Fryderyk Schiller Intryga i miłoć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.F e r d y n a n dwraca i pogrążony w myślach chodzi po pokojuWprawdzie władza prezydenta jest wielka.Prawo ojcowskie to ogromne słowo, nawetzbrodnia potrafi się ukryć w jego fałdach.Z nim może się daleko zapędzić, o, daleko.Ale doostatecznych granic popędzi tylko miłość.Oto, Luizo twoja dłoń w mojej dłoni! (chwyta zprzejęciem jej rękę) Jak pragnę, by mnie Bóg nie opuścił w ostatniej godzinie żywota! Wchwili, która te dwie dłonie rozerwie, przetnę nić, co mnie łączy z życiem.L u i z aStrach.Nie patrz na mnie! Twoje usta drżą.Oczy masz okropne.F e r d y n a n dNie, Luizo.Nie bój się.To nie szaleństwo mówi przez moje usta.To najdroższy dar nie-bios: decyzja w chwili najważniejszej, kiedy uciśniona pierś tylko przez niebywały wstrząsmoże chwycić oddech.Kocham cię, Luizo.Będziesz moją.A teraz do ojca!wybiega szybko i wpada na P r e z y d e n t aSCENA SZ�STACiż, P r e z y d e n t z orszakiem sług.P r e z y d e n twchodzącJest na zawołanie!wszyscy przerażeniF e r d y n a n dcofa się o kilka krokówW domu ludzi uczciwych!P r e z y d e n tGdzie syn uczy się posłuszeństwa dla ojca?56F e r d y n a n dNie będziemy o tym.P r e z y d e n tprzerywa mu, do M i l l e r aOjciec?M i l l e rMiller, muzykant miejski.P r e z y d e n tdo %7ł o n yMatka?%7ł o n aAch, tak.matka.F e r d y n a n ddo M i l l e r aOjcze, trzeba wyprowadzić córkę, bo zemdleje.P r e z y d e n tZbyteczna troskliwość.Już ja ją ocucę! (do Luizy) Od jak dawna znasz syna prezydenta?L u i z aNie troszczę się o syna prezydenta.Ferdynand von Walter przychodzi do mnie od listopa-da.F e r d y n a n dI uwielbia tę dziewczynę.P r e z y d e n tDawał ci jakie obietnice?F e r d y n a n dPrzed chwilą najsolenniejsze przyrzeczenie w obliczu Boga.P r e z y d e n tz gniewem do synaPrzyjdzie czas, a będziesz i ty musiał się spowiadać ze swoich błazeństw.(d o L u i z y)Odpowiadaj!L u i z aPrzysięgał mi miłość.F e r d y n a n dI dotrzyma przysięgi.P r e z y d e n tCzy mam ci dać wyrazny rozkaz, byś milczał? A ty co na tę przysięgę?57L u i z atkliwiePrzysięgłam nawzajem.F e r d y n a n dstanowczym głosemZwiązek zawarty.P r e z y d e n tKażę to echo wyrzucić za drzwi.(do L u i z y szyderczo) Ale każdym razem płacił go-tówką, co?L u i z apo namyśleTego pytania nie rozumiem.P r e z y d e n tz jadowitym śmiechemNie? To dziwne a ja myślałem, że gdzie dobra robota, tam nie brak i złota, jak mówiprzysłowie i że swoich faworów38 darmo nie rozdajesz.A może pannie sam smak wystar-czył, co?F e r d y n a n dpodrywa się z oburzeniaCo to ma znaczyć, do czarta?L u i z ado majora z godnością i wstrętemPanie baronie, od tej chwili jest pan wolny.F e r d y n a n dOjcze! Uczciwości należy się szacunek, nawet gdyby była w łachmanach.P r e z y d e n tśmieje się głośnoA to paradne! Ojciec ma szanować dziewkę swojego syna.L u i z apadającZwięte nieba!F e r d y n a n drównocześnie dobywa szpady na ojca, ale ją natychmiast opuszczaOjcze! Moje życie do ciebie należało.Od tej chwili dług zapłacony.(chowa szpadę) Obli-gacja na obowiązki synowskie podarta.38f a w o r (z łac.) łaska, szczególne względy.58M i l l e rktóry do tej pory stał trwożnie na boku, zbliża się wzburzony, zgrzytając zębami z wście-kłości i strachuEkscelencjo! Dziecko jest takie, jakim je ojciec zrobił.Za przeproszeniem ekscelencji.Kto dziecku od dziewek wymyśla, ten daje ojcu w pysk.A policzek za policzek, tak się już unas rachuje.Za przeproszeniem ekscelencji.%7ł o n aRatuj, Boże miłościwy! Teraz i stary zaczyna.Już po nas.P r e z y d e n tktóry nie dosłyszał słów M i l l e r aTen rajfur też się odzywa? Zaraz pogadamy ze sobą, rajfurze.M i l l e rZa przeproszeniem ekscelencji! Jestem Miller i jeżeli chce pan posłuchać adagia39, to pro-szę ale takim towarem służyć nie mogę.Póki na dworze lafirynd pod dostatkiem, nas,mieszczan, nie zaszczyca się obstalunkami.Za przeproszeniem ekscelencji!%7ł o n aNa litość boską, chłopie! Gubisz żonę i dziecko.F e r d y n a n dOjcze, występujesz tu w takiej roli, że mogłeś sobie przynajmniej zaoszczędzić świadków.M i l l e rzbliża się do P r e z y d e n t a i mówi coraz śmielejKrótko i węzłowato! Za przeproszeniem ekscelencji.Niech sobie ekscelencja rządzi irozkazuje w kraju, ale tutaj ja jestem pod własnym dachem.Będę się grzecznie kłaniał, gdyprzyjdę kiedyś do waszej ekscelencji z jakąś petycją.Ale jeśli gość nieokrzesany, wyrzucę zadrzwi.Za przeproszeniem ekscelencji.P r e z y d e n tblady z wściekłościCo? co to ma znaczyć?przystępuje do M i l l e r aM i l l e rcofa się ostrożnieGadam, co mi na język przychodzi, za przeproszeniem ekscelencji.P r e z y d e n twściekłyPoczekaj, kanalio! Do więzienia zaprowadzi cię ten zuchwały język.Precz! Przywołaćstraż z sądu!kilku z orszaku wychodzi.P r e z y d e n t w gniewie biega po pokojuOjca do więzienia! Pod pręgierz matkę i córkę ladaco! Już ja znajdę na was paragraf! Od-pokutujecie mi za tę zniewagę.Taka hołota będzie mi tu niweczyć cały plan i bezkarnie syna39a d a g i o (wł.) w muzyce: z wolna.59szczuć na ojca? Przeklęta zgrajo! Nie spocznę, póki was nie zniszczę do reszty.Całe plemięwypali moja zemsta, ojca, matkę i córkę.F e r d y n a n dspokojnie i stanowczo staje miedzy nimiNie! Nie bójcie się! Ja tu jeszcze jestem.(do P r e z y d e n t a z pokorą) Nie tak pochop-nie, ojcze! Jeżeli się ojciec szanuje, to bez gwałtów! Jest takie miejsce w moim sercu, gdziesłowo ojciec dotąd nie dotarło.Od tego miejsca z daleka!P r e z y d e n tMilcz, nędzniku! Nie doprowadzaj mnie do furii!M i l l e rbudzi się z głuchego zamyśleniaPilnuj mi dziecka, żono.Lecę do księcia.Nadworny krawiec.Sam pan Bóg mnie na-tchnął! Nadworny krawiec uczy się u mnie na flecie.Książę mnie na pewno wysłucha.chce odejśćP r e z y d e n tKsiążę, powiadasz? Zapomniałeś, że to ja jestem progiem, przez który musisz przeskoczyćalbo kark na nim skręcić? Książę?.O ty głuptaku! Gdy będziesz gnił na dnie wieży, wtedyspróbuj, wtedy dzwoń łańcuchami i wyj, że ci się stała krzywda!SCENA SI�DMACiż, straż sądowa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne