[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Por tiu ¸ojo li pardonis al ÿi çiujn kulpojn.Lipensis nur pri ÿi, kiel pri kara kaj dezirata persono, kaj li ha-vis la impreson, kvazaû ÿi estus revenonta post longa voja¸o.Li sentis la deziron kunvoki siajn sklavojn kaj ordoni al iliornami la domon per girlandoj.Li ne havis en tiu momentokoleron eç kontraû Ursus.Li estis preta çion al çiuj pardoni,Chilo, al kiu ¸is nun, malgraû la servoj de la greko, li sentiscertan abomenon, la unuan fojon ÿajnis al li homo amuza kajkune neordinara.Lumi¸is lia domo, lumi¸is liaj okuloj kajlumi¸is la viza¸o.Li komencis denove senti la junecon kaj laplezuron de la vivo.La iama malserena sufero ne lasis lin an-koraû sufiçe mezuri, kiel li amis Ligian.Li komprenis tion nurnun, kiam li esperis ÿin havi.La soplro je Ligia veki¸is nun enli, kiel printempe veki¸as la tero varmigita de la suno, sed liajdezirsentoj estis nun kvazaû malpli blindaj kaj sova¸aj, kva-zaû pli ¸ojaj kaj kortuÿaj.Li ankaû sentis en si energion senlimo kaj estis konvinkita, ke kiam li nur vidos Ligian per lapropraj okuloj, ne reprenos ÿin de li çiuj kristanoj de la tutamondo, eç ne la cezaro mem.Chilo tamen, kura¸igita de lia ¸ojo, prenis la voçon kaj ko-mencis doni al li konsilojn.Laû li oni devis ne konsideri an-koraû la aferon gajnita kaj agi kun plej granda gardemo, senkiu la tuta laboro povus i¸i senfrukta.Li ankaû petege admo-nis Viniciuson, ke li ne forkaptu Ligian el Ostriano.Ili devastien iri kun kapuçoj sur la kapoj, kun vualitaj viza¸oj kaj kon-tenti¸i per observado de çiuj çeestantoj el iu senluma angulo.Nur kiam ili vidos Ligian, plej sendan¸ere estos sekvi ÿin, vidi,208 QUO VADIS?eLIBROen kiun domon ÿi eniras, kaj morgaû, je la tagi¸o, çirkaûigi¸in per amaso da sklavoj kaj forpreni ÿin en luma tago.Çar ÿiestas garantiulino kaj apartenas ¸uste al la cezaro, oni povastion fari, ne timante la le¸an persekuton.En la okazo, se ili ÿinne trovus en Ostriano, ili sekvos Ursuson kaj la efiko estossama.En la tombejon ili ne povas iri kun granda nombro dahomoj, çar ili povus facile turni al si atenton, kaj tiam lakristanoj bezonus nur estingi çiujn lumojn, kiel ili faris çe launua forkapto, kaj disi¸i aû kaÿi sin en la mallumo, en kaÿej-ojn konatajn nur de ili mem.Aliflanke, ili devas sin armi kajkio estas eç pli konsilinda, kunpreni du homojn fidindajn kajfortajn, por eventuale havi ilin kiel defendantojn.Vinicius konfesis lin tute prava kaj rememorante ankaû lakonsilojn de Petronius, ordonis al siaj sklavoj, ke ili venigu alli Croton.Chilo, kiu konis çiujn en Romo, multe trankvili¸is,aûdante la nomon de la fama atleto, kies superhoman fortonli plurfoje admiris sur areno, kaj deklaris ke li iros en Ostria-non.La sako, plena de aurei, ÿajnis al li pli facile akirebla kunla helpo de Croto.Li sidi¸is do kun esperplena menso al la tablo, al kiu postia tempo alvokis lin la estro de la atrium.Dum la man¸ado lirakontis al sklavoj, ke li havigas al ilia mastro mirindan ÿmi-raîon, per kiu sufiças ÿmiri la hufojn de plej sentaûgaj çeva-loj, ke ili restigu malproksime post si çiujn aliajn.Prepari tiunÿmiraîon instruis lin unu kristano, çar la kristanaj çefuloj estasmulte pli lertaj en sorçoj kaj mirakloj ol eç la tesalianoj, kvan-kam Tesalio famas pro siaj sorçistinoj.La kristanoj havas al ligrandegan fidon, kaj kial ili ¸in havas, facile divenos çiu, kiuscias, kion signifas la fiÿo.Tiel interparolante, li atente rigar-dis la viza¸ojn de la sklavoj, esperante, ke li eble malkovros209 QUO VADIS?eLIBROinter ili kristanon kaj sciigos pri li al Vinicius.Kiam tamen tiuespero montri¸is vana li komencis man¸i kaj trinki treegeabunde, ne avarante laûdojn al la kuiristo kaj certigante, keli klopodos açeti lin de Vinicius.Lian gajecon konfuzis sole lapenso, ke nokte li devos iri en Ostrianon, li konsolis sin ta-men, ke li iros alivestita, en mallumo, kaj en la societo de duhomoj, el kiuj unu, kiel fortegulo, estas idolo de tuta Romo,kaj la alia patricio kaj alta armea oficisto. Se ili eç rekonusViniciuson, li diris al si, ili ne kura¸os levi kontraû linla manon, kaj koncerne min, ili estos sa¸aj, se ili vidos eç lapinton de mia nazo. Poste li komencis rememori la interparolon kun la laboris-to kaj tiu rememorado plenigis lin per nova espero.Li havisneniun dubon, ke tiu laboristo estis Ursus.Li sciis el rakon-toj de Vinicius kaj de tiuj, kiuj estis transkondukantaj Ligianel la palaco de la cezaro, pri la eksterordinara forto de tiuhomo.Kaj çar çe Euricius li demandis pri homoj escepte for-taj, estis nenio mirinda, ke oni montris al li Ursuson [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Por tiu ¸ojo li pardonis al ÿi çiujn kulpojn.Lipensis nur pri ÿi, kiel pri kara kaj dezirata persono, kaj li ha-vis la impreson, kvazaû ÿi estus revenonta post longa voja¸o.Li sentis la deziron kunvoki siajn sklavojn kaj ordoni al iliornami la domon per girlandoj.Li ne havis en tiu momentokoleron eç kontraû Ursus.Li estis preta çion al çiuj pardoni,Chilo, al kiu ¸is nun, malgraû la servoj de la greko, li sentiscertan abomenon, la unuan fojon ÿajnis al li homo amuza kajkune neordinara.Lumi¸is lia domo, lumi¸is liaj okuloj kajlumi¸is la viza¸o.Li komencis denove senti la junecon kaj laplezuron de la vivo.La iama malserena sufero ne lasis lin an-koraû sufiçe mezuri, kiel li amis Ligian.Li komprenis tion nurnun, kiam li esperis ÿin havi.La soplro je Ligia veki¸is nun enli, kiel printempe veki¸as la tero varmigita de la suno, sed liajdezirsentoj estis nun kvazaû malpli blindaj kaj sova¸aj, kva-zaû pli ¸ojaj kaj kortuÿaj.Li ankaû sentis en si energion senlimo kaj estis konvinkita, ke kiam li nur vidos Ligian per lapropraj okuloj, ne reprenos ÿin de li çiuj kristanoj de la tutamondo, eç ne la cezaro mem.Chilo tamen, kura¸igita de lia ¸ojo, prenis la voçon kaj ko-mencis doni al li konsilojn.Laû li oni devis ne konsideri an-koraû la aferon gajnita kaj agi kun plej granda gardemo, senkiu la tuta laboro povus i¸i senfrukta.Li ankaû petege admo-nis Viniciuson, ke li ne forkaptu Ligian el Ostriano.Ili devastien iri kun kapuçoj sur la kapoj, kun vualitaj viza¸oj kaj kon-tenti¸i per observado de çiuj çeestantoj el iu senluma angulo.Nur kiam ili vidos Ligian, plej sendan¸ere estos sekvi ÿin, vidi,208 QUO VADIS?eLIBROen kiun domon ÿi eniras, kaj morgaû, je la tagi¸o, çirkaûigi¸in per amaso da sklavoj kaj forpreni ÿin en luma tago.Çar ÿiestas garantiulino kaj apartenas ¸uste al la cezaro, oni povastion fari, ne timante la le¸an persekuton.En la okazo, se ili ÿinne trovus en Ostriano, ili sekvos Ursuson kaj la efiko estossama.En la tombejon ili ne povas iri kun granda nombro dahomoj, çar ili povus facile turni al si atenton, kaj tiam lakristanoj bezonus nur estingi çiujn lumojn, kiel ili faris çe launua forkapto, kaj disi¸i aû kaÿi sin en la mallumo, en kaÿej-ojn konatajn nur de ili mem.Aliflanke, ili devas sin armi kajkio estas eç pli konsilinda, kunpreni du homojn fidindajn kajfortajn, por eventuale havi ilin kiel defendantojn.Vinicius konfesis lin tute prava kaj rememorante ankaû lakonsilojn de Petronius, ordonis al siaj sklavoj, ke ili venigu alli Croton.Chilo, kiu konis çiujn en Romo, multe trankvili¸is,aûdante la nomon de la fama atleto, kies superhoman fortonli plurfoje admiris sur areno, kaj deklaris ke li iros en Ostria-non.La sako, plena de aurei, ÿajnis al li pli facile akirebla kunla helpo de Croto.Li sidi¸is do kun esperplena menso al la tablo, al kiu postia tempo alvokis lin la estro de la atrium.Dum la man¸ado lirakontis al sklavoj, ke li havigas al ilia mastro mirindan ÿmi-raîon, per kiu sufiças ÿmiri la hufojn de plej sentaûgaj çeva-loj, ke ili restigu malproksime post si çiujn aliajn.Prepari tiunÿmiraîon instruis lin unu kristano, çar la kristanaj çefuloj estasmulte pli lertaj en sorçoj kaj mirakloj ol eç la tesalianoj, kvan-kam Tesalio famas pro siaj sorçistinoj.La kristanoj havas al ligrandegan fidon, kaj kial ili ¸in havas, facile divenos çiu, kiuscias, kion signifas la fiÿo.Tiel interparolante, li atente rigar-dis la viza¸ojn de la sklavoj, esperante, ke li eble malkovros209 QUO VADIS?eLIBROinter ili kristanon kaj sciigos pri li al Vinicius.Kiam tamen tiuespero montri¸is vana li komencis man¸i kaj trinki treegeabunde, ne avarante laûdojn al la kuiristo kaj certigante, keli klopodos açeti lin de Vinicius.Lian gajecon konfuzis sole lapenso, ke nokte li devos iri en Ostrianon, li konsolis sin ta-men, ke li iros alivestita, en mallumo, kaj en la societo de duhomoj, el kiuj unu, kiel fortegulo, estas idolo de tuta Romo,kaj la alia patricio kaj alta armea oficisto. Se ili eç rekonusViniciuson, li diris al si, ili ne kura¸os levi kontraû linla manon, kaj koncerne min, ili estos sa¸aj, se ili vidos eç lapinton de mia nazo. Poste li komencis rememori la interparolon kun la laboris-to kaj tiu rememorado plenigis lin per nova espero.Li havisneniun dubon, ke tiu laboristo estis Ursus.Li sciis el rakon-toj de Vinicius kaj de tiuj, kiuj estis transkondukantaj Ligianel la palaco de la cezaro, pri la eksterordinara forto de tiuhomo.Kaj çar çe Euricius li demandis pri homoj escepte for-taj, estis nenio mirinda, ke oni montris al li Ursuson [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]