Ossendowski F. A. Lenin (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W chwili ostatecznego zdenerwowania Uljanowa póxno w nocy do mieszkania jegow Schwabing zapukano pod�ug umówionego znaku.Wszed� Walcis.Mia� tajemnicz� min�.Szepn��: Zapalcie lamp�!Gdy Swiat�o b�ysn�o, �otysz wyj�� spod po�y palta spor� paczk�, mocno obowi�zan�sznurkiem.88Uljanow spojrza� i krzykn��: Pieni�dze! Iskra b�dzie �y�a! Pi��set banknotów po 10 rubli ka�dy! chwali� si� Walcis. Robota czysta! Tu nikti nic nie spostrze�e! Zrobi�em prób�.Zmieni�em w banku dziesi�� takich papierków.Posz�og�adko!W�odzimierz Sciska� r�ce grawera i dzi�kowa� mu, Smiej�c si� i ciesz�c. Nigdy nie zapomn� wam tej przys�ugi! mówi�. Dajcie-no mi teraz klisz�, mo�e si�jeszcze raz przyda�! Klisza p�k�a przy odbijaniu 511-go banknotu mrukn�� Walcis, spuszczaj�c oczy.Uljanow przelotnie spojrza� na niego i rzek� spokojnie: P�k�a powiadacie? No, niech i tak b�dzie! Dzi�kuj� wam, towarzyszu!Walcis odszed�.Krupskaja, patrz�c na m�a, spyta�a: Czy nie mySlisz, Wo�odzia, �e ten cz�owiek b�dzie teraz bi� fa�szywe banknoty? Niezawodnie, �e b�dzie! zawo�a� weso�ym g�osem. Nic to mnie nie obchodzi.B�-dzie bi�, a� go wpakuj� do wi�zienia.tymczasem do roboty!Podzieli� du�� paczk� na ma�e, po sto rubli w ka�dej.Nazajutrz rozdano je towarzyszom,aby w ró�nych dzielnicach zmienili na pieni�dze niemieckie.Ko�o godziny trzeciej W�odzimierz Uljanow kupowa� ju� funty angielskie i bilety do Lon-dynu, a Nadzieja Konstantynówna pakowa�a ksi��ki i szczup�� walizk�, gdzie si� mieSci ichskromny, raczej ubogi dobytek.W Londynie rozpocz�a si� o�ywiona praca.Przyby� nowy wspó�pracownik.By� to m�ody socjalista, Leon Bronsztejn, znany pod pseu-donimem Trockij.Niedawno uciek� z wi�zienia syberyjskiego i przedar� si� zagranic�.Znaligo ju� w kó�kach studenckich i robotniczych, gdzie z powodzeniem wyst�powa� jako komen-tator marksizmu.M�ody rewolucjonista mia� nieprzeparty poci�g do dziennikarstwa i zacz�� codziennie pi-sywa� w Iskrze.Uljanow przygl�da� mu si� uwa�nie.Pewnego razu, gdy Trockij wyszed� do niego, rzek�do Krupskiej: Ten m�odzieniec posiada pierwszorz�dne zdolnoSci agitacyjne i, poniewa� niczem si�nie kr�puje, niezawodnie wysoko zajdzie.Jako cz�owiek swej rasy jest impulsywny, rzutki,lecz niewytrwa�y.Potrzebuje on takiego mentora, jak ja, który nigdy si� nie zapala, ja zaSpotrzebuj� jego, bo tymczasem tylko on, jak mi si� zdaje, potrafi do ko�ca mySle� i dzia�a�,pod�ug mego planu.Nadzieja Konstantynówna odezwa�a si� cicho: Ma za du�o aplombu i styl posiada przykry, arogancki, feljetonowy, arbitralny, a bezprzekonywuj�cej g��bi i prostoty. M�ody jeszcze! zaSmia� si� W�odzimierz. Niebawem nauczy si� wszystkiego! Chc�go wprowadzi� do naszej grupy z Plechanowym.B�dzie on siódmym, co dobrze dla g�oso-wania, i nasz co niezb�dne dla przeprowadzenia moich wniosków!Jednak Plechanow s�ysze� nie chcia� o Trockim, do grupy nie przyj�� i do komitetu swojej Jutrzni oraz Iskry nie dopuSci�.Trockij obra�ony wyjecha� do Pary�a.89Kierunek, nadany Iskrze przez Uljanowa, nie podoba� si� Plechanowowi.Pró�no jednakprzyje�d�a� sam do Londynu i konferowa� z W�odzimierzem, ten powtarza�: Jestem zwolennikiem rewolucyjnego, wojuj�cego marksizmu i takim pozostan�, chocia�-bym mia� by� porzuconym przez wszystkich!Pewnego razu zaprosi� Plechanowa na przechadzk�.Powióz� go do Highgate i zaprowadzi� na cmentarz. Co za fantazja w�óczy� si� po tym Smietniku? zapyta� Plechanow. Za chwil�, Jerzy Walentynowiczu, nie powtórzycie tych s�ów! szepn�� Uljanow.Przeszli jeszcze kilkaset kroków i stan�li przed skromnym pomnikiem. Karol Marks! przeczyta� na g�os Plechanow. Karol Marks powtórzy� W�odzimierz. Usi�dxmy tu w milczeniu i oddajmy si� zadu-mie.Miejsce to zas�uguje na to.Siedzieli d�ugo, nic nie mówi�c do siebie.Uljanow pochyli� g�ow� i z pod oka obserwowa� starego rewolucjonist�.Z�yma� si�, bopoczu�, jak zimny dreszcz przebiega� mu po grzbiecie. Ten cz�owiek mySli w tej chwili o sobie. szepn�� bezdxwi�cznie.Wyprostowa� si� i zacz�� mówi�, wbijaj�c wzrok w blade oczy Plechanowa: Ja nie umiem wyg�asza� b�yskotliwych frazesów.Powiem wprost, co mySl� w tej chwili.Uk�ada�o si� to w mojej g�owie od dawna, od dnia, gdy po raz pierwszy spotka�em was,Jerzy Walentynowiczu; zg��bi�em wszystko do dna, dok�adnie, bo tylko tak� mySl uznaj�.Nag�os powtarza�em to, co mam powiedzie� w tej chwili, powtarza�em tu, wywo�uj�c w pami�-ci oblicze najwi�kszego z proroków, starego Karola Marksa.On s�ysza� spowiedx moj�i utwierdzi� mnie w zamiarze.Plechanow podniós� krzaczase brwi i s�ucha�. Je�eli pracuj�ca klasa b�dzie oczekiwa�a swego uprawnienia przez panuj�c� bur�uazj� wszystko przepadnie.Uprawnienie to b�dzie dane wtedy, gdy nasi wrogowie posi�d� bro�nie do zwalczenia.Technika i chemja d�� ku temu.Musimy przedtem zgnieS� bur�uazj�,musimy przedtem trzyma� ca�y Swiat w stanie nigdy nie gasn�cej rewolucji, musimy odrzu-ca� wszystko, co nam zdradliwie obiecuje i daje pa�stwo bur�uazyjne, musimy mie� zawszew pogotowiu ukryty sztylet i kamie� w zanadrzu, aby uderzy� znienacka w momencie najod-powiedniejszym! Innej drogi niema, niema, Jerzy Walentynowiczu!Stary socjalista nachmurzy� czo�o i mrukn�� niech�tnie: Tymczasem fa�szujecie pieni�dze! Ha�bicie Swi�te idea�y rewolucji i socjalizmu?Uljanow zacisn�� szcz�ki i zmru�y� oczy. Fa�szuj� pieni�dze, lecz z chwil�, gdy zaczynaj� one s�u�y� rewolucji, staj� si� prawdzi-wemi! wybuchn��. Ha�b� odczuwaj� zwyci�eni, zwyci�zcy nie znaj� tego s�owa! A jednak. zacz�� Plechanow. Nic wi�cej! przerwa� mu W�odzimierz. Bol� mnie s�owa wasze, och, jak bol�!Doko�cz� wi�c tego, o czem mySla�em nieraz nad grobem Marksa.Musz� doko�czy�,szczególnie po tem, com us�ysza� od was! Wiedxcie, �e nie zatrzymam si� przed rozbi-ciem partji, przed zerwaniem z wami, przed oskar�eniem najci�szem i druzgoc�cem,które rzuc� wam, nie zamySl� si� ani na chwil�, �eby zgnieS� was, którego kochami uwielbiam szczerem sercem, zdepta�, a imi� wasze zohydzi� na wieki! Nie mam nic dlasiebie, oprócz idei, a tej broni� b�d� z�bami, pazurami, s�owem, bagnetami i szubienica-90mi! Idxcie ze mn� do ko�ca, a imi� wasze pozostanie jasnem, jak s�o�ce! Je�eli odst�pi-cie mnie gorzej wam! Pogró�ka? spyta� Plechanow. Ostrze�enie i gor�ce b�aganie! wyrwa� si� Uljanowowi nami�tny szept.Wi�cej nic nie mówili do siebie i powracali do Londynu, zgn�bieni, zamySleni.Plechanow wkrótce wyjecha�.Rozstanie si� by�o zimne i kr�puj�ce dla obydwóch.Na po-�egnanie obaj nie wiedzieli, co maj� sobie powiedzie�.Wkrótce Uljanow wyjecha� na ca�y miesi�c do Bretanji.Pozostawi� w redakcji kilka artyku�ów dla Iskry , podpisanych owym pseudonimem Lenin.Pierwszy raz uczyni� to bezwiednie.Napisa� pierwsze nazwisko, jakie przysz�o mu na pami��. Lenin ?Nagle wyp�yn�a we wspomnieniach niegdyS kochana, uduchowiona twarz Heleny, z�oci-ste warkocze, oczy pe�ne zachwytu i b�ysków rzewnych. Czy s�ysza�a ona o mnie? pomySla� z westchnieniem. Mo�e, uwa�a mnie za potwo-ra, jak ta Szumi�owa? Ech! Z pewnoSci� dawno ju� zapomnia�a! W innem niezawodnie obra-ca si� Srodowisku ta.córka genera�a.Jednak czu� woko�o siebie jakieS lekkie szmery, jakieS drgania powietrza, jakgdyby drob-ne motyle muska�y twarz jego i dotyka�y powiek.Zdziwi� si� nawet, bo wpad� w zadum�, ogarni�ty wspomnieniami m�odoSci.W tej chwili Nadzieja Konstantynówna zapyta�a go o adres jednego z towarzyszy w No-wym Jorku.Niestosowne mySli rozwia�y si� natychmiast, niespodziewanie nap�ywaj�ce wspo-mnienia prysn�y sp�oszone. G�upstwo wszystko! szepn�� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Podobne