Jeżeli jednak będzie w dalszym ciągu wydawać w tym tempie, to za dwalata z całego majątku nie zostanie mu ani szeląga.Kto wtedy będzie płacił? Dlatego towspomniałam o donosicielach i procesach o zdradę stanu.- Jesteś równie przezorna, jak piękna, Kalpurnio - rzekłem.- A mam nadzieję, że nie mniejdyskretna.Skorzystam z tego, że mam jeszcze pieniądze, i kupię ci naszyjnik z pereł.- Jeżeli ci to nie robi różnicy, wolałabym gotówkę.Na drugi dzień dałem jej pięćset sztuk złota.Ciekawa rzecz, że Kalpurnia, córka prostytutki isama prostytutka, okazywała więcej inteligencji, lojalności serdeczności i uczciwości niżktórakolwiek z moich wysoko urodzonych czterech żon.Toteż dość szybko zacząłem wtajemniczaćją w moje prywatne sprawy i mogę stwierdzić, że nigdy tego nie pożałowałem.Zaraz po pogrzebie Tyberiusza Kaligula mimo burzliwej pogody wsiadł na okręt i odpłynąłnajpierw na Pandatarię, gdzie był grób Agryppiny, a potem na wysepkę, gdzie znajdował się gróbNerona.Zabrawszy na pół spalone szczątki matki i brata przywiózł je do Rzymu.Tutaj dokonałprzepisowego całopalenia i popioły umieścił w grobowcu Augusta.Ustanowił nowe doroczneświęto dla uczczenia pamięci matki i braci.Miesiąc wrzesień nazwał "germanikiem", tak jakpoprzedni już wcześniej wziął nazwę od Augusta.Jednym pociągnięciem pióra obsypał moją matkętylu zaszczytami, ile ich Liwia miała przez całe swoje życie; mianował ją też arcykapłankąAugusta.Niedługo pózniej ogłosił ogólną amnestię; wszyscy wygnańcy obojga płci zostali z powrotemprzywołani do kraju, a wszyscy więzniowie polityczni wypuszczeni na wolność.Spalił teżpublicznie na Rynku obszerne akta śledztwa prowadzonego przeciw jego matce i braciom.Przysiągł równocześnie, że nie czytał ani jednego z tych dokumentów; ci więc, którzy występowalijako donosiciele lub w inny sposób przyczynili się do zguby najdroższych mu osób, mogą żyć bezobaw - w płomieniach ginie wszelki ślad owych koszmarnych dni.W rzeczywistości jednak spaliłtylko kopie.Za przykładem Augusta poddał dokładnej rewizji listy obu stanów i skreślił z nichnazwiska tych, którzy okazali się niegodni miana senatora czy rycerza.Za przykładem Tyberiuszazaś odmówił przyjęcia zaszczytnych tytułów z wyjątkiem imperatora i trybuna ludowego; zakazałteż stawiania swoich posągów.Byłem bardzo ciekaw, jak długo potrwa ten nastrój i jak długobratanek mój będzie wierny obietnicy danej senatowi, gdy ten uchwalił oddanie mu władzycesarskiej.Oświadczył wtedy, że będzie ją sprawował wespół z senatem, za którego lojalnego sługęsiebie uważa.Po sześciu miesiącach panowania, kiedy we wrześniu upłynął okres urzędowaniakonsulów, Kaligula objął czasowo konsulat i.zgadnijcie, kogo mianował swym312współpracownikiem? Mnie.A gdy przed dwudziestu trzema laty prosiłem Tyberiusza, żeby mipowierzył jakiś faktyczny, nie nominalny tylko urząd, tak teraz chętnie zrezygnowałbym z tegozaszczytu na rzecz pierwszego lepszego kandydata.I to bynajmniej nie ze względów na pracęnaukową, gdyż właśnie ukończyłem i skorygowałem ostatecznie swoją Historią etruską, a niezabrałem się jeszcze do żadnego nowego dzieła.Zdołałem już jednak zapomnieć wszystkieprzepisy procedury, formuły prawne i orzeczenia, które ongiś z takim trudem sobie przyswoiłem,ponadto czułem się bardzo nieswojo w senacie.Przebywając tyle czasu poza Rzymem, nieorientowałem się teraz zupełnie, jakie sprężyny należy przycisnąć, aby sprawom nadać biegmożliwie szybki, ani które osobistości posiadają istotne znaczenie.Od razu też naraziłem sięKaliguli.Polecił mi ustawienie na Rynku posągów Druzusa i Nerona.Grecka pracowniarzezbiarska, której powierzyłem wykonanie wszystkich związanych z tą sprawą robót, zobowiązałasię solennie ukończyć je na termin.Odsłonięcie pomników musiało się odbyć w grudniu i dzieńuroczystości już został wyznaczony [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.- A więc w ciągu trzech miesięcy wydał siedem milionów! Jeżeli pójdzie dalej w tym tempie,to niedługo zbraknie pieniędzy, choćby mu wszyscy bogacze zapisywali w testamencie swemajątki.Dochody państwowe zmniejszyły się i wynoszą mniej niż za czasów twej babki, którasama gospodarowała i sprawdzała rachunki.- Może z biegiem czasu, kiedy przeminie pierwsze uniesienie, w jakie go wprawiła możnośćrzucania pieniędzmi na lewo i prawo, Kaligula stanie się oszczędniejszy.Dla swojej obecnejrozrzutności znajduje zresztą bardzo rozsądną wymówkę; twierdzi, że za Tyberiuszaunieruchomienie zapasów złota w skarbie państwa zrujnowało handel, chce więc umyślnie puścićw obieg parę milionów.311- Wszystko możliwe.Lepiej go przecież znasz ode mnie.Może potrafi zatrzymać się wewłaściwym momencie.Jeżeli jednak będzie w dalszym ciągu wydawać w tym tempie, to za dwalata z całego majątku nie zostanie mu ani szeląga.Kto wtedy będzie płacił? Dlatego towspomniałam o donosicielach i procesach o zdradę stanu.- Jesteś równie przezorna, jak piękna, Kalpurnio - rzekłem.- A mam nadzieję, że nie mniejdyskretna.Skorzystam z tego, że mam jeszcze pieniądze, i kupię ci naszyjnik z pereł.- Jeżeli ci to nie robi różnicy, wolałabym gotówkę.Na drugi dzień dałem jej pięćset sztuk złota.Ciekawa rzecz, że Kalpurnia, córka prostytutki isama prostytutka, okazywała więcej inteligencji, lojalności serdeczności i uczciwości niżktórakolwiek z moich wysoko urodzonych czterech żon.Toteż dość szybko zacząłem wtajemniczaćją w moje prywatne sprawy i mogę stwierdzić, że nigdy tego nie pożałowałem.Zaraz po pogrzebie Tyberiusza Kaligula mimo burzliwej pogody wsiadł na okręt i odpłynąłnajpierw na Pandatarię, gdzie był grób Agryppiny, a potem na wysepkę, gdzie znajdował się gróbNerona.Zabrawszy na pół spalone szczątki matki i brata przywiózł je do Rzymu.Tutaj dokonałprzepisowego całopalenia i popioły umieścił w grobowcu Augusta.Ustanowił nowe doroczneświęto dla uczczenia pamięci matki i braci.Miesiąc wrzesień nazwał "germanikiem", tak jakpoprzedni już wcześniej wziął nazwę od Augusta.Jednym pociągnięciem pióra obsypał moją matkętylu zaszczytami, ile ich Liwia miała przez całe swoje życie; mianował ją też arcykapłankąAugusta.Niedługo pózniej ogłosił ogólną amnestię; wszyscy wygnańcy obojga płci zostali z powrotemprzywołani do kraju, a wszyscy więzniowie polityczni wypuszczeni na wolność.Spalił teżpublicznie na Rynku obszerne akta śledztwa prowadzonego przeciw jego matce i braciom.Przysiągł równocześnie, że nie czytał ani jednego z tych dokumentów; ci więc, którzy występowalijako donosiciele lub w inny sposób przyczynili się do zguby najdroższych mu osób, mogą żyć bezobaw - w płomieniach ginie wszelki ślad owych koszmarnych dni.W rzeczywistości jednak spaliłtylko kopie.Za przykładem Augusta poddał dokładnej rewizji listy obu stanów i skreślił z nichnazwiska tych, którzy okazali się niegodni miana senatora czy rycerza.Za przykładem Tyberiuszazaś odmówił przyjęcia zaszczytnych tytułów z wyjątkiem imperatora i trybuna ludowego; zakazałteż stawiania swoich posągów.Byłem bardzo ciekaw, jak długo potrwa ten nastrój i jak długobratanek mój będzie wierny obietnicy danej senatowi, gdy ten uchwalił oddanie mu władzycesarskiej.Oświadczył wtedy, że będzie ją sprawował wespół z senatem, za którego lojalnego sługęsiebie uważa.Po sześciu miesiącach panowania, kiedy we wrześniu upłynął okres urzędowaniakonsulów, Kaligula objął czasowo konsulat i.zgadnijcie, kogo mianował swym312współpracownikiem? Mnie.A gdy przed dwudziestu trzema laty prosiłem Tyberiusza, żeby mipowierzył jakiś faktyczny, nie nominalny tylko urząd, tak teraz chętnie zrezygnowałbym z tegozaszczytu na rzecz pierwszego lepszego kandydata.I to bynajmniej nie ze względów na pracęnaukową, gdyż właśnie ukończyłem i skorygowałem ostatecznie swoją Historią etruską, a niezabrałem się jeszcze do żadnego nowego dzieła.Zdołałem już jednak zapomnieć wszystkieprzepisy procedury, formuły prawne i orzeczenia, które ongiś z takim trudem sobie przyswoiłem,ponadto czułem się bardzo nieswojo w senacie.Przebywając tyle czasu poza Rzymem, nieorientowałem się teraz zupełnie, jakie sprężyny należy przycisnąć, aby sprawom nadać biegmożliwie szybki, ani które osobistości posiadają istotne znaczenie.Od razu też naraziłem sięKaliguli.Polecił mi ustawienie na Rynku posągów Druzusa i Nerona.Grecka pracowniarzezbiarska, której powierzyłem wykonanie wszystkich związanych z tą sprawą robót, zobowiązałasię solennie ukończyć je na termin.Odsłonięcie pomników musiało się odbyć w grudniu i dzieńuroczystości już został wyznaczony [ Pobierz całość w formacie PDF ]