Forbes Colin Tweed 08 Zabójczy wir

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Irena powiedziała, że dostaniemy coś do picia w czasie lotudo Rovaniemi.O, proszę spojrzeć, jest nasz samolot.Ich oczom ukazało się lądowisko.Podsuwane schodki były nadal na miejscu.Marler wszedł po stopniach za panią Fairweather i usiadł obok niej.Trudno byłosobie wymarzyć doskonalszy kamuflaż.Paula zajęła miejsce przy oknie obok Newmana, dwa rzędy za Marlerem.Spojrzała na zegarek.Po chwili ponownie sprawdziła czas.Newman wiedział, coją trapi.Wcześniej czy pózniej dwudziestoosobowa ekipa strażników odnajdziemartwych towarzyszy.I wtedy samolot nie dostanie pozwolenia na start.Pięć minut pózniej ukazał się długi sznur turystów.Maszerowali zdecydowaniew kierunku samolotu.Weszli pospiesznie na pokład i zajęli miejsca.Przewodniczka wyglądała na przygnębioną.Pani Fairweather oznajmiłascenicznym szeptem, który słyszało pół samolotu: Widzi pan! To ja zapoczątkowałam ten bunt.Wiedziałam, że wszyscy sąwykończeni. Pani ma świetne wyczucie skłamał Marler, uśmiechając się pogodnie.Paula obserwowała z okna wejście do kompleksu budynków.Była przekonana,że w ostatniej chwili pojawią się tam strażnicy.Odsunięto schodki, pilot włączyłsilniki i śmigła zaczęły się obracać.Paula nie odrywała oczu od wejścia.Naglezamarła.W kierunku samolotu biegli trzej umundurowani ludzie, wymachującrękami i otwierając usta, jakby wykrzykiwali jakieś rozkazy. Czegokolwiek chcą, jest już za pózno.Odlatujemy! krzyknęłaprzewodniczka.Paula usłyszała, jak zatrzaśnięto drzwi do kabiny pasażerskiej.Fokker ruszył zmiejsca i nabrawszy szybkości na pasie startowym wzbił się w bezchmurneniebo.Po trzydziestu sekundach Instytut Meteorologii przypominał widocznądaleko w dole budowlę z klocków.Maszyna wracała w kierunku Rovaniemi. Muszę przyznać, pani Fairweather powiedział Marler zblazowanymtonem że jestem pani bardzo wdzięczny za skrócenie tej wycieczki.Byłanaprawdę nudna.Zmiertelnie nudna.35 Frank, twierdzisz, że ktoś wdarł się do instytutu w Kemij�rvi?Hauser był niepokojąco opanowany.Siedział za biurkiem w okrągłej wieżydziwacznego domu w Helsinkach.Za oszklonymi drzwiami znajdował się balkonz bogato zdobioną metalową balustradą.Galvone przechadzał się nerwowo tam iz powrotem, trzymając ręce w kieszeniach. Dostałem właśnie wiadomość przez telefon oznajmił. W garażu naczwartym poziomie zabito dwóch strażników. Mów dalej powiedział Hauser złowieszczym tonem. Nie przekazuj miinformacji na raty. Z jednego z kontenerów w ciężarówce zniknęło trochę semtexu.Przypuszczalnie intruzi dołączyli do zwiedzającej instytut grupy turystów. A dopiero co tam byłeś, żeby wzmocnić ochronę.Tak mnie przynajmniejzapewniałeś.Co się stało? Czy nie mogę na tobie polegać? Proszę posłuchać, szefie. Galvone rozłożył ręce w błagalnym geście.Wydałem polecenie, żeby wszystkie grupy strażników jadły posiłki na zmianę.Połowa ekipy miała zostawać na miejscu.Strażnicy t garażu poszli na obiadrazem, pewnie po to, żeby móc pogadać i pograć w karty.Postąpili całkowiciewbrew moim rozkazom.Zostawili tylko dwóch ludzi i ci dwaj zginęli. Frank, przestań chodzić w kółko! Usiądz na tyłku, na litość boską, bo niemogę myśleć.Hauser zapalił papierosa.Nie podwinął rękawów koszuli.Wprawdzie o szóstejwieczorem wciąż panował nieznośny upał, ale Hauser był przyzwyczajony doskrajnych temperatur.Myślał o Irinie Sierowej.Poruszyła go rano wiadomością,że w hotelu Hesperia przebywa człowiek nazwiskiem Tweed, jeden z szefówbrytyjskiego wywiadu.Odnalazł więc przywódcę swoich wrogów który w tejchwili powinien już być martwy.Hauser nie był pewien, czy Irina postąpiłasłusznie.Jak zareaguje na tę wiadomość premier Wielkiej Brytanii?Miał jeszcze jeden problem.Biorąc pod uwagę napad na ciężarówkę na północod Porvoo, zginęły w sumie próbki z dwóch partii materiałów wybuchowych.Hauser nie miał wątpliwości, że za tamten wypadek byli odpowiedzialni ci samiludzie, którzy dokonali kradzieży w Instytucie Meteorologii.Zdobyli dowody ipokażą je być może fińskim władzom.Będąc w takim położeniu prawie każdywolałby się wycofać.Ale nie Hauser.Kiedy wywierano na niego presję, atakował. Znajdujemy się w krytycznej sytuacji, Frank.Operacja Ural już się zaczęła.Zobacz.Podsunął mu przez biurko egzemplarz Herald Tribune i czekał, aż Galvoneprzeczyta tekst.Duży nagłówek głosił: WYSADZONO POCIG KOLEITRANSSYBERYJSKIEJ.ZGINAO PONAD STO OS�B.Galvone czytał artykuł.Władze sowieckie oskarżały ekstremistów i terrorystów.Gdy Galvone byłpogrążony w lekturze, Hauser spoglądał za okno.Irina Sierowa nigdy niepopełniłaby takiego błędu.Spowodowałaby wybuch po przejezdzie pociągu.Imszybciej wyśle ją z powrotem do Rosji, żeby przejęła kontrolę nad akcją, tymlepiej.Pierwszą dostawę materiałów wybuchowych prze-szmuglowano przezgranicę zbyt wcześnie. Co teraz robimy? zapytał Galvone. Kontynuujemy operację Ural.Tym razem pod kierunkiem kogoś, kto wie,co ma robić.Biorąc pod uwagę wydarzenia w Instytucie Meteorologii, musimyszybko przetransportować wszystkie materiały wybuchowe przez granicę doRosji.Zajmiesz się tym.Będziesz miał pełne ręce roboty, Frank. W porządku, szefie.Co jeszcze?Galvone poczuł ulgę, że Hauser przestał mówić o wpadce w instytucie.Nie chciałwracać do tego tematu. Awaryjny plan przeniesienia naszego centrum operacyjnego z Helsinek docentrali w Sztokholmie.W ciągu dwunastu godzin.Wszystkie tajne akta,personel wyższego szczebla.Staram się uspokoić lińskie władze, proponując imtrzy miliony dolarów na budowę superlodołamacza.Są jednak tak cholernieczuli na pukcie swojej neutralności, że mogą na to nie przystać.Najważniejsząsprawą jest teraz kontynuowanie operacji Ural [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne