horacjusze

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Lecz zbyt długo mnie płocha utarczka pochłania:Nie słów tutaj, zaprawdę, trzeba, lecz działania!287do K l i t e m n e s t r yPani, by tobie służyć, wkrótce będę gotów;Idz spocząć, nim powrócę, do swoich namiotów.Córka twoja nie umrze, wróżyć mogę śmiało,Póki tchnienie choć jedno w mej piersi zostało,Na próżno gniewne niebo przyzywać jej będzie Wierzaj, pewniejsze moje niż jego orędzie.288AKT CZWARTYSCENA PIERWSZAE r y f i l a, D o r y d aDORYDACóż to mówisz, o pani? Jaka myśl szalonaKaże ci dziś zazdrościć jej, co wkrótce skona?Za godzinę ma umrzeć; lecz nigdy jej chwałaWiększej w tobie zawiści, mówisz, nie wzbudzała.Któż uwierzy? Kto dzikość taką w sercu chowa.ERYFILANigdy z ust mych prawdziwsze nie zabrzmiały słowa.Nigdy jeszcze, dręczona klęskami tyloma,Nie byłam, tak jak dzisiaj, jej szczęścia łakoma.O klęski zbyt łaskawe! Daremne nadzieje!Czy nie widzisz, jak nad nią Achilles boleje?Nazbyt jasno tę boleść widzę, co nie łudzi:�w bohater, tak grozny w oczach reszty ludzi,Co łzy wtedy poznaje, gdy przez niego płyną,Co się od nich już małą hartował dzieciną,Co nawet, jeśli prawdę mówią wśród gawiedzi,Posoką lwów się karmił, dzików i niedzwiedzi Lęku dzisiaj w jej służbie uczy się bezwiednie;Już widziała, jak płacze, jak strwożony blednie.Ty współczujesz jej doli? Za gorsze udrękiJeszcze, widząc łzy takie, składałabym dzięki!Choćby umrzeć mi także przyszło w tej godzinie.Lecz co mówię: umierać? Nie, ona nie zginie.Czyli nagle Achila gnuśny sen ogarnie?Czyli, sądzisz, zapłakał i pobladł bezkarnie?Nie, Achilles z niedoli rychło ją dobędzie;Może po to bogowie głoszą swe orędzie,By udręką tym sroższą była mi jej chwała,By się oczom kochanka piękniejszą wydała.Spójrz, co dla niej się tutaj czyni po kryjomu:Gniewny wyrok niebiosów nie znany nikomuI choć święte już stosu rozniecono żary,Nikt dotąd jeszcze nie wie imienia ofiary.Obóz cały nieświadom, co tutaj się stanie;289Z owej ciszy, Dorydo, znać ojca wahanie.Cóż on wreszcie uczyni? Jaka siła możeWobec tylu napaści trwać dalej w uporze?Matka szalona gniewem, łzy córki jedynej,Rozpacz, skargi, błagania wzburzonej rodziny,Krew ojcowska, na takie zbyt czuła namowy,Achilles, co już grozi, uderzać gotowy?Nie, wierzaj mi, daremnie gniew bogów jej wzywa.Ja tylko jedna wiecznie będę nieszczęśliwa.Ach, gdybym miała siłę!DORYDAPani, cóż to znaczy?ERYFILANie wiem, co mnie w mej gniewnej wstrzymujerozpaczy,%7łe widząc, co się dzieje, nie biegnę, by wszędzieRozgłaszać owo bogów fatalne orędzieI spisek ten ukazać, co się tutaj ważyNaigrawać bezkarnie z ich praw i ołtarzy.DORYDAJakaż myśl!ERYFILAO radości! Gdy mój czyn zasłynie,Ileż spalą kadzideł trojańskie świątynie;Jeśli mszcząc się na koniec za więzienie moje,Achillesa i króla nawzajem uzbroję;Jeśli w gniewie trojańskiej już niepomni zwady,Na siebie samych oręż obrócą zagłady;Jeśli groznym wyznaniem broń mu dając w ręce,Obóz cały ojczyznie w ofierze poświęcę!.DORYDAKtoś nadchodzi; królowa podąża w tę stronęSkryj się przed nią lub zmysły uspokój wzburzone.ERYFILAPójdz.Jak śluby te zerwać, w ukryciu mi powieGniew mój słuszny, któremu sprzyjają bogowie.290SCENA DRUGAK l i t e m n e s t r a, E g i n aKLITEMNESTRAEgino, córce mojej wymknęłam się skrycie;Zamiast lękać się, płakać, drżeć o swoje życie Ojca pragnie tłumaczyć, żąda, bym w rozterceCzciła jeszcze tę rękę, co godzi w jej serce.O czci święta! W nagrodę za jej miłość tkliwąOn się dziwi, że na śmierć biegnie nie dość żywo!.Czekam tutaj: o powód tej zwłoki mnie pyta;Sądzi pewnie, że zdrada dotąd nie odkryta.Idzie.Gniewu mu nie dam wyczytać z mej twarzy;Patrzmy, zali swój podstęp utrzymać się waży.SCENA TRZECIAA g a m e m n o n, K l i t e m n e s t r a, E g i n aAGAMEMNONCóż to czynisz, o pani? Dlaczego w tej dobieOczy moje twej córki nie widzą przy tobie?Arkas po nią już dawno przychodził z mej woli:Czy wstrzymujesz ją? Czemu zdąża tak powoli?Przed słusznym zali nie chcesz ustąpić rozkazem?Czy przed ołtarz pójść może z tobą tylko razem?Mów!KLITEMNESTRAGdy trzeba, wypełni córka twe żądanie.Lecz powiedz czy nic ciebie nie wstrzymuje, panie?AGAMEMNONMnie?KLITEMNESTRAO wszystko więc twoja zadbała opieka?AGAMEMNONPani, ołtarz przybrany i Kalchas już czeka.Wszystko czynię, co każe mi obyczaj stary.KLITEMNESTRANie mówisz, panie, dotąd imienia ofiary.AGAMEMNONCóż to znaczy? W swej trosce pani zbyt gorliwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne