Bagley Desmond Pulapka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Białego, z tych bardziej wytrawnych.Najlepiej reńskiego albo mo-zelskiego. Doskonale. Znów coś tam sobie zanotował. Naszym gościom stara-my się zapewnić obsługę na najwyższym poziomie.Naturalnie, skoro ponosimytakie wydatki, musimy pobierać odpowiednie opłaty.W gruncie rzeczy należnośćjest znormalizowana i bez względu na to, jak długo pan tu zostanie, będzie ta-ka sama.Ustaliliście ją panowie na dwadzieścia tysięcy funtów, o ile pamiętam,zgadza sięUniosłem filiżankę. Nie zgadza się stwierdziłem oszczędnie. Dziesięć.Na tamtym łóżkuzalega ta druga dycha.Taki był układ. Ależ oczywiście! Zapomniałem. Nie zapomniał pan.Próbował mnie pan po prostu naciągnąć.Herbata panuwystygnie.Usiadł. Sprawę rachunków chcielibyśmy załatwić jak najszybciej.Im szybciej tonastąpi, tym prędzej rozpocznie pan następny etap podróży. Dokąd? Pozwoli pan, że tym zajmiemy się my.Zapewniam pana, że wywędruje panpoza Zjednoczone Królestwo.Zmarszczyłem czoło. Nie lubię kupować kota w worku.Chciałbym mieć jakieś mocniejsze gwa-rancje.Chcę wiedzieć, dokąd mam jechać.Rozłożył ramiona. Przykro mi, panie Rearden, lecz nasz system bezpieczeństwa zabrania in-formować o tym przed czasem.Niechże pan zrozumie wagę sprawy.Nie możemy77ryzykować, że do naszej organizacji przenikną jakieś niepożądane elementy.Zawahałem się, a on rzucił niecierpliwie: Panie Rearden, przecież z pana inteligentny człowiek.Z pewnością rozu-mie pan, że nasza reputacja zależy całkowicie od tego, jak dobrze zdołamy wy-wiązać się z powierzonych nam obowiązków.My, panie Rearden, handlujemytowarem.Tym towarem jest zaufanie, jakim darzą nas klienci.Wystarczy jednaskarga i poniesiemy niepowetowane straty. Postukał łyżeczką o blat stołu.W każdym razie myślę, że informowano już pana, co może się zdarzyć, gdyby niezechciał pan dotrzymać warunków umowy.Znów mi grozili, w sposób zawoalowany, ale ponad wszelką wątpliwość gro-zili.Musiałem grać na czas. Dobra.Załatwcie mi blankiet czekowy z Z�richer Ausf�hren Handelsbank.Nalana Gęba zdawał się być usatysfakcjonowany. A numer? Numer konta? Dowiecie się z chwilą, gdy go wypiszę na czeku odparłem. Rozu-mie pan, ja też mam swoje środki ostrożności. Przeprowadziłem błyskawicznyrachunek. Wypiszcie czek na dwieście tysięcy franków szwajcarskich.Wez-cie swoją działkę, a resztę oddacie mnie.W walucie tego kraju, w którym mniewysadzicie.Skinął głową. Mądre zabezpieczenie.Rozsądny człowiek nigdy nie stawia się w sytuacji,w której nie dysponuje gotówką powiedział sentencjonalnie.Spojrzałem na siebie. Czy muszę od rana do nocy siedzieć w piżamie?Miał wstrząśniętą minę. Ależ skąd! Proszę wybaczyć, że nie wspomniałem o tym wcześniej.Pań-skie ubrania są w szafie. Dzięki.Przeszedłem przez pokój i otworzyłem szafę.Wisiał w niej wyjściowy gar-nitur, a tuż obok komplet o mniej oficjalnym, bardziej sportowym charakterze.Na półkach ułożyli mi schludnie bieliznę, a na specjalnych metalowych wspor-nikach postawili dwie pary wypastowanych na wysoki połysk butów.Jedna parabyła brązowa, druga czarna.Szybko sprawdziłem kieszenie ubrań i stwierdziłem, że nic w nich nie ma.Pózniej szczęknąłem zamkami walizki stojącej na dnie szafy.Była pusta jak spi-żarnia babci Czerwonego Kapturka.Obróciłem się na pięcie i spojrzałem w twarz Nalanej Gęby. Nie ma paszportu oświadczyłem. Brak portfela i jakichkolwiek do-kumentów stwierdzających moją tożsamość. Pozwoliliśmy panu rzucić na nie okiem, żeby przekonał się pan o naszychdobrych intencjach, panie Rearden.A może raczej panie Cruickshank? Chcieli-78śmy, żeby przekonał się pan, jakie podejmuje my starania, by zapewnić sukcescałej operacji.W tej chwili nie istnieje żaden powód, żeby dostał je pan do ręki.Dokumenty otrzyma pan przed kolejnym etapem podróży. Pokiwał mi surowopalcem. Bez-pie-czeństwo, panie Rearden, oto hasło dnia.Akurat w to uwierzyłem mu na słowo.Ci fachmani brali pod uwagę wszystkieewentualności. Gdyby pan sobie czegoś życzył, wystarczy nacisnąć ten guzik.O tak.Nacisnął guzik i pełen oczekiwania, wbił wzrok w drzwi.Nie upłynęły dwie mi-nuty, a zjawił się Biała Marynara. Taafe zaopiekuje się panem, panie Rearden.Zaopiekujesz się panem, prawda, Taafe?Biała Marynara kiwnął głową, ale milczał. Cóż, muszę już lecieć oznajmił z żalem Nalana Gęba.Powiedział totak, jakby za nic w świecie nie miał ochoty iść, jakby marzył o tym, żeby tuzostać i jeszcze ze mną pogwarzyć. Trzeba zabrać się do roboty. Przyjrzałmi się uważniej. Niech się pan lepiej ogoli.Wygląda pan tak, jakby pan z lasuwyszedł.Proponowałbym, by w czasie, kiedy zajmie się pan toaletą, Taafe ogarnąłnieco pokój. Skinął mi krótko głową i wyszedł.Spojrzałem z zaciekawieniem na Taafego.Rzucił się w wir sprzątania śniada-niowych statków i do oglądu wystawił mi tylko szerokie plecy.Był dużym męż-czyzną z pokiereszowanym obliczem drobnego zabijaki; musiał być kiepski, bodobrzy bokserzy nie obrywają tak mocno po gębie.Wzruszyłem ramionami i uda-łem się do łazienki.Sam pomysł wydał mi się nie najgorszy niezależnie od tego,kto mi go podsunął.Napuściłem do wanny gorącej wody i zasiadłem w niej, żeby odmakać i my-śleć.Drużyna Wykałaczek sprawdzała się doskonale, co do tego nie miałem żad-nych wątpliwości.Jeśli dostarczę im forsę, zapewne wywiozą mnie gdzieś za gra-nicę, zaopatrzą w odpowiednie choćby sfałszowane dokumenty i sumkę pie-niędzy wystarczającą a to, bym dał sobie radę [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne