[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nekropolis o 70 stadiów (11,5 km).Sama nazwa49Ptolemeusz XIV miał wtedy, jak podaje Appian (b.c.IIwystępuje w kilku formach, jak Cherronesus,84), dopiero 13 lat, a więc był o pięć lat młodszy od Kleopa-Chersonesus i Chersonensus.try (Plut., Anton.86).30Czyli po godz.17.50Było to 1 grudnia 48 r.31Patrz l, 1.51Miasto egipskie na zachód od dziś.Abukir.32Cezar dla zapewnienia sobie swobody poruszania się52Był ojcem pózniejszego cesarza Nerona.Swetoniuszna morzu podpalił flotę aleksandryjczyków (patrz Caes.,(Tib.4) podaje, że jako kwestor G.Cezara, w czasie wojnyb.civ.III 111, 2-6).Spłonęły wówczas 72 okręty stojącealeksandryjskiej dowodzący flotą, walnie przyczynił się dow porcie oraz te, które znajdowały się w stoczni.zwycięstwa" (przeł.J.Niemirska-Pliszczyńska).Dion Kas-33Jeden krok rzymski (passus) = 1,48 m.sjusz (XLII 40, 6) pisze, że zwycięstwo w tej bitwie morskiej34 było wyłącznie jego zasługą.Z portu Eunostus (= szczęśliwy powrót).5335 Bitwa pod Kanopus została rozegrana 19 grudnia 48 r.W starożytności były różne poglądy wśród geografów54w związku z granicą między Afryką a Azją.JedniSyn bogatego Pergameńczyka Menodotosa oraz Celtyjkiuważali, że przebiega ona przez międzymorze, zwaneAdobogionidy, adoptowany przez Mitrydatesa VI Eupatoradziś sueskim, dla innych tworzył ją Nil, niektórzyi stąd jego imię.Nadmieniano również, że podawał się zawidzieli tę granicę bardziej na zachodzie i cały Egiptnaturalnego syna Mitrydatesa VI.W 59 r.przebywał w Rzy-zaliczali do Azji, jak np.Sallustiusz (b.ług.19, 3), którymie, a w 48 r., w czasie wojny aleksandryjskiej Cezar posłałpisze: idąc wzdłuż morza koło Karabatmon, która togo po posiłki do Azji Mn.W 47 r.zaś przez zdobycie Pelu-miejscowość oddziela Egipt od Afryki" (przeł.K.zjum i Memfis pomógł Cezarowi w pokonaniu PtolemeuszaKumaniecki).XIV Dionizosa.Cezar dał mu tetrarchię Trokmijczyków36 oraz królestwo Bosporańskie, które odebrał Farnacesowi.To jest Faros, na której znajdowało się przedmieścieZostał pokonany i zabity przez Asandrosa, zięcia Farnace-Aleksandrii.Latarnia morska, stojąca na skale wesa, w 47 r.wschodniej części wyspy, od samego początku była w55rękach Cezara, który osadził tu swój garnizon (Caes., b.Ważna twierdza egipska u ujścia wschodniego odgałęzie-civ.III 112).Stąd można kontrolować wejście donia Nilu (dziś.arab.Tell Farama, kopt.Peremon ze staro-Wielkiego Portu.egipskiego Per Amon = dom Amona).3756Jezdzcy galliccy, podobnie jak i germańscy, w razie16 stycznia 47 r.potrzeby zeskakiwali z koni i walczyli jako piechota.57Zasługi Mitrydatesa, tutaj tak mocno podkreślone, znacz-38Liczba niewątpliwie zawyżona.nie pomniejszył Józef Flawiusz, który w swoich Dawnych39 dziejach Izraela (Antiquitates Iudaicae XIV, VIII 1) pisze:Wyspę Faros Cezar zajął 20 listopada 48 r. Kiedy po śmierci Pompejusza i zwycięstwie nad nim od-4021 listopada 48 r.niesionym Cezar toczył wojnę w Egipcie, liczne usługi41Stały one na wschodniej stronie Heptastadionu wWielkim Porcie (Cass.Dio.XIX 3), częściowo tuż przysamej oddal mu z woli Hirkana Antypater, który był zarządcą go azylu i przygarniętego przez nich; podawał się on za%7łydów.Mitrydates bowiem Pergameński, który ciągnął Ptolemeusza, brata Kleopatry, zaginionego bez śladu w bi-z wojskiem na pomoc, stal pod Askalonem, nie mogąc twie z Cezarem nad Nilem" (przeł.L.Piotrowicz).przebić się pod Peluzjum.Wtenczas nadciągnął Antypater676 kwietnia 47 r.z trzema tysiącami ciężkozbrojnej piechoty żydowskiej i po-68nadto nakłonił przywódców arabskich, aby mu także przy- Cezar (b.civ.III 108, 3) podaje: W testamencie Ptole-szli z pomocą.Za jego staraniem wszyscy władcy syryjscy meusza-ojca dziedzicami zostali ustanowieni: z dwu synówudzielili mu wsparcia, nie chcąc ustępować innym w okazy- starszy, a z dwu córek ta, która wyprzedzała wiekiem.waniu swojej usłużności Cezarowi.Między nimi był władca Ptolemeusz zaklinał w tym testamencie lud rzymski, naJamblich i Ptolemeusz, syn Sosimosa (Sohema), mieszkają- wszystkich bogów i na układy, które zawarł z Rzymem, abycy w Libanie, i niemal wszystkie miasta.Gdy Mitrydates tak się stało".opuścił Syrię i przybył do Peluzjum, mieszkańcy jego nie69Ptolemeusz XIII Auletes.chcieli go wpuścić, więc począł oblegać miasto.Szczególną70dzielnością odznaczył się Antypater, który pierwszy zrobiłPatrz przyp.66.wyłom w murze otwierając innym drogę do wdarcia się do71Kleopatra stała się faktycznie jedynowładczynią.Jej pierw-miasta.W ten sposób wzięto Peluzjum.Gdy następnie An-szy mąż i współwładca Ptolemeusz XIV Dionizos zaginąłtypater i Mitrydates podążali ze swoimi wojskami do Ceza-w bitwie nad Nilem, następnego zaś męża i współwładcęra, natrafili na przeszkodę ze strony %7łydów egipskich, któ-Ptolemeusza XV, który również jak Ptolemeusz XIV był jejrzy mieszkali w [kraju] zwanym Oniaszowym".Antypaterbratem, kazała otruć, aby nie posłużono się nim przeciwjednak i na nich wpłynął, aby się przyłączyli, jak na pobra-niej w ewentualnych rozgrywkach pałacowych o władzę.tymców przystało.Najsilniej przemówił do nich okazany imO znanych z opisów innych autorów starożytnych wspania-list arcykapłana Hirkana, w którym zwracał się do nich, abyłych i nieustannych uroczystościach, jakie Kleopatra urzą-byli przyjaciółmi Cezara i przyjęli wojsko z całą życzliwo-dzała na cześć zwycięskiego Cezara z myślą, aby go jakścią nie skąpiąc niczego, czego mu byłoby potrzeba.Widzącnajdłużej zatrzymać u siebie w Egipcie, nasz autor w ogóletedy, że arcykapłan i Antypater zgodnie sobie tego życzą,nie wspomina.dali mu posłuch.O ich przyłączeniu dowiedzieli się miesz-72kańcy okolicy Memfis i sami także przyzwali do siebie Mi-Arsynoe IV była ozdobą tryumfu Cezara, który odbył ontrydatesa, który po przybyciu wcielił ich do swoich oddzia-w Rzymie w 46 r.Zwolniona udała się do Efezu, aby szukaćłów" (przeł.J.Radożycki) [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Nekropolis o 70 stadiów (11,5 km).Sama nazwa49Ptolemeusz XIV miał wtedy, jak podaje Appian (b.c.IIwystępuje w kilku formach, jak Cherronesus,84), dopiero 13 lat, a więc był o pięć lat młodszy od Kleopa-Chersonesus i Chersonensus.try (Plut., Anton.86).30Czyli po godz.17.50Było to 1 grudnia 48 r.31Patrz l, 1.51Miasto egipskie na zachód od dziś.Abukir.32Cezar dla zapewnienia sobie swobody poruszania się52Był ojcem pózniejszego cesarza Nerona.Swetoniuszna morzu podpalił flotę aleksandryjczyków (patrz Caes.,(Tib.4) podaje, że jako kwestor G.Cezara, w czasie wojnyb.civ.III 111, 2-6).Spłonęły wówczas 72 okręty stojącealeksandryjskiej dowodzący flotą, walnie przyczynił się dow porcie oraz te, które znajdowały się w stoczni.zwycięstwa" (przeł.J.Niemirska-Pliszczyńska).Dion Kas-33Jeden krok rzymski (passus) = 1,48 m.sjusz (XLII 40, 6) pisze, że zwycięstwo w tej bitwie morskiej34 było wyłącznie jego zasługą.Z portu Eunostus (= szczęśliwy powrót).5335 Bitwa pod Kanopus została rozegrana 19 grudnia 48 r.W starożytności były różne poglądy wśród geografów54w związku z granicą między Afryką a Azją.JedniSyn bogatego Pergameńczyka Menodotosa oraz Celtyjkiuważali, że przebiega ona przez międzymorze, zwaneAdobogionidy, adoptowany przez Mitrydatesa VI Eupatoradziś sueskim, dla innych tworzył ją Nil, niektórzyi stąd jego imię.Nadmieniano również, że podawał się zawidzieli tę granicę bardziej na zachodzie i cały Egiptnaturalnego syna Mitrydatesa VI.W 59 r.przebywał w Rzy-zaliczali do Azji, jak np.Sallustiusz (b.ług.19, 3), którymie, a w 48 r., w czasie wojny aleksandryjskiej Cezar posłałpisze: idąc wzdłuż morza koło Karabatmon, która togo po posiłki do Azji Mn.W 47 r.zaś przez zdobycie Pelu-miejscowość oddziela Egipt od Afryki" (przeł.K.zjum i Memfis pomógł Cezarowi w pokonaniu PtolemeuszaKumaniecki).XIV Dionizosa.Cezar dał mu tetrarchię Trokmijczyków36 oraz królestwo Bosporańskie, które odebrał Farnacesowi.To jest Faros, na której znajdowało się przedmieścieZostał pokonany i zabity przez Asandrosa, zięcia Farnace-Aleksandrii.Latarnia morska, stojąca na skale wesa, w 47 r.wschodniej części wyspy, od samego początku była w55rękach Cezara, który osadził tu swój garnizon (Caes., b.Ważna twierdza egipska u ujścia wschodniego odgałęzie-civ.III 112).Stąd można kontrolować wejście donia Nilu (dziś.arab.Tell Farama, kopt.Peremon ze staro-Wielkiego Portu.egipskiego Per Amon = dom Amona).3756Jezdzcy galliccy, podobnie jak i germańscy, w razie16 stycznia 47 r.potrzeby zeskakiwali z koni i walczyli jako piechota.57Zasługi Mitrydatesa, tutaj tak mocno podkreślone, znacz-38Liczba niewątpliwie zawyżona.nie pomniejszył Józef Flawiusz, który w swoich Dawnych39 dziejach Izraela (Antiquitates Iudaicae XIV, VIII 1) pisze:Wyspę Faros Cezar zajął 20 listopada 48 r. Kiedy po śmierci Pompejusza i zwycięstwie nad nim od-4021 listopada 48 r.niesionym Cezar toczył wojnę w Egipcie, liczne usługi41Stały one na wschodniej stronie Heptastadionu wWielkim Porcie (Cass.Dio.XIX 3), częściowo tuż przysamej oddal mu z woli Hirkana Antypater, który był zarządcą go azylu i przygarniętego przez nich; podawał się on za%7łydów.Mitrydates bowiem Pergameński, który ciągnął Ptolemeusza, brata Kleopatry, zaginionego bez śladu w bi-z wojskiem na pomoc, stal pod Askalonem, nie mogąc twie z Cezarem nad Nilem" (przeł.L.Piotrowicz).przebić się pod Peluzjum.Wtenczas nadciągnął Antypater676 kwietnia 47 r.z trzema tysiącami ciężkozbrojnej piechoty żydowskiej i po-68nadto nakłonił przywódców arabskich, aby mu także przy- Cezar (b.civ.III 108, 3) podaje: W testamencie Ptole-szli z pomocą.Za jego staraniem wszyscy władcy syryjscy meusza-ojca dziedzicami zostali ustanowieni: z dwu synówudzielili mu wsparcia, nie chcąc ustępować innym w okazy- starszy, a z dwu córek ta, która wyprzedzała wiekiem.waniu swojej usłużności Cezarowi.Między nimi był władca Ptolemeusz zaklinał w tym testamencie lud rzymski, naJamblich i Ptolemeusz, syn Sosimosa (Sohema), mieszkają- wszystkich bogów i na układy, które zawarł z Rzymem, abycy w Libanie, i niemal wszystkie miasta.Gdy Mitrydates tak się stało".opuścił Syrię i przybył do Peluzjum, mieszkańcy jego nie69Ptolemeusz XIII Auletes.chcieli go wpuścić, więc począł oblegać miasto.Szczególną70dzielnością odznaczył się Antypater, który pierwszy zrobiłPatrz przyp.66.wyłom w murze otwierając innym drogę do wdarcia się do71Kleopatra stała się faktycznie jedynowładczynią.Jej pierw-miasta.W ten sposób wzięto Peluzjum.Gdy następnie An-szy mąż i współwładca Ptolemeusz XIV Dionizos zaginąłtypater i Mitrydates podążali ze swoimi wojskami do Ceza-w bitwie nad Nilem, następnego zaś męża i współwładcęra, natrafili na przeszkodę ze strony %7łydów egipskich, któ-Ptolemeusza XV, który również jak Ptolemeusz XIV był jejrzy mieszkali w [kraju] zwanym Oniaszowym".Antypaterbratem, kazała otruć, aby nie posłużono się nim przeciwjednak i na nich wpłynął, aby się przyłączyli, jak na pobra-niej w ewentualnych rozgrywkach pałacowych o władzę.tymców przystało.Najsilniej przemówił do nich okazany imO znanych z opisów innych autorów starożytnych wspania-list arcykapłana Hirkana, w którym zwracał się do nich, abyłych i nieustannych uroczystościach, jakie Kleopatra urzą-byli przyjaciółmi Cezara i przyjęli wojsko z całą życzliwo-dzała na cześć zwycięskiego Cezara z myślą, aby go jakścią nie skąpiąc niczego, czego mu byłoby potrzeba.Widzącnajdłużej zatrzymać u siebie w Egipcie, nasz autor w ogóletedy, że arcykapłan i Antypater zgodnie sobie tego życzą,nie wspomina.dali mu posłuch.O ich przyłączeniu dowiedzieli się miesz-72kańcy okolicy Memfis i sami także przyzwali do siebie Mi-Arsynoe IV była ozdobą tryumfu Cezara, który odbył ontrydatesa, który po przybyciu wcielił ich do swoich oddzia-w Rzymie w 46 r.Zwolniona udała się do Efezu, aby szukaćłów" (przeł.J.Radożycki) [ Pobierz całość w formacie PDF ]