[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Perisprit zmienia się stosownie do natury danych światów.Przechodząc z jednego świata do drugiego, zmieniają duchy swoją powłokę zewnętrzną, jak my zmieniamy naszą szatę w zimie i w lecie, lub w krajach podbiegunowych i na równiku.Kiedy więc przychodzą do nas duchy wyższe, przyjmują na siebie powłokę ziemską i dlatego postrzegają podobnie, jak duchy niższe, ale wszystkie duchy najczęściej słyszą i odczuwają tylko to, co chcą.Wzrok jest zawsze czynny, lecz mogą się uczynić wzajemnie niewidzialnymi dla siebie.Według stanowiska zajmowanego mogą się ukryć przed duchami niższymi, ale trudno niższym duchom ukryć się przed tymi, które je przewyższają.W pierwszej chwili po śmierci jest wzrok ducha zawsze zamroczony; rozjaśnia się stosownie do jego oczyszczenia.Co się zaś tyczy rozciągłości wzroku duchów w przestworzu nieskończonym, przyszłości i przeszłości - to zależy to od stopnia oczyszczenia i wzniosłości ducha.Powiecie może, że cała ta nauka nie jest bardzo pocieszająca.Myśleliśmy, że skoro wyzwolimy się z naszej grubomaterialnej powłoki, nie będziemy już cierpieli, a uczycie nas, że będziemy jeszcze cierpieli; bo takie, czy inne - niemniej są to jeszcze cierpienia.Tak, możemy jeszcze cierpieć, długo cierpieć, lecz możemy też sami czas trwania tych cierpień bardzo sobie skrócić.Tutejsze cierpienia nie są zawsze od nas zawisłe, ale powodem wielu boleści jest nasza wola.Idźcie do ich źródła, a zobaczycie, że największa część ich wynika z przyczyn, które mogliśmy ominąć.Ile to złego, ile chorób powinien człowiek przypisać własnym występkom, swej żądzy sławy, słowem swoim namiętnościom! Człowiek, który żył zawsze skromnie, który nie nadużywał niczego, który był powściągliwy w swych zachciankach i pragnieniach, oszczędził sobie wiele przykrości.Tak samo ma się rzecz u duchów.Cierpienia, które znoszą, są zawsze skutkiem ich życia na ziemi; nie będą już miały podagry i reumatyzmu, ale będą miały inne utrapienia, nie mniej bolesne.Widzieliśmy, że cierpienia te wynikają ze związku ducha z materią, że czym bardziej jest uwolniony od wpływu materii, czyli inaczej powiedziawszy, czym więcej jest odmaterializowany, tym mniej odczuwa wrażeń bolesnych.Od ducha samego zależy, by się w tym życiu wyzwolił spod tego wpływu.Ma on wolną wolę, a więc wolny wybór do czynienia dobra lub zła; może ukrócać swoje namiętności zwierzęce i nałogi, tłumić nienawiść, zazdrość i pychę, wystrzegać się samolubstwa, oczyszczać duszę swoją dobrymi myślami i przypisywać rzeczom świata tego tylko taką wartość, na jaką zasługują; wówczas będzie już i w obecnym żywocie cielesnym oczyszczony, wyzwolony z materii, a gdy odłoży tę powłokę i nie będzie podlegać jej wpływowi, wtedy uczuje się szczęśliwy i wolny.Zapytywaliśmy się tysięcy duchów różnych stanów, śledziliśmy je we wszystkich okresach ich życia duchowego od chwili opuszczenia swego ciała, postępowaliśmy za nimi krok za krokiem w ich żywocie pozagrobowym, badaliśmy zmiany, jakie przechodziły w ich myślach, uczuciach i otrzymaliśmy od nich wielkie bogactwo cennych bardzo wiadomości.Przekonywaliśmy się zawsze, że cierpienia odpowiadają naszemu postępowaniu w życiu, którego skutki każdy musi ponosić.Stosunki wzajemne duchówW jaki sposób obcują duchy między sobą?,,Widzą się nawzajem i rozumieją się.Słowo jest materialne, jest odbitką ducha.Fluid powszechny umożliwia między nimi obcowanie bezustanne; jest to pośrednik do przenoszenia myśli, jak u was jest powietrze przewodnikiem dźwięku; jest to pewnego rodzaju telegraf powszechny, łączący wszystkie światy i umożliwiający porozumiewanie się duchów z jednego świata na drugi."Czy duchy mogą zataić między sobą myśli swoje lub ukryć się jedne przed drugimi?"Nie, dla nich jest wszystko odkryte, zwłaszcza dla duchów doskonałych.Mogą się oddalić, ale widzą się zawsze.Nie jest to wszakże prawidłem bezwzględnym, gdyż duchy wyższe mogą się stać niewidzialnymi dla niższych, o ile uważają to za potrzebne."Jak mogą duchy bez ciała okazać swoją osobowość i odróżnić się od innych istot duchowych?"Odróżniają swoją osobowość perispritem, który wyróżnia je od innych istot, podobnie jak ciało odróżnia jednego człowieka od drugiego."Czy poznają się duchy, które żyły ze sobą na ziemi? Czy pozna syn ojca, przyjaciel przyjaciela?"Tak jest, a to z pokolenia na pokolenie."" W jaki sposób poznają się w świecie ducha ludzie, którzy znali się na ziemi ?"Widzimy swój żywot miniony i czytamy tam, jak w księdze."W jaki sposób przyjmują duszę przy powrocie do świata ducha?"Duszę sprawiedliwego jako miłego, już dawno wyczekiwanego brata.Co odczuwają duchy nieczyste przy spostrzeżeniu innego złego ducha, który zbliży się do nich?"Duchy złe są zadowolone, gdy widzą istotę sobie równą i jak same, pozbawioną błogości nieskończonej; tak samo jest na ziemi, gdy przyjdzie nicpoń między sobie równych."Czy przyjdą nam naprzeciw nasi rodzice, przyjaciele, gdy opuścimy ziemię?"Tak, nieraz wychodzą na spotkanie duszy umiłowanej, życzą jej szczęścia, jak przy powrocie z dalekiej, niebezpiecznej wędrówki, i pomagają jej przy wyzwoleniu z więzów cielesnych.Jest to wielkie dobrodziejstwo dla ducha, gdy przyjdą go przywitać dusze umiłowane."Czy duchy mają oprócz sympatii powszechnej jeszcze inne, szczególne skłonności?"Tak, podobnie jak ludzie."Czy duchy chowają nienawiść do siebie?"Nienawiść objawia się tylko między duchami nieczystymi, które wywołują i między wami nieprzyjaźń i spory."Czy iloczyn popełniony przez jednego wobec drugiego jest przeszkodą w ich sympatii wzajemnej?"Tak, ponieważ rozdzielił ich od siebie."Jakie uczucie zachowują po śmierci ci, którym uczyniliśmy tutaj coś złego?"Jeżeli są dobrzy, odpuszczą wam z litości do was.Jeżeli są źli, zachowują nienawiść i prześladują was niekiedy i w nowym żywocie.""Tak, jeżeli opiera się na prawdziwej sympatii; jeżeli jednak przyczyny fizyczne przewyższają sympatię duchową - przerywa się wraz z przyczyną.Skłonności i więzy między duchami są mocniejsze i trwalsze, niż na ziemi, ponieważ nie podlegają kaprysom interesów materialnych i samolubstwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Perisprit zmienia się stosownie do natury danych światów.Przechodząc z jednego świata do drugiego, zmieniają duchy swoją powłokę zewnętrzną, jak my zmieniamy naszą szatę w zimie i w lecie, lub w krajach podbiegunowych i na równiku.Kiedy więc przychodzą do nas duchy wyższe, przyjmują na siebie powłokę ziemską i dlatego postrzegają podobnie, jak duchy niższe, ale wszystkie duchy najczęściej słyszą i odczuwają tylko to, co chcą.Wzrok jest zawsze czynny, lecz mogą się uczynić wzajemnie niewidzialnymi dla siebie.Według stanowiska zajmowanego mogą się ukryć przed duchami niższymi, ale trudno niższym duchom ukryć się przed tymi, które je przewyższają.W pierwszej chwili po śmierci jest wzrok ducha zawsze zamroczony; rozjaśnia się stosownie do jego oczyszczenia.Co się zaś tyczy rozciągłości wzroku duchów w przestworzu nieskończonym, przyszłości i przeszłości - to zależy to od stopnia oczyszczenia i wzniosłości ducha.Powiecie może, że cała ta nauka nie jest bardzo pocieszająca.Myśleliśmy, że skoro wyzwolimy się z naszej grubomaterialnej powłoki, nie będziemy już cierpieli, a uczycie nas, że będziemy jeszcze cierpieli; bo takie, czy inne - niemniej są to jeszcze cierpienia.Tak, możemy jeszcze cierpieć, długo cierpieć, lecz możemy też sami czas trwania tych cierpień bardzo sobie skrócić.Tutejsze cierpienia nie są zawsze od nas zawisłe, ale powodem wielu boleści jest nasza wola.Idźcie do ich źródła, a zobaczycie, że największa część ich wynika z przyczyn, które mogliśmy ominąć.Ile to złego, ile chorób powinien człowiek przypisać własnym występkom, swej żądzy sławy, słowem swoim namiętnościom! Człowiek, który żył zawsze skromnie, który nie nadużywał niczego, który był powściągliwy w swych zachciankach i pragnieniach, oszczędził sobie wiele przykrości.Tak samo ma się rzecz u duchów.Cierpienia, które znoszą, są zawsze skutkiem ich życia na ziemi; nie będą już miały podagry i reumatyzmu, ale będą miały inne utrapienia, nie mniej bolesne.Widzieliśmy, że cierpienia te wynikają ze związku ducha z materią, że czym bardziej jest uwolniony od wpływu materii, czyli inaczej powiedziawszy, czym więcej jest odmaterializowany, tym mniej odczuwa wrażeń bolesnych.Od ducha samego zależy, by się w tym życiu wyzwolił spod tego wpływu.Ma on wolną wolę, a więc wolny wybór do czynienia dobra lub zła; może ukrócać swoje namiętności zwierzęce i nałogi, tłumić nienawiść, zazdrość i pychę, wystrzegać się samolubstwa, oczyszczać duszę swoją dobrymi myślami i przypisywać rzeczom świata tego tylko taką wartość, na jaką zasługują; wówczas będzie już i w obecnym żywocie cielesnym oczyszczony, wyzwolony z materii, a gdy odłoży tę powłokę i nie będzie podlegać jej wpływowi, wtedy uczuje się szczęśliwy i wolny.Zapytywaliśmy się tysięcy duchów różnych stanów, śledziliśmy je we wszystkich okresach ich życia duchowego od chwili opuszczenia swego ciała, postępowaliśmy za nimi krok za krokiem w ich żywocie pozagrobowym, badaliśmy zmiany, jakie przechodziły w ich myślach, uczuciach i otrzymaliśmy od nich wielkie bogactwo cennych bardzo wiadomości.Przekonywaliśmy się zawsze, że cierpienia odpowiadają naszemu postępowaniu w życiu, którego skutki każdy musi ponosić.Stosunki wzajemne duchówW jaki sposób obcują duchy między sobą?,,Widzą się nawzajem i rozumieją się.Słowo jest materialne, jest odbitką ducha.Fluid powszechny umożliwia między nimi obcowanie bezustanne; jest to pośrednik do przenoszenia myśli, jak u was jest powietrze przewodnikiem dźwięku; jest to pewnego rodzaju telegraf powszechny, łączący wszystkie światy i umożliwiający porozumiewanie się duchów z jednego świata na drugi."Czy duchy mogą zataić między sobą myśli swoje lub ukryć się jedne przed drugimi?"Nie, dla nich jest wszystko odkryte, zwłaszcza dla duchów doskonałych.Mogą się oddalić, ale widzą się zawsze.Nie jest to wszakże prawidłem bezwzględnym, gdyż duchy wyższe mogą się stać niewidzialnymi dla niższych, o ile uważają to za potrzebne."Jak mogą duchy bez ciała okazać swoją osobowość i odróżnić się od innych istot duchowych?"Odróżniają swoją osobowość perispritem, który wyróżnia je od innych istot, podobnie jak ciało odróżnia jednego człowieka od drugiego."Czy poznają się duchy, które żyły ze sobą na ziemi? Czy pozna syn ojca, przyjaciel przyjaciela?"Tak jest, a to z pokolenia na pokolenie."" W jaki sposób poznają się w świecie ducha ludzie, którzy znali się na ziemi ?"Widzimy swój żywot miniony i czytamy tam, jak w księdze."W jaki sposób przyjmują duszę przy powrocie do świata ducha?"Duszę sprawiedliwego jako miłego, już dawno wyczekiwanego brata.Co odczuwają duchy nieczyste przy spostrzeżeniu innego złego ducha, który zbliży się do nich?"Duchy złe są zadowolone, gdy widzą istotę sobie równą i jak same, pozbawioną błogości nieskończonej; tak samo jest na ziemi, gdy przyjdzie nicpoń między sobie równych."Czy przyjdą nam naprzeciw nasi rodzice, przyjaciele, gdy opuścimy ziemię?"Tak, nieraz wychodzą na spotkanie duszy umiłowanej, życzą jej szczęścia, jak przy powrocie z dalekiej, niebezpiecznej wędrówki, i pomagają jej przy wyzwoleniu z więzów cielesnych.Jest to wielkie dobrodziejstwo dla ducha, gdy przyjdą go przywitać dusze umiłowane."Czy duchy mają oprócz sympatii powszechnej jeszcze inne, szczególne skłonności?"Tak, podobnie jak ludzie."Czy duchy chowają nienawiść do siebie?"Nienawiść objawia się tylko między duchami nieczystymi, które wywołują i między wami nieprzyjaźń i spory."Czy iloczyn popełniony przez jednego wobec drugiego jest przeszkodą w ich sympatii wzajemnej?"Tak, ponieważ rozdzielił ich od siebie."Jakie uczucie zachowują po śmierci ci, którym uczyniliśmy tutaj coś złego?"Jeżeli są dobrzy, odpuszczą wam z litości do was.Jeżeli są źli, zachowują nienawiść i prześladują was niekiedy i w nowym żywocie.""Tak, jeżeli opiera się na prawdziwej sympatii; jeżeli jednak przyczyny fizyczne przewyższają sympatię duchową - przerywa się wraz z przyczyną.Skłonności i więzy między duchami są mocniejsze i trwalsze, niż na ziemi, ponieważ nie podlegają kaprysom interesów materialnych i samolubstwa [ Pobierz całość w formacie PDF ]