Schiller Fryderyk Zbójcy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.FRANCISZEKHa! Czy nad te nie znasz większego? Pomyśl jeszcze.Zmierć,niebo, wieczność, potępienie unoszą się nad głosem usttwoich.Czy jest większy choć jeden?MOSERAni jeden większy.FRANCISZEK [pada na krzesło]Potępienie! potępienie!MOSERWesel się, wesel! miej się za szczęśliwego.Przy wszystkichzbrodniach twoich świętym jesteś w porównaniu doojcobójców.Przekleństwo, co ciebie dotknie, porównane zprzekleństwem na tamtego, śpiewem jest miłości.FRANCISZEK [zrywając się]Idz do tysiąca piekieł, ty puszczyku! Kto ci przychodzićrozkazał? Idz albo na wskroś przebiję.MOSERMogąż popie brednie w zbroję takiego filozofa ugodzić?Zdmuchnijże to wszystko oddechem ust twoich![Odchodzi].[Franciszek rzuca się na krzesło w straszliwych poruszeniach.Głęboka cichość].SAU%7łCY [wpadając spiesznie]Amalia uciekła, hrabia zniknął nagle.DANIEL [wchodząc ze strachem]Aaskawy panie, wojsko ognistych jezdzców pędzi z góry!Krzyczą: bij, zabij! bij, zabij! - cała wioska w przestrachu.FRANCISZEKBiegnij, niech we wszystkie dzwony uderzą; niech wszystkoidzie do kościoła - na kolana pada, modli się za mnie.Więzniów wypuścić na wolność.Ubogim wszystko wdwójnasób, w trójnasób zwrócę - chcę.idzże! wołaj mispowiednika, żeby grzechy odpuścił.Czy jeszcześ nieposzedł?[Słychać wrzawę].DANIELPanie Boże, przebacz mi ciężkie grzechy moje! Jak topogodzić? Pan zawsze pacierzów za grosz nie miałeś, mojepsalmy i Biblię na głowęś mi rzucał, skoroś mię zastał przymodlitwach.FRANCISZEKNie mów już o tym.bo widzisz.Umrzeć, umrzeć! Byłoby zapózno.[Słychać wrzask bandy Schweizera].Módlże się, módl!DANIEL,Ja zawsze panu mówiłem.pan modlitwą pogardzasz, alepamiętaj pan, pamiętaj: przyjdzie bieda na człowieka, niechno się po kołnierz naleje, wtenczas wszystkie skarby świataoddasz za jedno westchnienie chrześcijańskie.Widzisz pan?wyszydzałeś mię.Otóż masz teraz! widzisz pan?FRANCISZEK [ściskając go]Przebacz mi, kochany, złoty, brylantowy Danielu! przebaczmi - ja cię ubiorę od stóp aż.módlże się.ubiorę cię jak nawesele, ja ci.módl się, zaklinam cię, na kolanach proszę.Wimię diabła! Módl się![Zgiełk na ulicach, krzyk, łomot].SCHWEIZER [na ulicy]Dobywaj! wal na śmierć! Wypieraj! Widzę światło - tam onmusi być.FRANCISZEK [klęcząc]Słuchaj modlitwy mojej, Boże na niebie! Pierwszy to raz - iwięcej pewnie nie będzie - wysłuchaj mię, Boże na niebie!DANIELZmiłuj się! Co pan robisz - to bezbożna modlitwa.[Zbiegowisko].LUDZłodzieje, zbójcy! Co to za hałas okropny o północnejgodzinie?SCHWEIZER [ciągle na ulicy]Przegnaj ich, człowieku, to diabeł po waszego panaprzyszedł.Gdzie Schwarz z swoim oddziałem? Stań przyzamku! Grimm! przypuszczaj szturm do murów!GRIMMPrzyłóżcie ognia - albo on do nas na górę, albo my na dół doniego - podpalę mu pokoje.FRANCISZEK [modląc się]Zwyczajnym zbójcą nie byłem, Panie Boże - nie zajmowałemsię drobnostkami, Panie Boże mój.DANIELBoże, bądz miłościw! U niego modlitwy nawet grzechami.[Wlatują kamienie i łuczywa - szyby wypadają.Zamek gore].FRANCISZEKNie mogę się modlić - tu, tu! [uderzając w pierś i czoło]Wszystko tak puste, tak wyschłe! [powstaje] Nie, modlić sięnie będę.Tego zwycięstwa niebo nie otrzyma i piekło zemnie szydzić nie będzie.DANIELJezus Maria! pomóżcie, ratujcie! Cały zamek w płomieniach!FRANCISZEKWez tę szpadę, prędzej! W brzuch mi utop - tam z tyłu: żebyłotry nie przyszli naigrawać się ze mnie.[Pożar się wzmaga].DANIELUchowaj Boże! Uchowaj Boże! Nikogo za wcześnie niechciałbym do nieba wyprawiać, a tym bardziej do.[Ucieka].FRANCISZEK [patrzy za nim obłąkanym wzrokiem, po chwili]Do piekła, chciałeś powiedzieć.W samej rzeczy, coś po-dobnego czuję.[w obłąkaniu] Czy to wasze głośne po-świsty? Wyż to syczycie, gadziny przepaści? Cisną się nagórę - oblegają drzwi.Czego mam się lękać? tego końcaostrego? Drzwi pękają - wyłamane - nie ma sposobu.A więculituj się nade mną![Zrywa złoty sznur od kapelusza i dusi się].[Schweizer z oddziałem].SCHWEIZERAajdaku zbójecki, gdzieś się podział? Widzieliście, jakuciekali? tak-że mało ma przyjaciół? Gdzie się ta żmijazaczołgała?GRIMM [potykając się o trupa]Stójcie - coś leży na drodze - poświećcie!SCHWARZWyprzedził nas w grzeczności.Schowajcie pałasze, już sięjak szczur rozciągnął.SCHWEIZERTrup? Co, trup? beze mnie trup? kłamstwo, powiadam -patrzcie tylko, jak się prędko zerwie na nogi! [wstrząsa nim]Hej, słyszysz? jest tu ojciec do zabicia.GRIMMNie trudz się darmo.Ani piśnie.SCHWEIZER [oddalając się od trupa]Tak! nie ucieszył się - zdechł jak szczur.Wracajcie ipowiedzcie kapitanowi, że zdechł jak szczur.Mnie już nieobaczy.[Strzela do siebie].T�SCENA IITeatr przedstawia miejsce ostatniej sceny czwartego aktu.Stary Moor siedzi na kamieniu.Karol naprzeciw niego.Rozbójnicy rozsypani po lesie.KAROLNie przychodzi![Uderza pałaszem po kamieniach, aż iskry się sypią].STARY MOORPrzebaczenie niech będzie jego karą, moją zemstąpodwojona miłość.KAROLO nie, na rozjątrzoną duszę moją - tak być nie może! tak nieuczynię.Zbrodnię haniebną powinien za sobą do wiecznościzanieść! Inaczej na cóż mam go zabijać?STARY MOOR [we łzach]O dziecię moje!KAROLCo? płaczesz nad nim? pod tą wieżą?STARY MOORMiłosierdzia! o, miłosierdzia! [załamuje ręce] W tej chwili, wtej chwili osądzone dziecko moje!KAROL [z przestrachem]Które?STARY MOORHa! Skąd to pytanie?KAROLNic, nic!STARY MOORCzy i ty przyszedłeś urągać z żałości mojej?KAROLAch! sumienie zdradza! Nie zważaj na moje słowa!STARY MOORPrawda, jam syna udręczył i syn znowu mię udręczać musiał- to palec Boży.O mój Karolu, o mój Karolu! Jeśli w tej chwiliszatą pokoju odziany wznosisz się nad moją głową: przebaczmi, o, przebacz!KAROLOn ci przebacza - jeżeli godny twoim się synem nazywać, toprzebaczyć ci musi.STARY MOORAch! on zanadto wspaniałomyślny.ale ja pójdę na jegospotkanie ze łzami moimi, z bezsennymi nocami, ze snamidręczącymi - kolana jego obejmę, zawołam: zgrzeszyłemprzeciw niebu i tobie, niegodny jestem, żebyś mię ojcemnazywał.KAROL [wzruszony]Czy ci tak drogim był ten drugi syn?STARY MOORTyś mi świadkiem, Boże! Czemuż uwieść się dałem pod-stępom niedobrego syna? Najszczęśliwszym ojcem byłemmiędzy ojcami - pełne nadziei dzieci rozkwitały.Ale -złowroga godzino, zły duch wkradł się do serca młodszegosyna - uwierzyłem wężowi, i obaj przepadli [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne