Perez Reverte Arturo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.497 Jeszcze nie widać Oriona, który jest moim ulubieńcem.Orion jest myśliwym,z tarczą, pasem i pochwą miecza.Ma ramiona, które nazywają się Betelgeuse i Bellatrix,i stopę o nazwie Rigel. Dlaczego jest twoim ulubieńcem? Jest najpiękniejszym zjawiskiem, z tych tam w górze.Piękniejszy niż DrogaMleczna.I kiedyś uratował mi życie. Coś takiego! Opowiedz. Nie ma zbyt wiele do opowiadania.Miałem wtedy jakieś trzynaście, czternaścielat i popłynąłem na ryby maleńką żaglówką.Naraz popsuła się pogoda gęste chmuryi ani odrobiny wiatru.Nie zabrałem kompasu i nie wiedziałem, gdzie jestem.Naglechmury się nieco przetarły i mogłem rozpoznać Oriona.Ustaliłem kurs i wróciłem doportu.T�nger przez chwilę milczała.Może sobie mnie wyobraża, zaryzykował Coy jako dzieciaka zagubionego na morzu, poszukującego gwiazdy. Myśliwy, koń Pegaz. znów przypatrywała się niebu. Naprawdę jesteśw stanie rozpoznać te figury tam w górze?498 Jasne.To łatwe, jeśli przyglądasz się niebu całymi latami.W każdym razie jużwkrótce gwiazdy będą świeciły nad morzem całkiem zbytecznie, bo ludzie ich nie po-trzebują, żeby odnalezć drogę. Czy to zle? Nie wiem, czy zle.Wiem, że to smutne.W oddali, naprzeciwko dziobu, nieco z prawej burty, widoczne było światełko, którepojawiało się i znikało pod ciemną sylwetką żagla.Coy przyjrzał mu się uważnie.Mo-że to jakiś rybacki kuter albo statek handlowy płynący blisko brzegu.T�nger patrzyław niebo, a on przez chwilę zastanawiał się nad światłami białymi, czerwonymi, zielo-nymi, niebieskimi i wszelkich innych barw nikt nie znający morza nie mógłby nawetpodejrzewać ich znaczenia dla marynarza; był to bogaty język takich znaczeń, jak nie-bezpieczeństwo, ostrzeżenie, nadzieja.Jak wielkie miało znaczenie ich poszukiwaniei identyfikacja w trudne noce, pośród sztormowych fal albo przy spokojnym wpływaniudo portu, z lornetką przyklejoną do twarzy, kiedy człowiek stara się odróżnić migotanieświatła latarni morskiej albo boi pośród tysięcy nienawistnych, głupich i absurdalnychświateł palących się na lądzie.Istnieją światła przyjazne i światła mordercze, a także499światła związane z wyrzutami sumienia pewnego razu Coyowi, pełniącemu funkcjędrugiego oficera na tankowcu Palestine , w drodze z Singapuru do Zatoki Perskiej,wydało się, że dojrzał o trzeciej nad ranem dwie czerwone race wystrzelone w dużejodległości.Choć nie miał całkowitej pewności, że był to sygnał wzywający ratunku,obudził kapitana.Ten wszedł na mostek, zaspany, nie całkiem ubrany, żeby się rozej-rzeć.Nie było więcej rac i kapitan, oschły i skuteczny Bask o nazwisku Etxeg�rate,nie widział powodu, by zbaczać z kursu; stracili już i tak zbyt wiele czasu przy latarniRaffles i w potwornym tłoku panującym w cieśninie Malakki.Tamtej nocy Coy słuchałprzez całą swoją wachtę 16 kanału radia, przypuszczając, że może złapie sygnał statku,który ma kłopoty.Nic takiego nie usłyszał, nigdy jednak nie udało mu się zapomniećdwóch czerwonych rac, wystrzelonych w ciemność przez jakiegoś zrozpaczonego ma-rynarza, w ostatniej nadziei na ratunek. Opowiedz mi odezwała się T�nger co działo się ostatniej nocy na pokładzie Dei Gloria. Myślałem, że znasz na wylot każdy szczegół. Są takie rzeczy, których nie mogę wiedzieć.500Ton jej głosu był zupełnie inny niż kiedykolwiek dotąd.Ku swojemu zaskoczeniuCoy stwierdził, że brzmiał bardzo miło, niemal ciepło.Poruszył się niespokojnie naławce z drzewa tekowego i na początku nie wiedział, co powiedzieć.A ona czekała,cierpliwie. Dobrze powiedział w końcu. Jeśli wiatr był taki sam jak dzisiaj, niemalprosto w rufę, najprawdopodobniej kapitan. Kapitan Elezcano sprecyzowała T�nger. Właśnie.Kapitan Elezcano kazał zwinąć przednie sztaksle, jeśli na nich płynął.Zapewne zrzucił też wszystkie żagle z grotmasztu, żeby wielki grot nie forsował sterui nie zabierał wiatru fokmarslom; choć może zostawił grot, a opuścił tylko grotsztaksel.Mógł też zrzucić wszystkie pomocnicze żagle, choć wątpię, żeby robił to w nocy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne