[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy wszyscy stracili już jakąkolwiek nadzieję na wyzdrowienie cesarzowej - mam na myśli ludzi z jej otoczenia - od razu zaczęli się troszczyć o najwyższą władzę i o siebie samych.Rozpoczęli ujawniać swe myśli.Mówię to nie ze słyszenia od kogoś, lecz sam uczestniczyłem w ich decyzjach i naradach, widząc na własne oczy i słysząc na własne uszy, jak manipulowali sprawami Cesarstwa, zupełnie jak przy grze w kości.20.Słońce nie doszło jeszcze do szczytu swego biegu.Cesarzowa oddychała z trudem i było rzeczą prawdopodobną, że niebawem umrze.Tymczasem oni zebrali się w tym samym miejscu przy tronie wraz ze swoim przywódcą w środku i zaczęli rozważać nad tym, jakiego człowieka spośród innych postawią na czele spraw państwowych, przy czym myśleli o kimś niezawodnym, kto pozostałby przywiązany do nich i zachował wszystkie ich bogactwa.Tego, kogo wybrali, nie zamierzam obec-135 Tj.mnisi.136 Mieszkańcy starożytnej Akarnanii, kraju górzystego i lesistego w zachodniej części Grecji środkowej.Nosili przy sobie broń nawet w czasach pokoju.Uchodzili za czarowników.nie charakteryzować i nie będę utrzymywał, że w ogóle chybili swego dokładnie obmyślonego celu.Ten człowiek nie tyle nadawał się do sprawowania władzy, ile do tego, żeby ktoś inny rządził nim i kierował.Zresztą osiągnął lato swego życia i wchodził w następną porę roku, gdyż głowę pokrywały mu już srebrne włosy.21.Tak więc nakłoniono cesarzową, żeby tego człowieka zaszczyciła koroną cesarską.Włożyła mu na głowę diadem i uznała za cesarza.Potem jeszcze na krótko pozostała przy władzy, zmarła na godzinę przed końcem roku137.Władcą Cesarstwa został Michał, wkrótce jednak pozbawiono go korony.Mając zamiar mówić o nim, poprzedzę swe opowiadanie krótkim wstępem.137 Cesarzowa zmarła 31 VIII 1056 w siedemdziesiątym szóstym roku życia (por.Kedrenos II 611, 20-612, 2; Skylitzes 480).Rok w Bizancjum zaczynał się l IX.KSIĘGA SIÓDMAMICHAŁ VI (1056-1057)IZAAK KOMNEN (1057-1059)POCZĄTEK PANOWANIA MICHAŁA STAREGO CESARZ TEN RZĄDZIŁ PRZEZ JEDEN ROK1.Tym, którzy dopiero co otrzymali godność cesarską, wydaje się, że dla zachowania władzy wystarczy, żeby stronnictwo cywilne powitało ich aklamacjami.Przebywając blisko z ludźmi tego stronnictwa sądzą, że jeśli jego sprawy będą się układały pomyślnie, oni umocnią swą władzę na trwałe.W czasie kiedy przejmują berło, pozwalają im mówić i przychodzić do nich w swej obecności.Gdy ci od razu skaczą z radości wyrażanej w pochlebnych słowach i w kilku błahych przemówieniach, cesarze, jakby już otrzymali wsparcie boskie, obywają się bez żadnej innej pomocy.Tymczasem bezpieczeństwo ich opiera się na trzech podstawach: na ludzie, stanie senatorskim i wojsku.Ostatnia stanowi ich najmniejszą troskę, pozostałe natomiast od razu obdarzają swymi łaskami cesarskimi.2.Michał Stary szafował godnościami w sposób bardziej okazały niż wypadało.Nie wynosił bowiem obdarowywanego na kolejno wyższe stanowisko, lecz na takie, które przekraczało je o jedno albo na jeszcze wyższe.Jeśli ktoś, kto stał blisko cesarza, prosił go od razu o czwarte stanowisko, znajdywał go dobrze usposobionego wobec tej prośby.Dlatego właśnie pojawiał się inny, trącał go z drugiego boku i nie zdarzało się, żeby nie otrzymał piątego stanowiska.Krótko mówiąc, hojność cesarza wprowadzała tu prawdziwe zamieszanie.POSELSTWO DOWÓDCÓW WOJSKOWYCH U CESARZA MICHAŁA3.Kiedy dowiedzieli się o tym stratioci1, a wśród stratiotów ich najwyżsi dowódcy, stanowiący elitę wojskową, przybyli do Bizancjum2, żeby otrzymać te same czy nawet wyższe godności.Wyznaczono im dzień audiencji u cesarza.Ja wówczas znajdowałem się przy autokratorze.Weszli ci dzielni mężowie, prawdziwi bohaterzy, skłonili przed cesa-1 Stratioci (stratiotai) - żołnierze osiedleni na dziedzicznych działkach ziemi w okręgach wojskowych, temach.Byli zobowiązani do służby wojskowej.2 Bizancjum - starożytna nazwa Konstantynopola.rzem głowy, powitali go aklamacjami, jak to jest w zwyczaju, i z kolei stanęli na rozkaz cesarza.Cesarz powinien był ich przyjąć, jednego po drugim, zacząć rozmowę od słów życzliwych i godnych cesarza [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl odbijak.htw.pl
.Gdy wszyscy stracili już jakąkolwiek nadzieję na wyzdrowienie cesarzowej - mam na myśli ludzi z jej otoczenia - od razu zaczęli się troszczyć o najwyższą władzę i o siebie samych.Rozpoczęli ujawniać swe myśli.Mówię to nie ze słyszenia od kogoś, lecz sam uczestniczyłem w ich decyzjach i naradach, widząc na własne oczy i słysząc na własne uszy, jak manipulowali sprawami Cesarstwa, zupełnie jak przy grze w kości.20.Słońce nie doszło jeszcze do szczytu swego biegu.Cesarzowa oddychała z trudem i było rzeczą prawdopodobną, że niebawem umrze.Tymczasem oni zebrali się w tym samym miejscu przy tronie wraz ze swoim przywódcą w środku i zaczęli rozważać nad tym, jakiego człowieka spośród innych postawią na czele spraw państwowych, przy czym myśleli o kimś niezawodnym, kto pozostałby przywiązany do nich i zachował wszystkie ich bogactwa.Tego, kogo wybrali, nie zamierzam obec-135 Tj.mnisi.136 Mieszkańcy starożytnej Akarnanii, kraju górzystego i lesistego w zachodniej części Grecji środkowej.Nosili przy sobie broń nawet w czasach pokoju.Uchodzili za czarowników.nie charakteryzować i nie będę utrzymywał, że w ogóle chybili swego dokładnie obmyślonego celu.Ten człowiek nie tyle nadawał się do sprawowania władzy, ile do tego, żeby ktoś inny rządził nim i kierował.Zresztą osiągnął lato swego życia i wchodził w następną porę roku, gdyż głowę pokrywały mu już srebrne włosy.21.Tak więc nakłoniono cesarzową, żeby tego człowieka zaszczyciła koroną cesarską.Włożyła mu na głowę diadem i uznała za cesarza.Potem jeszcze na krótko pozostała przy władzy, zmarła na godzinę przed końcem roku137.Władcą Cesarstwa został Michał, wkrótce jednak pozbawiono go korony.Mając zamiar mówić o nim, poprzedzę swe opowiadanie krótkim wstępem.137 Cesarzowa zmarła 31 VIII 1056 w siedemdziesiątym szóstym roku życia (por.Kedrenos II 611, 20-612, 2; Skylitzes 480).Rok w Bizancjum zaczynał się l IX.KSIĘGA SIÓDMAMICHAŁ VI (1056-1057)IZAAK KOMNEN (1057-1059)POCZĄTEK PANOWANIA MICHAŁA STAREGO CESARZ TEN RZĄDZIŁ PRZEZ JEDEN ROK1.Tym, którzy dopiero co otrzymali godność cesarską, wydaje się, że dla zachowania władzy wystarczy, żeby stronnictwo cywilne powitało ich aklamacjami.Przebywając blisko z ludźmi tego stronnictwa sądzą, że jeśli jego sprawy będą się układały pomyślnie, oni umocnią swą władzę na trwałe.W czasie kiedy przejmują berło, pozwalają im mówić i przychodzić do nich w swej obecności.Gdy ci od razu skaczą z radości wyrażanej w pochlebnych słowach i w kilku błahych przemówieniach, cesarze, jakby już otrzymali wsparcie boskie, obywają się bez żadnej innej pomocy.Tymczasem bezpieczeństwo ich opiera się na trzech podstawach: na ludzie, stanie senatorskim i wojsku.Ostatnia stanowi ich najmniejszą troskę, pozostałe natomiast od razu obdarzają swymi łaskami cesarskimi.2.Michał Stary szafował godnościami w sposób bardziej okazały niż wypadało.Nie wynosił bowiem obdarowywanego na kolejno wyższe stanowisko, lecz na takie, które przekraczało je o jedno albo na jeszcze wyższe.Jeśli ktoś, kto stał blisko cesarza, prosił go od razu o czwarte stanowisko, znajdywał go dobrze usposobionego wobec tej prośby.Dlatego właśnie pojawiał się inny, trącał go z drugiego boku i nie zdarzało się, żeby nie otrzymał piątego stanowiska.Krótko mówiąc, hojność cesarza wprowadzała tu prawdziwe zamieszanie.POSELSTWO DOWÓDCÓW WOJSKOWYCH U CESARZA MICHAŁA3.Kiedy dowiedzieli się o tym stratioci1, a wśród stratiotów ich najwyżsi dowódcy, stanowiący elitę wojskową, przybyli do Bizancjum2, żeby otrzymać te same czy nawet wyższe godności.Wyznaczono im dzień audiencji u cesarza.Ja wówczas znajdowałem się przy autokratorze.Weszli ci dzielni mężowie, prawdziwi bohaterzy, skłonili przed cesa-1 Stratioci (stratiotai) - żołnierze osiedleni na dziedzicznych działkach ziemi w okręgach wojskowych, temach.Byli zobowiązani do służby wojskowej.2 Bizancjum - starożytna nazwa Konstantynopola.rzem głowy, powitali go aklamacjami, jak to jest w zwyczaju, i z kolei stanęli na rozkaz cesarza.Cesarz powinien był ich przyjąć, jednego po drugim, zacząć rozmowę od słów życzliwych i godnych cesarza [ Pobierz całość w formacie PDF ]