Weber Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zakaz ujawniania obecno-ści jego okrętu utwierdził jedynie komandora Casleta w przekonaniu, że najlepszy na-wet oficer głupieje, kiedy osiąga stopień flagowy. No, to wszystko, co mogę panu powiedzieć, to będą przypuszczenia, skipper ostrzegła Shannon. W takim razie przypuszczaj. Dobrze, sir. Kolejne polecenie podświetliło dwa z trzynastu widocznych naekranie symboli oznaczających okręty liniowe. Wygląda na to, że zmodernizowano jebardziej, niż przypuszczaliśmy, bo ze wszystkich mam emisje sprzętu używanego przezKrólewską Marynarkę.Musieli wymienić wszystkie aktywne sensory, ale z tych dwóchtutaj mam emisje Alfa Romeo 7 Baker, skipper. Doprawdy? mruknął Caslet.Foraker energicznie przytaknęła, ciężko z siebie zadowolona.Miała powody: AR-7(b) był standardowym radarem montowanym na wszystkichdreadnoughtach i superdreadnoughtach Ludowej Marynarki.Nie był tak dobry jak teużywane przez RMN, choć głównie z powodu rozdzielczości pozwalającej na lepszy od-czyt i wzmocnienie sygnału odebranego.AR-7(b) miał taką samą moc i zasięg i był na-prawdę dobrym urządzeniem, toteż rozsądne było, że Marynarka Graysona zostawiłanie uszkodzone radary na zdobytych okrętach. Aha potwierdziła Shannon i spoważniała. problem w tym, że jestem pewnatylko tych dwóch.Próbowałam znalezć współzależność między siłami napędów i przy-spieszeniem, ale nic nie wyszło, prawdopodobnie przez te nowe kompensatory bez-władnościowe, które RMN montuje na wszystkich okrętach od pewnego czasu.Nawetnie wiemy dokładnie, o ile są lepsze od starych, a ponieważ te okręty nie lecą z maksy-malną prędkością, nie mam pełnego odczytu możliwości ich napędów.Lepiej powinnosię udać z masą, bo nasze superdreadnoughty są mniejsze.Zaraz, coś mi świta.Co jej świtało, Caslet się nie dowiedział, gdyż nagle rozległ się melodyjny sygnałi Shannon zajęła się klawiaturą.Po kilku kolejnych sekundach trzy kolejne okręty doro-biły się białych obwódek. No proszę! ucieszyła się Shannon. Powinnam przeprosić komputer.To, co182mamy, to czysta spekulacja, ale proszę posłuchać, sir.to jest towarzyszu komandorze.Urwała, spojrzała na Jourdaina z mieszaniną żalu i zniecierpliwienia, po czym wzru-szyła ramionami i wróciła do klawiatury, przesuwając kursor na jeden z nie ozdobio-nych niczym symboli.Równocześnie podjęła przerwane wyjaśnienia: Wycisnęłam najlepszy możliwy z tej odległości odczyt siły napędów i porówna-łam go z przyspieszeniem.Nie da nam to dokładnego wyliczenia masy, ale powinnowskazać, które okręty są większe od pozostałych, prawda? Prawda. Caslet resztką sił powstrzymał się, by nie skląć jej od najgorszych.Nic by to nie dało, ponieważ Shannon naprawdę nie miała pojęcia, jak go denerwo-wało traktowanie jak półidioty i całego durnia i tłumaczenie mu po kolei tego, co albojuż wiedział od dawna, albo zdążył się wcześniej domyśleć.Używana przez nią meto-da łopatologii stosowanej miała jedną zaletę: Shannon tłumaczyła wszystkie drobiazgi,a więc i te, których rozmówca nie znał, jak i te, których zapomniał wziąć pod uwagę. Więc tak.Mogę panu powiedzieć, skipper, że to jest największy okręt ze wszyst-kich, więc założyłam, że to superdreadnought wyjaśniła i wskazała trzy jednostkiz białymi obwódkami. Te mają zbliżoną masę, ale osiągają taką samą prędkość przymocy napędów mniejszej o pięć procent.Zakładając, że wszystkie mają nowe kompen-satory, oznacza to, że są mniejsze od pierwszego, ale niewiele.Skoro pierwszy to super-dreadnought, nie mogą być dreadnoughtami, bo byłyby największe w swej klasie w ca-łej znanej galaktyce.Co więcej, sygnatury ich napędów pasują do tych dwóch, któremają nasze radary. Royal Manticoran Navy ma też trochę mniejszych superdreadnoughtów przy-pomniał Caslet. Zgadza się.Wiemy jednak, ile ich jest, i właśnie sprawdzałam, co o ich dysloka-cji wie nasz wywiad.Razem jest ich pięćdziesiąt trzy.Trzydzieści dwa są ponoć w �e-tis i Lowell, pięć gdzieś na północ od Grendelsbane, a dziesięć wchodzi w skład HomeFleet.Ponieważ nic nie miało prawa tak szybko przylecieć tu z systemu Manticore, mo-żemy ich nie brać pod uwagę.Naturalnie przy założeniu, że wywiad znowu nie dałdupy.Pozostaje więc sześć, o których nic nie wiemy.Ponieważ pięć jest mniejszych odwzorcowego, istnieją dwie możliwości: albo są to okręty klasy DuQuesne przekazaneprzez Royal Manticoran Navy Marynarce Graysona, albo mamy przez sobą osiemdzie-siąt procent nie zlokalizowanych dotąd mniejszych superdreadnoughtów wchodzącychw skład RMN.Nie wiem, jakie są statystyczne szansę tej drugiej kombinacji, ale sądzę,że nieduże. Doskonale, Shannon pochwalił ją Caslet i uśmiechnął się szeroko, klepiąc ją poramieniu.Rzeczywiście była to spekulacja, ale logiczna i oparta na solidnych podstawach.Gdyby mogli zbliżyć się nieco, miałby pewność.Gdyby.183 Coś jeszcze, Shannon? Niestety nie, skipper.Z tej odległości nie wycisnę ze sprzętu nic więcej, bo innezródła napędu powodują zbyt wiele interferencji.Mogę tylko sądzić, że z drugiej stronyformacji jest też pięć okrętów liniowych, ale nic więcej o nich panu nie powiem.A jeśliutrzymają kurs, nie będziemy w stanie uzyskać lepszych odczytów, nim wyjdą z zasię-gu sensorów. Nic nie szkodzi, Shannon, i tak doskonale się spisałaś. Jest jakaś szansa, by ktoś obejrzał sobie drugą stronę ich szyku, skipper? spy-tała z nadzieją. Obawiam się że nie. Caslet westchnął. De Conde jest zbyt daleko i nie ma napokładzie tak dobrej czarownicy taktycznej jak my.Ostatnie zdanie powiedział z uśmiechem i ponownie poklepał ją po ramieniu.A potem podszedł do Jourdaina, nadal zajętego systemem podtrzymywania życia. I co, towarzyszu komandorze? Tak jak mówiłem, towarzyszu komisarzu: jesteśmy zbyt daleko, by uzyskać jed-noznaczne odczyty.Przy tym założeniu jednak sądzę, że operacja jak dotąd przebiegazgodnie z planem.Podejdzmy może do stanowiska astrogacyjnego.o, właśnie.Jak wi-dać, ugrupowanie przeciwnika wyszło z nadprzestrzeni w rejonie wskazującym na naj-krótszą trasę przejścia z systemu Yeltsin.Co więcej, towarzyszka porucznik Foraker po-twierdziła bez wątpliwości emisje naszych radarów z dwóch ich okrętów liniowych, cowskazuje, że są to pryzy przekazane przez RMN Marynarce Graysona.Możemy takżezałożyć na podstawie innych danych, że trzy kolejne okręty są mniejsze od superdread-noughtów Królewskiej Marynarki, co sugeruje, że też są pryzami z tego samego zródła.Co prawda jest to wniosek wynikający z dedukcji, nie z dowodów, ale nie ma sposobu,by go potwierdzić, nie zbliżając się do przeciwnika, a tego zabraniają nam rozkazy.Jourdain skinął głową, Caslet zaś westchnął i przeszedł do najtrudniejszego [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne